Το σιδερένιο παιδί του Κ1

«Η αξία του ηττημένου δίνει τη δόξα στον νικητή» αναφέρει η διεθνής ρήση και ο Μιχάλης Ζαμπίδης, στον τελευταίο αγώνα κικ-μπόξινγκ που έδωσε στην μακρινή Κίνα, την επαλήθευσε όχι μόνο με την αγωνιστικότητα που τον διακρίνει, αλλά με το ήθος και την ακεραιότητα του χαρακτήρα του.

Το σιδερένιο παιδί του Κ1, ο “Iron Mike” επιλέχθηκε από τους Κινέζους διοργανωτές λόγω της δημοφιλίας του και της αναγνώρισής του στο παγκόσμιο στερέωμα των μαχητικών πολεμικών τεχνών.

Ο κανόνας λέει ότι το πάνω χέρι σε τέτοιους αγώνες έχει ο αθλητής που αγωνίζεται στη χώρα του και όχι ο φιλοξενούμενος, κυρίως λόγω της έδρας, των θεατών που τον υποστηρίζουν,  των κριτών ακόμη και των διαιτητών, οι οποίοι αντιμετωπίζουν τον «δικό τους» με επιείκεια, ενώ τον «ξένο» με την αντίστοιχη αυστηρότητα.

Ο έμπειρος κικ-μπόξερ αν και τα γνωρίζει όλα αυτά ανεβαίνει στο ρινγκ με σκοπό να νικήσει τον αντίπαλο και να κερδίσει τον αγώνα. Τι κι αν οι πιθανότητες είναι εναντίον του; Στους 3 γύρους του αγώνα όλα μπορούν να ανατραπούν…

Κάπως έτσι πρέπει να τα «ζύγισε» στο μυαλό του ο Έλληνας παγκόσμιος πρωταθλητής όταν, παραμονές Πρωτοχρονιάς, ταξίδεψε στην Κίνα για να αναμετρηθεί με τον Κινέζο πρωταθλητή Σού-Γιάν..

Πριν ξεκινήσει ο πρώτος γύρος –όπως είδα στον ΑΝΤ1 που αναμετέδωσε τον αγώνα- οι Κινέζοι έβρεξαν το σώμα του αθλητή τους για να γλιστράνε τα χτυπήματα και δεν σκούπισαν τα νερά και τον ιδρώτα από τις προηγούμενες αναμετρήσεις, με αποτέλεσμα το δάπεδο του ρινγκ να είναι εξαιρετικά γλιστερό.

Στην αρχή ουδείς από την Ελληνική αποστολή το αντιλήφθηκε και όταν ο “Iron Mike” οπισθοχωρώντας πάτησε στα νερά, γλίστρησε κι έπεσε, ο διαιτητής έσπευσε να του καταλογίσει νοκ-ντάουν.

Λίγο μετά του χρέωσε και δεύτερο νοκ-ντάουν πάλι σε γλίστρημα διαμορφώνοντας την τελική έκβαση του αγώνα, στον δεύτερο και τον τρίτο γύρο του οποίου είδαμε τον Έλληνα πρωταθλητή να υπερισχύει και να νικά κατά κράτος τον Κινέζο αντίπαλό του που ήταν έτοιμος να καταρρεύσει καταδιωκόμενος από τον Μιχάλη Ζαμπίδη σε όλο το ρινγκ!

Παρόλο το αρνητικό κλίμα σε βάρος του από κριτές και διαιτησία, ο Ζαμπίδης παρέμεινε ψύχραιμος, συγκεντρωμένος και πάλεψε γενναία μέχρι το τέλος, χωρίς να διαμαρτυρηθεί ούτε μία φορά για τις αδικίες σε βάρος του.

Όταν με ομόφωνη(;) απόφαση των 5 κριτών ο Σού-Γιάν ανακηρύχθηκε νικητής του αγώνα, ο “Ιron Mike” Ζαμπίδης με τη σεμνότητα που τον διακρίνει έσπευσε να τον συγχαρεί και να χαιρετήσει με σεβασμό ακόμη και τους κριτές που τον αδίκησαν.

Αυτή η συμπεριφορά είναι απόδειξη του ήθους που χαρακτηρίζει τον Έλληνα παγκόσμιο -όχι τυχαία- πρωταθλητή. Δεν διαμαρτυρήθηκε, δεν γκρίνιαξε, δεν έδειξε θιγμένος. Μπορεί ο Κινέζος να φόρεσε τη χρυσή ζώνη στη μέση του,  όμως ο δικός μας Μιχάλης  με τη χρυσή καρδιά, ήταν ο νικητής του αγώνα στα μάτια όσων ξέρουν από αγώνες Κ1.

Και κάτι τελευταίο αλλά σημαντικό:

Ο Μιχάλης Ζαμπίδης αποτέλεσε έναν «πρέσβη καλής θέλησης» για τις συνεργασίες και τις συμφωνίες που αναμένεται να συναφθούν προσεχώς ανάμεσα σε επιχειρηματίες των 2 κρατών, προλειαίνοντας το κλίμα γι’ αυτές, δηλαδή σαν να έχασε μία μάχη αλλά να κέρδισε έναν πόλεμο (εντυπώσεων).

Ο Μιχάλης είναι πρότυπο Έλληνα αθλητή και η συμπεριφορά του παράδειγμα προς μίμηση.

Είναι η απάντηση στους γκρινιάρηδες, τους μεμψίμοιρους, σε όλους τους μικρόψυχους που διαμαρτύρονται για τα κακώς κείμενα της πατρίδας μας, περιμένοντας από τους άλλους τη βελτίωση της πραγματικότητας και παραγνωρίζοντας ότι ο καθένας από εμάς πρέπει να δίνει καθημερινά τη μάχη για ένα καλύτερο μέλλον…