«Ο μπαμπάς μου είναι στρατιώτης σε περιπέτειες»

Κόντρα εικόνες! Ο πόνος όμως, του αποχωρισμού κοινός: ο πατέρας στρατιώτης με τη σκληρή στολή της παραλλαγής στην τελευταία αγκαλιά με το παιδί του, το οποίο πολλές φορές είναι μωρό μηνών ή ακόμα και ημερών. Το στερνό φιλί! Ένα στιγμιότυπο που θα χαραχτεί στα μάτια του άντρα που λυγίζει μπροστά στο μεγαλείο της ζωής. Το μικρό του λουλούδι,  η πριγκίπισσα ή ο πρίγκιπας που του θυμίζει πόσο όμορφη είναι η καθημερινότητα στη σκέψη και μόνο ότι υπάρχει και πως πρέπει να πετύχει για εκείνο. Ένα καρέ που μπορεί το παιδί να μην θυμάται… Η φωτογραφία όμως, είναι αδιάψευστος μάρτυρας, αφού αιχμαλωτίζει αυτή τη συγκινητική και τρυφερή σκηνή.

Ο μπαμπάς αναγκάζεται να πιάσει όπλο για να πολεμήσει σε απομακρυσμένα μέρη, στο Αφγανιστάν, τη Συρία… Θα χάσει πολλά γενέθλια, γιορτές, Χριστούγεννα με την οικογένεια του. Μπορεί να μην καταφέρει να ανταλλάξει και καθόλου ευχές. Κι όμως, την ίδια ώρα που καλείται να υπηρετήσει για ανώτερα ιδανικά και την πατρίδα, κάπου υπάρχει ένα μικρό πλασματάκι που έχει αποκτήσει έναν ήρωα, χωρίς να τον έχει γνωρίσει ακόμα. Κακά τα ψέματα… ίσως και να μην τον γνωρίσει ποτέ!

Ο φιλανθρωπικός οργανισμός “My daddy is a soldier adventures” κάθε χρόνο αιχμαλωτίζει τέτοια γλυκά και γαλήνια καρέ τα οποία μπαίνουν σε ετήσιο ημερολόγιο. Τα έσοδα από τις πωλήσεις του διατίθενται στα παιδιά, των οποίων οι πατεράδες είναι στρατιώτες μόνιμοι ή έφεδροι του βρετανικού στρατού.

Μπορεί να μας ακούγεται μακρινό όλο αυτό και μακάρι να παραμείνει μακριά μας! Γιατί αυτός ο αποχωρισμός, χωρίς να ξέρεις αν και πότε θα υπάρξει επανασύνδεση, μοιάζει με αργό θάνατο κι εσύ πρέπει να βρίσκεις κάθε μέρα το σθένος για το παιδί σου να σηκώνεσαι όρθιος και να δένεις τις πληγές σου. Δεν σου επιτρέπεται να κάνεις λάθος, γιατί οι δικοί σου άνθρωποι είναι πίσω και σε περιμένουν! Ειλικρινά θαυμάζω το κουράγιο και την ψυχική δύναμη των γυναικών-συντρόφων αυτών των ανθρώπων που πρέπει να είναι ταυτόχρονα-άγνωστο για πόσο χρονικό διάστημα- και μητέρα και πατέρας στα μωρά τους!