Οπισθοδρομικοί

Πήγε στο ταχυδρομείο της γειτονιάς του, ολοκλήρωσε τα διαδικαστικά και ζήτησε να πληρώσει. Κόστος αποστολής τέσσερα δολλάρια, του είπαν. Έβγαλε ένα χαρτονόμισμα των πέντε δολλαρίων και το έδωσε. Ο υπάλληλος τον κοίταξε σαν εξωγήινο. «Δεχόμαστε μόνο τσεκς ή κάρτα» του είπε. «Μα, για τέσσερα δολλάρια;», αντέτεινε ο Έλληνας γνωστός μου. «Ναι, είναι ζήτημα ασφαλείας», ήταν η απάντηση. 

Λεωφορείο της γραμμής στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας. Αν δεν διαθέτεις κάρτα διαδρομών, θα πρέπει να πληρώσεις στον οδηγό. Πώς; Μα, με την κάρτα σου. Δεν δέχεται χρήματα. Πράγματα αυτονόητα, σχεδόν παντού στον πολιτισμένο κόσμο, εδώ και χρόνια. Όμως ακόμη και σήμερα μετά από όλα όσα έχουν συμβεί, που μιά κυβέρνηση αποφασίζει επιτέλους να θεσπίσει το μόνο μέτρο που θα μπορούσε να σταματήσει την καθημερινή φοροδιαφυγή, οι Ελληνάρες τρελλαίνονται και σκέπτονται ήδη πως θα αντιμετωπίσουν το κακό που τους βρήκε. 

Και τι δεν ειπώθηκε από την πρώτη μέρα που δημοσιοποιήθηκε η διαβολική αυτή είδηση. Απίθανες κουταμάρες. «Μα πώς θα πληρώσουμε τέσσερις άνθρωποι σε ένα εστιατόρειο, αν ο καθένας θέλει να δώσει το μέριδίο του», ρωτούσαν με έκδηλη απορία σε ραδιοφωνική εκπομπή!! Απλούστατα θα δοθούν τέσσερις κάρτες, χρεωστικές ή πιστωτικές και ο καταστηματάρχης θα διαιρέσει τον λογαριασμό αναλόγως. Όπως δήλαδή γίνεται σε οποιοδήποτε εστιατόρειο δυτικότερα της Αθήνας... Σε οποιοδήποτε εστιατόρειο της Ρώμης, του Λονδίνου, του Παρισιού, του Βερολίνου, της Νέας Υόρκης. Τόσο απλά.

«Και τι θα γίνει αν δύο 18χρονα αποφασίσουν να πάνε εφέτος διακοπές σε κάποιο νησί», ρωτούσε άλλος. Εφόσον οι γονείς τους έχουν να τους δώσουν χρήματα, θα κάνουν τον κόπο και θα εκδώσουν προπληρωμένες κάρτες. Είναι τόσο απλό. Για να μάθουν και να ελέγχουν τα έξοδά τους, τα αχαϊρευτα. 

Το μέτρο, της πληρωμής με πιστωτική κάρτα θα έπρεπε να έχει θεσπισθεί εδώ και χρόνια. Από το χωριό μέχρι και την πόλη. Από τον αγρότη που θελει να αγοράσει φάρμακο για το χωράφι του, μέχρι τον γιατρό και τον δικηγόρο. «Θέλεις να πληρωθείς κύριε; Ορίστε η κάρτα μου». Το τόσο απλό που συμβαίνει πάντου στο εξωτερικό. Άλλωστε, εκτός Ελλάδος, δεν μπορείς πχ να μείνεις σε ξενοδοχείο αν δεν έχεις πιστωτική κάρτα. Αφήνω τις Ηνωμένες Πολιτείες που αν βγάλεις να δώσεις χαρτονόμισμα θα σε περάσουν για μαφιόζο. 

Λοιπόν, με απλά ελληνικά. Το μέτρο θα πρέπει άμεσα να εφαρμοσθεί παντού. Όχι μόνον σε είκοσι νησιά. Θέλει να πληρωθεί ο ηλεκτρολόγος ή ο οικοδόμος που ήρθε για το μικρό μερεμετάκι; Οφείλει να έχει το φορητό μηχανηματάκι και γίνεται η ζωή μας απλούστερη και όλοι μας πληρώνουμε τους φόρους που μας αναλογούν. Απλά και ωραία. Όλα τα υπόλοιπα είναι υπεκφυγές, ελληνικές κουτοπονηριές, οπισθοδρομικός συντηρητισμός.