Επίθεση στο Ιράν: Και τώρα τι;

Τα χτυπήματα του Ισραήλ στο Ιράν αποτελούν μια από τις πιο επικίνδυνες κλιμακώσεις στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, ίσως την πιο σοβαρή. Στο επίκεντρο πολλοί και διαφορετικοί στόχοι: στρατιωτικές υποδομές, πυρηνικές εγκαταστάσεις, στρατηγοί των Φρουρών της Επανάστασης, αλλά και πυρηνικοί επιστήμονες, τα «πρωτοπαλίκαρα» του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος.

Το Ισραήλ, εξάλλου, υποστηρίζει ότι η Τεχεράνη έχει φτάσει σε εμπλουτισμό ουρανίου άνω του 84%, όριο που απέχει μόλις βήματα από τη δημιουργία πυρηνικής κεφαλής, ενώ ενισχύει, παράλληλα, τις συμμαχίες με τη Χεζμπολάχ, τους Χούθι κι άλλες οργανώσεις, με στόχο την αποσταθεροποίηση στην περιοχή.

Οι στόχοι, επομένως, φαίνεται ότι είναι δύο: την έμπρακτη αποδυνάμωση τόσο της ηγεσίας όσο και της ικανότητας της Τεχεράνης, όσο και την ενίσχυση της άποψης ότι το Ισραήλ «έχει το πάνω χέρι».

Αν και η ισραηλινή κυβέρνηση «γαυγίζει» καιρό για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, το τελευταίο χτύπημα ήταν ξαφνικό, προληπτικό και κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα αν πρόκειται για ένα «πάγωμα», για την αναστολή της δημιουργίας πυρηνικών ή για την πλήρη διακοπή του προγράμματος της Τεχεράνης. Η ασάφεια από την πλευρά της Ουάσιγκτον δεν βοηθάει στο να διαβάσει κανείς πίσω από τις γραμμές.

Israel is currently striking Iran’s capital, Tehran.

Follow: @AFpost pic.twitter.com/YzYr0CneRz

— AF Post (@AFpost) June 13, 2025

Ο Ντόναλντ Τραμπ διαμηνύει ότι φυσικά και γνώριζε τις προθέσεις του Ισραήλ, από την άλλη κρατά αποστάσεις, υπογραμμίζοντας ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν καμία ανάμιξη στην επιχείρηση.

O ίδιος ο Μάρκο Ρούμπιο τονίζει με κάθε τρόπο ότι πρόκειται για απόφαση του Ισραήλ και μόνο. Την ίδια ώρα, είναι γνωστά τα συναισθήματα του Μπενιαμίν Νετανιάχου για την αγάπη του Αμερικανού Προέδρου προς τον Ταγίπ Ερντογάν, ορκισμένο εχθρό του πρωθυπουργού του Ισραήλ. Να θυμίσουμε ότι ΗΠΑ και Ιράν βρίσκονται εν μέσω διαπραγματεύσεων για τα πυρηνικά, συνομιλίες που και οι δυο πλευρές χαρακτηρίζουν «εποικοδομητικές».

Αυτό που μένει να φανεί – και, δυστυχώς, θα φανεί μόνο στην πράξη – είναι αφενός το μέγεθος του πλήγματος στα ιρανικά πυρηνικά και η απάντηση της Τεχεράνης σε αυτό, η στάση της Δύσης και των γειτονικών χωρών αφετέρου. Αυτά είναι που θα κρίνουν το μέγεθος της αποσταθεροποίησης και του κινδύνου που έπεται, που θα κρίνουν πόσο μεγάλο και πόσο ανησυχητικό θα είναι το επόμενο κεφάλαιο, στην ήδη ταραγμένη Μέση Ανατολή.