Η επιστροφή του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ
Κατευθύνεται με ορμή προς τον πρόσφατα συνυποψήφιό του και νυν πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σιουλτς. Τον σφυχταγκαλιάζει, του δίνει ένα σβουριχτό φιλί στη φαλάκρα και του λέει «au-revoir”!
Το περιστατικό δεν το ‘πιασαν οι κάμερες, αλλά διαδόθηκε μέσω twitter και πιστεύω ότι κάπως έτσι θα έγινε.
Ο φωτογραφικός φακός έχει καταγράψει ουκ ολίγα κωμικά στιγμιότυπα του πρώην προέδρου του Eurogroup και μάλιστα σε κρίσιμες συνεδριάσεις, εν μέσω κρίσης: ν’ αρπάζει από το λαιμό τον Ισπανό υπουργό οικονομικών, να επεξεργάζεται τους μαύρους κύκλους του Μάριο Ντράγκι, ή να παριστάνει τον τρομαγμένο μόλις αντικρίζει τους δημοσιογράφους. Σ’ εκείνα τα eurogroup που η ένταση και ο πανικός παρολίγο ν’ άφηναν “το φλεγόμενο αεροσκάφος εν πτήσει” να καεί, το χιούμορ του Γιούνκερ ήταν σωτήριο. Στις μεταμεσονύκτιες συνεντεύξεις Τύπου, ξημερώματα Κυριακής προς Δευτέρα, με τις χρηματαγορές να κρέμονται από τα χείλη του και τους κερδοσκόπους να καραδοκούν για μια λάθος δήλωσή του, εκείνος με μοναδική μαεστρία έκανε τους δημοσιογράφους να ξεσπούν σε γέλια.
“Διακρίνεσαι για την αίσθηση του χιούμορ όσο κανείς άλλος στις Βρυξέλλες και είσαι τεχνίτης στην πολιτική…. Χαίρομαι που θα τσακώνομαι μαζί σου την επόμενη πενταετία” είπε λίγο πριν την ψηφοφορία για την υποψηφιότητα του Γιούνκερ, ο ευρωσκεπτικιστής Βρετανός ευρωβουλευτής, Νάιτζελ Φάρατζ που ο ίδιος φημίζεται για τη ρητορική και το φλέγμα του όσο κανείς άλλος στην ευρωβουλή. «Η ψηφοφορία είναι μυστική για να μη μάθουν οι βουλευτές σου ότι με ψήφισες» του απάντησε γελώντας ο Γιούνκερ και γυρνώντας προς τα πάνω δεξιά έδρανα της ευρωβουλής λέει στη Μαρί Λεπέν: «Σ’ ευχαριστώ που δε θα με ψηφίσεις».
Λίγο πριν, όπως και ο Ν. Φάρατζ, η Μαρί Λεπέν είχε εξαπολύσει σκληρή κριτική κατά του πρώην προέδρου του Eurogroup: «Ταυτίζεστε με τη δυστυχία των λαών της Ευρώπης. Είστε υπεύθυνος ενός φορολογικού παραδείσου. Τώρα γινόσαστε Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Οποία προαγωγή! Εμείς θα καταπολεμήσουμε την πολιτική σας. Είστε πλέον υπό έλεγχο κύριε Γιούνκερ».
Βαθιά ευρωπαϊστής, ο Λουξεμβούργιος πολιτικός υπερασπίστηκε το ενιαίο νόμισμα αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ομιλίας του. «Χωρίς το ευρώ με τη σημερινή κρίση στην Ουκρανία θα είχαμε νομισματικό πόλεμο. Είμαι υπέρ του ενιαίου νομίσματος γιατί προστατεύει την Ευρώπη, την οικονομία και τους πολίτες της», δήλωσε εν μέσω επευφημισμών και γιουχαρίσματος από τους ευρωσκεπτικιστές. «Ανοησίες!» (rubbish) του φώναξε κάποιος Βρετανός ευρωβουλευτής.
Ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ έχει σκληρούς επικριτές και ένθερμους υποστηρικτές. Κανείς, όμως, δεν αμφισβητεί ότι διαθέτει, όσο λίγοι σήμερα, τα χαρακτηριστικά ενός χαρισματικού ηγέτη, αλλά και το όραμα που τόσο χρειάζεται σήμερα η Ευρώπη για να βγει από την κρίση.
Μιλώντας ενώπιον των ευρωβουλευτών, ο Χριστιανοδημοκράτης πολιτικός τόνισε ότι η κρίση δεν έχει τελειώσει, όσο υπάρχει ανεργία. «Εντός των ορίων της ΕΕ υπάρχει ένα 29ο κράτος. Είναι το κράτος των ανέργων, στο οποίο κατοικούν οι νέοι άνεργοι, οι αποκλεισμένοι, αυτοί που έχουν μείνει στο περιθώριο. Θα ήθελα αυτό το 29ο κράτος μέλος να επανέλθει στα κανονικά κράτη, γι’ αυτό έχω ένα φιλόδοξο πρόγραμμα επενδύσεων να προτείνω ως το Φεβρουάριο του 2015.....Τα επόμενα 3 χρόνια να δαπανηθούν 300 δις ευρώ για ιδιωτικές και δημόσιες επενδύσεις.»
Πέρα από τα 300 δις ευρώ, μέσω της καλύτερης αξιοποίησης του κοινού προϋπολογισμού της ΕΕ και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, ο Λουξεμβούργιος πολιτικός πρότεινε να δοθούν οικονομικά κίνητρα στις χώρες που προωθούν μεταρρυθμίσεις. Έδωσε συγκεκριμένες και πραγματοποιήσιμες υποσχέσεις σε όλους τους τομείς: βιομηχανία, ενέργεια, ψηφιακή αγορά, εξωτερική πολιτική και μετανάστευση. Προς το τέλος της ομιλίας του δεν παρέλειψε να αποτίσει φόρο τιμής στις μεγαλύτερες προσωπικότητες της ΕΕ, Ζακ Ντελόρ, Φρανσουά Μιτεράν και Χέλμουτ Κολ, αλλά δεν είπε λέξη για τον απερχόμενο πρόεδρο της Επιτροπής, Ζοζέ Μπαρόζο.
Για πολλούς η ομιλία του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ήταν η πλέον εμπνευσμένη που ακούστηκε στην Ολομέλεια της ευρωβουλής τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια και σηματοδοτεί μια νέα εποχή. Οι προσδοκίες για την επόμενη πενταετία είναι μεγάλες. Ο χρόνος θα δείξει αν θα πραγματοποιηθούν. Ένα είναι βέβαιο ότι με το Γιόυνκερ πρόεδρο της Επιτροπής κανείς δεν πρόκειται να βαρεθεί.