Μην αφήνετε τη ζωή στην τύχη ή την ατυχία της...
Όμως, εγώ, μεγαλώνοντας, κάθε μέρα συνειδητοποιώ πόσο πολύτιμη είναι η υγεία και πλέον σταματώ να πιστεύω πως ό,τι είναι να συμβεί, είναι μοιραίο ή το γράφει του καθένα... Προφανώς και δεν μπορούμε να ελέγξουμε ή να προβλέψουμε τα πάντα, δηλαδή αν είσαι επιβάτης της πτήσης MH 370 των Malaysia Airlines, ή αν πηγαίνεις με τους συμμαθητές σου ...5ημερη με το νοτιοκορεατικό πλοίο, δεν μπορείς να γνωρίζεις την ακραία έκβαση του ταξιδιού σου, οπότε ποτέ να μην επιβιβαστείς... Αλλά θέλω να παρατηρήσω πως ακόμα και για ό,τι μπορούμε ενδεχομένως να παρέμβουμε και να αποφύγουμε, πολύ συχνά μια ανώτερη δύναμη μας ωθεί να αδιαφορήσουμε...
Τον τελευταίο καιρό, ακούω όλο και συχνότερα για περιπτώσεις φίλων, γνωστών ή αγνώστων, που διέγνωσαν καρκίνο στον οργανισμό τους. Άλλοι δεν τα κατάφεραν, η αρρώστια ήταν μοιραία για τη ζωή τους, άλλοι, όμως, τον ξεπέρασαν με σαφέστατη και ξεκάθαρη ίαση, γι' αυτό και σε καμία περίπτωση δεν δέχομαι τον παλαιότερο χαρακτηρισμό για τον καρκίνο ως "επάρατη" νόσος ("καταραμένη, ανίατη, που οδηγεί μόνο στην καταστροφή - αρχ.: επαρώμαι <επί + αρώμαι> Αρά: η θεά της εκδίκησης και του ολέθρου).
Επάρατος δεν είναι ο καρκίνος. Επάρατος, όμως, μπορεί να είναι ο τρόπος, που αντιλαμβανόμαστε την υγεία μας, τη ζωή μας, την σιγουριά, που έχουμε ότι τα άσχημα δε θα χτυπήσουν τη δική μας πόρτα. Και πάλι, αναφέρομαι σε όσο ποσοστό περιστατικών έχουμε τη δυνατότητα εμείς να ελέγξουμε. Δηλαδή, αν και δεν είμαι καπνίστρια, δεν είμαι και φανατική αντικαπνίστρια, από την άποψη ότι κάποιες φορές ίσως η τεράστια ψυχολογική πίεση ενός ατόμου μπορεί να έρθει σε ισορροπία με ένα τσιγάρο. Όμως, αυτό απέχει παρασάγγας από την κατάχρηση ακόμα και από μητέρες μικρών παιδιών, που τρέμουν στην ιδέα να φύγουν από τη ζωή, προτού αναθρέψουν τα παιδιά τους.
Την ίδια ώρα, δεν μπορώ να καταλάβω την άρνηση και αδιαφορία ορισμένων γυναικών να κάνουν την καθιερωμένη, πολύ απλή, καθόλου χρονοβόρα και πλέον σε χαμηλή τιμή ετήσια μαστογραφία ή γυναικολογικό check-up, που έχει σώσει τη ζωή αμέτρητων γυναικών . Ή αντίστοιχα την άρνηση των ανδρών να υποβληθούν σε απλούστατες, αλλά αναλυτικές αιματολογικές εξετάσεις...
Τι σας λέω, όμως, τώρα... Εδώ οι περισσότεροι αρνούμαστε να τραφούμε σωστά, ή να αντιληφθούμε ότι, αφού δεν τρεφόμαστε σωστά, ας πάρουμε λίγες βιταμίνες για θωράκιση του ανοσοποιητικού μας. Δόξα τώ Θεώ, η επιστήμη έχει στραφεί στη φύση και στα θαυματουργά της προϊόντα, τα οποία σε μορφή κάψουλας ή σε πόσιμο, αλλά και απλούστερα, σε μορφή ευχάριστου ρόφημα ύψος τύπου τσάι, μπορούν να μας βοηθήσουν και κάτι να προλάβουμε από όσα μας "γράφει"...