Η συζήτηση στη Βουλή για τη διαπλοκή, οι τηλεοπτικές άδειες και ο καυγάς με την γνωστή παλιά συνταγή...
Η χθεσινή ημέρα ήταν από εκείνες που δεν μπορούσες να διαχωρίσεις και τελικά να δώσεις προβάδισμα στη λύπη ή στη χαρά.
Το φετινό μπρά-ντε-φερ με την εφορία, με βρήκε νικητή(;). Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα, όταν λίγες ημέρες πριν την έναρξη των καλοκαιρινών διακοπών μου, εκτύπωνα το εκκαθαριστικό από το TAXIS.
«Εγκλημα» στις ελληνικές παραλίες, οι οποίες κάθε χρόνο μετατρέπονται σε ένα απέραντο ...τασάκι.
Οι προοπτικές ανάπτυξης της οικονομίας, την οποία προσδοκούν οι χειμαζόμενοι εδώ και έξι χρόνια Έλληνες και το φωτεινό παράδειγμα που χρήζει μιμητών για να τιναχθεί αυτό το περιβόητο ελατήριο.
Την απάντηση έδωσαν, με την αποστομωτική ταχύτητα και αρτιότητα, όλοι όσοι σήκωσαν το βάρος της επιχείρησης έρευνας και διάσωσης.
Το διακύβευμα από εδώ και περά είναι η εφαρμογή της πρότασης Μητσοτάκη και σε δεύτερο, αλλά άμεσο χρόνο, η καρποφορία της.
Η διαρροή ως τεχνικό ζήτημα και ως επικοινωνιακό όπλο έχει τις ίδιες δυσκολίες, κυρίως στην διαχείριση της, έως ότου αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που δημιουργεί. Η πρώτη ένδειξη είναι ταυτόχρονα για κάποιους και το σημαντικότερο πρόβλημα: ο ενοχλητικός θόρυβος.
Για την ακρίβεια πριν από 20 μήνες και 2 ημέρες. Στις 28 Μαρτίου του 2014. Μ’ένα πύρινο διάγγελμα του ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κήρυττε τον πόλεμο κατά των αγαπημένων του εχθρών.
800 ασθενείς. 500.000 φορείς της νόσου. Κάθε εβδομάδα στην Ελλάδα γεννιέται ένα παιδί με κυστική ίνωση.