Το ΚΙΝΑΛ είναι εδώ, διασπασμένο… δυνατό;

Tο αιφνιδιαστικό διαζύγιο Γεννηματά-Βενιζέλου, εκτός από ισχυρές αναταράξεις, γέννησε και ένα βασικό ερώτημα:

Έφερε το ΚΙΝΑΛ πιο κοντά ή πιο μακριά απ τον ΣΥΡΙΖΑ;

Υπάρχουν πολλές αναγνώσεις για την απόφαση της Φώφης Γεννηματά να έρθει σε ρήξη με τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Η επόμενη ημέρα για το κίνημα αλλαγής ήταν ήδη στρωμένη με δυσκολίες, σε ένα εκλογικό τοπίο όπου η νέα Δημοκρατία είχε βάλει πλώρη για αυτοδυναμία και ο ΣΥΡΙΖΑ βίωνε τις συνέπειες μιας βαριάς ήττας, κουβαλώντας στις πλάτες του τα στρατηγικά λάθη, αλλά και την κυβερνητική φθορά.

Όσοι ξόρκιζαν την πολιτική των ίσων αποστάσεων και το θολό στίγμα που εξέπεμπε το Κίνημα Αλλαγής εμφανίζονται ικανοποιημένοι γιατί -όπως λένε- τώρα ξέρουν σε ποια πλευρά βρίσκονται. Με αυτή την κίνηση-ρίσκο το ΚΙΝΑΛ ξεκαθαρίζει οτι δεν αλληθωρίζει πλεον προς τα δεξιά του. Προσπαθεί να επαναφέρει τις διαχωριστικές γραμμές, που έχασε την περίοδο των μνημονίων και της κρίσης παλεύοντας με την μετάλλαξή του σε ένα συντηρητικό κόμμα εξουσίας -που οδήγησε στη δραματική συρρίκνωσή του- και επιχειρεί να ανακτήσει την προοδευτική του ταυτότητα με τη σύνθεση των σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων και της απαλλαγμένης από δόγματα παραδοσιακής αριστεράς.

Για αυτούς, λοιπόν, το βάρος μετατοπίζεται πλέον σε ένα σκληρό «μπρα ντε φερ» ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ για την ηγεμονία του χώρου της κεντροαριστεράς. Στόχος είναι ο επαναπατρισμός των προοδευτικών ψηφοφόρων, που είχαν βρει προσωρινό καταφύγιο στο κόμμα του Αλέξη Τσίπρα, και η ανακατάληψη των παραδοσιακών κάστρων που είχαν περάσει στον έλεγχο της Κουμουνδούρου. Γί αυτούς είναι ξεκάθαρο και διακριτό το μέτωπο απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ. Επιδιώκουν την συντριβή του, αλλά παράλληλα απωθούν την ιδέα συγκυβέρνησης με τη Νέα Δημοκρατία. Επικαλούνται μάλιστα το σύνδρομο των Ποδέμος στην Ισπανία, που υπέστησαν πανωλεθρία μετά την νεκρανάσταση των Σοσιαλιστών.

Αντίθετα άλλοι διαβάζουν πολυ διαφορετικά και πολύ αρνητικα αυτή την πολιτική εξέλιξη. Κατηγορούν την Φώφη Γεννηματά οτι κλείνει το μάτι στον ΣυΡιζΑ, κατά τα λεγόμενα και του πρώην πρόεδρου του ΠΑΣΟΚ, οτι «μετατρέπει το κόμμα σε ουρά του ΣΥΡΙΖΑ». Αυτοί λοιπόν, δεν πείθονται για το αντίθετο επιχείρημα, όταν βλέπουν να φεύγει ένα στέλεχος, με το ειδικό βάρος και την κοινοβουλευτική εμβέλεια του Ευάγγελου Βενιζέλου που είχε ως στόχο την στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ.
Πιστεύουν δηλαδή, ότι η αψυχολόγητη-όπως υποστηρίζουν- κίνηση αυτή διώχνει μια μερίδα ψηφοφόρων, που ανήκουν σε μια πιο κεντρώα δεξαμενή και τώρα νιώθουν τραυματισμένοι γιατί είχαν μείνει πιστοί όλα αυτά τα χρόνια στο Κίνημα Αλλαγής συντηρώντας το ανάχωμα απέναντι στον λαικισμό του ΣΥΡΙΖΑ.

Επιπλέον επικρίνουν την απόφαση ως άκομψη και άστοχη χρονικά, που επιφέρει πλήγμα στην ενότητα της παράταξης και ευνοεί την αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας, όταν έρχεται παραμονή των εκλογών. Γι΄ αυτούς, η Φώφη Γεννηματά έχει εγκλωβιστεί και σύμφωνα με μια φράση γνώριμη σε όσους παίζουν σκάκι, έχει περιέλθει σε κατάσταση «Τσούγκτσβανγκ». Ο γερμανικός όρος αναφέρεται στη στιγμή που ο ένας από τους δύο αντιπάλους στριμώχνεται στην σκακιέρα και βρίσκεται ξαφνικά σε ένα σημείο, όπου οποιοδήποτε πιόνι και εάν μετατοπίσει, θα χάσει την παρτίδα.

Ποιός κάνει σωστή ανάγνωση μένει να φανεί.

Την απάντηση θα δώσει ο χρόνος και φυσικά ο κόσμος. Η πρώτη δοκιμασία είναι κοντά.