Η μικρή Μαρία και η μεγάλη Υποκρισία
Πολλά χρόνια πριν το ξανθό κοριτσάκι βρεθεί στον καταυλισμό των Ρομά, υπήρχαν οι απεγνωσμένες καταγγελίες, πανευρωπαϊκά, για το εμπόριο παιδιών στα Βαλκάνια. (μόνο το "Χαμόγελο του παιδιού" έχει κάνει δεκάδες) Δεκαετίες τώρα, πριν αποφασιστεί, κατόπιν εορτής, η αλλαγή της νομοθεσίας για τη δήλωση των παιδιών στα ληξιαρχεία, στην Ελλάδα...εκατοντάδες ( ίσως, πολύ περισσότερα) βρέφη, άλλαξαν γονείς σε μια νύχτα.
Δικαιώνονται ακόμα και η Τρόικα και το ΔΝΤ, που μας κατηγορούν, συνεχώς, για τα πάντα. Διαπιστώνουν κι αυτοί μαζί με μας ότι οποιοσδήποτε επιτήδειος εξαιτίας της αδιαφορίας, της επιβουλής, της ανεπάρκειας, του δόλου, εξαιτίας των ελλειματικών νόμων και της παντελούς έλλειψης ελέγχων μπορεί να δηλώνει άβερτα παιδιά που δεν είναι δικά του και να εισπράττει...εξίσου αβέρτα προνοιακά επιδόματα χιλιάδων ευρώ. ( άσε που την πληρώνουν αυτοί που έχουν πραγματική ανάγκη...και τους πετσοκόβουν τις παροχές επειδή κάποιοι καταλήστεψαν το κράτος με παρανομίες)
Κι αφήνουν, επιπλέον και το περιθώριο, σε κάποιους ...ακραίους να νομίζουν ότι δικαιώνονται επειδή έχουν κυρήξει πογκρόμ κατά των Τσιγγάνων.
Είναι πολύ εύκολο, να κατηγορηθούν, συλλήβδην, οι Ρομά. 'Εχουν, όμως, τόση δύναμη στα χέρια τους, άνθρωποι αγράμματοι και αμόρφωτοι?
Μήπως η ευυπόληπτη -κατά τα λοιπά κοινωνία μας- επιχειρεί να ξεπλύνει, τώρα, μέσω αυτών, παλιές αμαρτίες της?
Το χρήμα και το όφελος δεν έχουν χρώμα, ούτε φυλή, ούτε κοινωνική τάξη και κυρίως... δεν έχουν ιδεολογία.
Στις υποθέσεις του δημοτικού βρεφοκομείου του Αγίου Στυλιανού και σε πολλές άλλες υποθέσεις παράνομων υιοθεσιών, γιατροί, δικηγόροι και διάφοροι άλλοι "κοινωνικά ανώτεροι" βρέθηκαν μπλεγμένοι. Οικογένειες της "καλής κοινωνίας" αγόραζαν τα παιδάκια.
Ο φτωχός - νομάς τσιγγάνος προσφέρει ή μεσολαβεί -σαν βαποράκι- για το παιδί ή και το εκμεταλλεύεται για να βγάλει μεροκάματο, ο μορφωμένος και "ανώτερος" δημόσιος υπάλληλος, δικηγόρος, γιατρός, αστυνομικός κ.ο.κ διευκολύνει με αντάλλαγμα ή και από αδιαφορία και από προσωπική απογοήτευση δεν ελέγχει, όπως οφείλει.
Ο ευκατάστατος άκληρος, που δεν την παλεύει με τη γραφειοκρατία, καταλήγει να αγοράσει -με τα λεφτά του- ένα μωρό. Όλοι οι υπόλοιποι "πέφτουμε από τα σύννεφα".
Προφανώς και ο νόμος δεν ακολούθησε την αυξανόμενη ζήτηση και προσφορά παιδιών "προς πώληση". Δεν αφουγκράστηκε τα σημεία των χαλεπών οικονομικά και κοινωνικά καιρών, όπου η μάνα πουλάει το παιδί της εκτός από διαστροφή και για την επιβίωσή της. Κυρίως όμως δεν κατοχύρωσε και δεν διευκόλυνε όσους επιθυμούν να υιοθετήσουν ένα παιδί με έντιμη διάθεση και από αληθινή επιθυμία.
Τα νομικά "εμπόδια" και οι γραφειοκρατικές "τρικλοποδιές" ευνόησαν το "παρεμπόριο", τους επιτήδειους και τα κυκλώματα.
Πέσαμε, από τα σύννεφα όταν μάθαμε για το ξανθό κορίτσι στον καταυλισμό των τσιγγάνων στα Φάρσαλα; Ξαναπέσαμε όταν είδαμε την "φάμπρικα"των πιστοποιητικών; Ξαφνιαστήκαμε, όταν ακούσαμε για την είσπραξη παράνομων επιδομάτων; Βρήκαμε εξιλαστήρια θύματα για να νιώσουμε πιο ήρεμοι;
Ακόμα, στην Ελλάδα, ό,τι δηλώσεις είσαι...Ούτε η τρόικα δεν μας βοήθησε να απαλλαγούμε, από αυτό....