Διαδικτυακές εξετάσεις: Αναμνήσεις από το... 1984

Το Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, σε μία έκθεση που έκανε πρόσφατα, συνέκρινε δύο περιόδους, κατά τις οποίες οι φοιτητές και φοιτήτριες είχαν δώσει εξ αποστάσεως εξετάσεις, με μία περίοδο που εξετάσθηκαν κανονικά μετά την λήξη της πανδημίας.

Τα συμπεράσματα, αν και διατυπωμένα προσεκτικά, ήταν μάλλον απογοητευτικά για τους υποστηρικτές των εξ αποστάσεως εξετάσεων. Τα αποτελέσματα της σύγκρισης ήταν καταλυτικά.

Έως δύο ολόκληρες μονάδες χώριζαν τις διαδικτυακές από τις δια ζώσης επιδόσεις των φοιτητών.

Γράφουν οι καθηγητές που έκαναν την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων των εξετάσεων της Σχολής:

«Οι μέσες βαθμολογίες έχουν πέσει κατά κανόνα από 0.5 έως και 2 μονάδες στα αποτελέσματα των εξεταστικών του 2021-22, καθώς οι  εξετάσεις γίνονται πλέον δια ζώσης. Υπάρχουν κάποιες -ελάχιστες- εξαιρέσεις σε αυτό τον κανόνα. Στα περισσότερα μαθήματα του 2ου κύκλου (7ο , 8ο και 9ο εξάμηνο), παρατηρήθηκε σημαντικά μειωμένη συμμετοχή φοιτητών για το 2021-22, κυρίως στις κανονικές εξεταστικές, αλλά δευτερευόντως και στην επαναληπτική του Σεπτεμβρίου. Ενδεχόμενα υπήρξε αυξημένη συμμετοχή το 2020-21 από λιμνάζοντες φοιτητές οι οποίοι επωφελήθηκαν από την εξ αποστάσεως διαδικασία»

Οι συντάκτες του Γραφείου Διασφάλισης Ποιότητας της Πολυτεχνικής Σχολής (Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών) κατέληξαν στο συμπέρασμα που καταλήγει ο κάθε διδάσκων που παίρνει μέρος σε παρόμοιες διαδικτυακές εξετάσεις: Το να εξετάζεις από μακριά είναι πολύ λιγότερο αδιάβλητο από την ζωντανή εξέταση από κοντά, όπου έτσι και αλλιώς πριν από λίγα χρόνια ήταν και εκείνη προβληματική, όπως περιγράφει ο καθηγητής Γιώργος Μαυρογορδάτος, στις «Αναμνήσεις ενός μολυβένιου στρατιώτη».

Ο ομότιμος καθηγητής γράφει ότι ΔΑΠ /ΝΔΦΚ και ΚΝΕ είχαν συνασπισθεί για να μην εφαρμοσθεί το μέτρο που πρότεινε για την καταπολέμηση της αντιγραφής. Έτσι, εμπνεύσθηκε ένα σύστημα κατά της αντιγραφής, που προτείνεται και σήμερα σε πολλά ΑΕΙ, ενόψει της σύγκρουσης που υπάρχει για τον νόμο Πιερρακάκη: «Ύστερα από πολλή σκέψη», γράφει, «συνέλαβα την ιδέα ενός συστήματος εξέτασης σε δύο στάδια, που να αποκλείει τουλάχιστον την απόκτηση υψηλής βαθμολογίας με αντιγραφή. Θα προηγείτο η γραπτή εξέταση, με ανώτερο βαθμό το «7». θα ακολουθούσε προφορική εξέταση για όσους επιθυμούσαν μεγαλύτερο βαθμό. Άλλωστε, αυτά τα δύο στάδια ανέκαθεν υπάρχουν στην προφορική εξέταση: γίνονται επιπλέον ερωτήσεις σε όποιον «πάει για βαθμό», όπως λέγεται….. Σχεδόν όλοι το βρήκαν εύλογο και δίκαιο».

Το σύστημα δεν εφαρμόσθηκε ποτέ. Οι παρατάξεις το συνέδεσαν με την φοιτητική ψήφο στις εκλογές μελών ΔΕΠ.

Ο Μαυρογορδάτος απειλήθηκε από μέλος της ΠΑΣΠ ότι αν δεν ανακαλούσε τον τρόπο εξέτασης, δεν θα γινόταν καθηγητής.

Ήταν το ...μακρινό 1984!