10 χρόνια

Πριν από σχεδόν δέκα χρόνια, πήγα στην Ζάκυνθο για να ασχοληθώ με τις καταγγελίες που αφορούσαν την αγορά του Ναυαγίου και της γύρω γης από τον πρώην Εμίρη του Κατάρ, Αλ Τάνι. Είχε στηθεί ένα πάρτυ γύρω του και οι περισσότεροι τον έκλεβαν.

Ένα τοπογραφικό είχε φτιαχτεί, χωρίς να περιλαμβάνονται 80 χιλιόμετρα δρόμων, πολλοί ιδιοκτήτες οικοπέδων ήθελαν αποζημιώσεις για οικόπεδα στα οποία δεν είχαν τίτλους.

Ο τότε πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς ανέλαβε να λύσει το προβλημα, αλλά δεν τα κατάφερε. Μετά, επί ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, πήρε υπό την ευθύνη του τον φάκελο ο Πάνος Καμμένος. Ούτε αυτός τα κατάφερε, παρά το γεγονός ότι προσπάθησε. Το τοπικό πολιτικό δικαστήριο δικαίωσε τον αλλοδαπό αγοραστή, αλλά τότε κάποιες υπηρεσίες του Κράτους, που δεν ήθελαν την επένδυση, άρχισαν να διοχετεύουν στην Δικαιοσύνη απόρρητες εκθέσεις με αποδεικτικά(;) στοιχεία(;) αμφίβολης νομιμότητας, αλλά και αξίας.

Το 2019, η νέα κυβέρνηση παρέλαβε τον φάκελο και οι συνεργάτες του πρώην Εμίρη βρέθηκαν, μετά από έναν χρόνο, κατηγορούμενοι.

Σήμερα, Παρασκευή συνεδριάζει ο Άρειος Πάγος για την υπόθεση. Αν πει ότι δεν έγινε κάτι αξιόποινο από τους Καταριανούς, κάτι που είναι το πιο πιθανό με βάση τα στοιχεία, θα τεθεί το ερώτημα γιατί χρειάστηκε να ταλαιπωρηθούν δέκα χρόνια.

Αλλά και το ανάποδο να πει, τίθεται το ερώτημα και πάλι γιατί χρειάστηκαν 10 χρόνια. Δέκα χρόνια για να κριθεί αν η αγορά ενός ακινήτου είναι νόμιμη ή όχι.