Κρουαζιέρα για οικόπεδα στη Γάζα
Τις τελευταίες ημέρες, τον γύρο του διαδικτύου κάνει ντοκιμαντέρ της τουρκικής τηλεόρασης, με τίτλο «Κλέβοντας τη γη των Παλαιστινίων».
Μεταξύ άλλων, το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει μια ακραία ομάδα Εβραίων εποικιστών που πραγματοποιούν εκδρομές με βάρκες γύρω από τη Γάζα, ώστε:
- οι συμμετέχοντες να δουν πού περίπου επιθυμούν να χτίσουν τα σπίτια τους, όταν «εξαλειφθεί» και ο τελευταίος Παλαιστίνιος και
- να διασκεδάσουν, βλέποντας τις βόμβες να μετατρέπουν σε χωράφι ό,τι έχει απομείνει στον παλαιστινιακό θύλακα.
Σύμφωνα με την έρευνα, η ομάδα αυτή έχει τη στήριξη της ισραηλινής κυβέρνησης και πρωτοπαλίκαρο τον ακραίο Ιταμάρ Μπεν Γκβιρ. Ο υπερεθνικιστής πολιτικός είναι υπουργός Εθνικής Ασφαλείας του Ισραήλ, έχει ακραία αντιαραβική πολιτική, ηγείται του εποικιστικού σχεδίου στη Δυτική Όχθη και, όταν έγινε μέλος της κυβέρνησης Νετανιάχου, η παγκόσμια κοινότητα φοβήθηκε για ενδεχόμενη νέα Ιντιφάδα.
Στα πλάνα, τους «ταξιδιώτες» υποδέχεται μια κυρία, που ονομάζεται Daniella Weiss και παρουσιάζεται ως μία εκ των επικεφαλής του κινήματος Nachala. Εδώ να αναφέρουμε ότι το κίνημα αυτό στηρίζεται από Ισραηλινούς εποίκους, στοχεύει σε νέα ισραηλινά φυλάκια στη Δυτική Όχθη και φιλοδοξεί να προσαρτηθούν στο Ισραήλ τόσο η Δυτική Όχθη, όσο και η Γάζα. Η κυρία αυτή, λοιπόν, εξηγεί στους συμμετέχοντες σε αυτή την μακάβρια κρουαζιέρα ότι η Γάζα από εδώ και στο εξής θα ανήκει στο Ισραήλ και ότι δεν πρέπει να αφήσουν στιγμή σε ησυχία τους Παλαιστίνιους, γιατί η γη τους τους ανήκει.
Με την εβραϊκή σημαία, λοιπόν, να ανεμίζει, δεκάδες Ισραηλινοί επιβιβάζονται σε βάρκα και πλησιάζουν τη Γάζα στον μέγιστο δυνατό βαθμό από θαλάσσης. «Θα εξαλείψουμε το κακό από τον κόσμο» διαμηνύουν, με τα μωρά τους στην αγκαλιά τους. Πανηγυρίζουν, βλέποντας τον θύλακα να βομβαρδίζεται και ξεκινούν προκαταβολικά τη μοιρασιά, υπολογίζοντας πόσα στρέμματα γης θα λάβει η κάθε οικογένεια. Όσοι Παλαιστίνιοι επιζήσουν; Θα εξοριστούν.
Φυσικά, σε κάθε πόλεμο, ο πόλεμος της προπαγάνδας είναι ο ισχυρότερος. Η κάθε πλευρά χρησιμοποιεί κάθε μέσο για να πείσει για το δίκιο της. Από την άλλη, όταν οι αριθμοί μιλούν ξεκάθαρα (41.615 νεκροί Παλαιστίνιοι και 1.706 νεκροί Ισραηλινοί από την αρχή του πολέμου και μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2024) και τα όποια «αντίποινα» είναι τόσο δυσανάλογα, κάπου προβληματίζεσαι. Όχι ότι η αξία της ζωής του ενός έχει μεγαλύτερη σημασία από του άλλου, δυστυχώς, όμως, πάντα την πληρώνει ο άμαχος πληθυσμός.