Ώρα να επανεξεταστεί η επιστροφή του μειωμένου ΦΠΑ σε νησιά μας που θεωρούνται τουριστικά... επιτυχημένα

Σε μια εποχή που η ακρίβεια πιέζει νοικοκυριά και επιχειρήσεις, το αίτημα για επανεξέταση του ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου δεν είναι πολυτέλεια — είναι ζήτημα κοινωνικής ισότητας και λογικής. Και η Ρόδος είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Μπορεί το νησί να φημίζεται για τον τουρισμό του, όμως αυτή η εικόνα δεν αποτυπώνει την πλήρη πραγματικότητα. Πίσω από τα μεγάλα ξενοδοχεία και τα all inclusive πακέτα, υπάρχει ένας τόπος με μόνιμο πληθυσμό, με ανθρώπους που ζουν όλο τον χρόνο με κόστος μεταφορών, έλλειψη υποδομών και απομόνωση.
Από το 2018 και μετά, στο όνομα της “δημοσιονομικής εξυγίανσης”, το ελληνικό κράτος κατήργησε τους μειωμένους συντελεστές ΦΠΑ στα νησιά που θεωρήθηκαν “τουριστικά ανεπτυγμένα” — ανάμεσά τους και η Ρόδος. Το επιχείρημα; Ότι “δεν έχουν ανάγκη”.
Η πραγματικότητα όμως είναι άλλη:
- Ο ΦΠΑ 24% σε είδη πρώτης ανάγκης και υπηρεσίες διογκώνει το κόστος ζωής για τους κατοίκους ενός νησιού που εξαρτάται από μεταφορές για σχεδόν κάθε προμήθεια.
- Οι μικρές επιχειρήσεις πιέζονται από την τουριστική υπερφορολόγηση και τη σεζονικότητα.
- Το κράτος δεν προσφέρει εναλλακτικά αντισταθμιστικά μέτρα: ούτε φθηνότερα καύσιμα, ούτε μεταφορικό ισοδύναμο που να λειτουργεί σωστά, ούτε σταθερή νησιωτική πολιτική.
- Και, το σημαντικότερο: η “ανάπτυξη” του καλοκαιριού δεν καλύπτει τις ανάγκες του χειμώνα.
Από την άλλη, ορισμένα μικρότερα νησιά διατήρησαν τον μειωμένο ΦΠΑ λόγω του προσφυγικού. Σεβαστό. Όμως αυτό δημιούργησε μια παράδοξη και άδικη κατάσταση: η Ρόδος, με σχεδόν 100.000 κατοίκους, με νοσοκομεία που καλύπτουν τη μισή Δωδεκάνησο, και με τεράστιο βάρος σε υποδομές, να “τιμωρείται” επειδή φέρνει τουρισμό.
Ο μειωμένος ΦΠΑ δεν είναι προνόμιο. Είναι μέσο εξισορρόπησης των νησιωτικών ανισοτήτων. Και όταν αφαιρείται, οι κάτοικοι πληρώνουν — όχι οι τουρίστες.
Η Ρόδος, όπως και άλλα νησιά του Νοτίου Αιγαίου, χρειάζονται ξανά μια δίκαιη φορολογική μεταχείριση. Η μείωση του ΦΠΑ δεν είναι μόνο οικονομικό μέτρο. Είναι πολιτική δήλωση ότι η νησιωτικότητα αναγνωρίζεται έμπρακτα — όχι μόνο στα λόγια και στις εξαγγελίες.
Το κράτος έχει την ευθύνη να αποκαταστήσει μια αδικία που διαρκεί ήδη αρκετά χρόνια. Και η Ρόδος αξίζει, αν μη τι άλλο, να πάψει να πληρώνει το τίμημα της “τουριστικής της επιτυχίας”.
Αθηνών - Σουνίου: Πυροβολισμοί έξω από beach bar με τραυματίες
Εθνική πόλο γυναικών: Επέστρεψαν στην Ελλάδα τα “χρυσά κορίτσια” (βίντεο)