Η πορεία ενός θρύλου της κιθάρας: Το ταξίδι του Eric Clapton

της Αρετής Γιαλουσάκη

Ο Eric Clapton γεννήθηκε στις 30 Μαρτίου 1945 στην Αγγλία, στο χωριό Ripley περίπου 50 χλμ από το Λονδίνο. Η μητέρα του, μόλις 16 ετών, τον άφησε νωρίς στα χέρια της γιαγιάς του, ενώ ο πατέρας του, Καναδός στρατιώτης, είχε ήδη επιστρέψει στον Καναδά μετά τον πόλεμο. Αυτή η πρώιμη εγκατάλειψη και ανατροπή διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα και τα εσωτερικά του ταξίδια.

Στα 13 του χρόνια έλαβε την πρώτη του κιθάρα από τη γιαγιά του. Στα 16 άρχισε να παίζει συστηματικά, ζώντας την πρώτη του «μποέμικη» ζωή στα λονδρέζικα καφέ και παμπ, παίζοντας blues μελωδίες και συνοδεύοντας τραγουδιστές.

Η επαφή με τα blues και η μουσική ανακάλυψη

Η μουσική του πορεία διαμορφώθηκε ουσιαστικά μέσα από την αφοσίωση στα blues. Σε νεαρή ηλικία παρακολούθησε ακροάσεις δίσκων στο σπίτι φίλου, ανακαλύπτοντας ονόματα όπως Muddy Waters, Howlin’ Wolf και τον Robert Johnson — και από εκεί και πέρα τα blues έγιναν η μουσική του βάση.

Τα πρώτα βήματα στα συγκροτήματα

Στις αρχές του 1963 έπαιξε στην ομάδα The Roosters, η οποία έδινε παραστάσεις σε λονδρέζικα κλαμπ. Στο τέλος του έτους εντάχθηκε στους Yardbirds, απ’ όπου αποχώρησε το Μάρτιο του 1965, οπισθοχωρώντας όταν το συγκρότημα άρχισε να κινείται προς ποπ κατεύθυνση — σε μια κατεύθυνση που ο ίδιος δεν συμβιβάστηκε.

Αμέσως μετά συμμετείχε στους John Mayall & the Bluesbreakers, υπό την καθοδήγηση του John Mayall, που θεωρούταν ο «πατέρας» του βρετανικού blues.

Η κορύφωση με τους Cream και το «θρυλικό» σύνθημα

Το 1966 αποχώρησε από τους Bluesbreakers και, μαζί με τον Jack Bruce και τον Ginger Baker, δημιούργησε το σχήμα Cream — ένα από τα σημαντικότερα ροκ τρίο της εποχής. Η δραστηριότητά του αυτή σηματοδότησε το ξεκίνημα μιας εποχής στην οποία εμφανίστηκε το διάσημο σύνθημα «Ο Clapton είναι Θεός», που απεικόνιζε την λατρεία προς τη δεξιοτεχνία του και το χάρισμα του στην κιθάρα — αλλά και τις πιέσεις που αυτή η «επωνυμία» επιφέρει.

Μεταγενέστερες συνεργασίες και προσωπική σταδιοδρομία

Μετά τη διάλυση των Cream (στο τέλος του 1968) συμμετείχε στο συγκρότημα Blind Faith και συνέχισε, ως προσωπικός καλλιτέχνης, να ηχογραφεί άλμπουμ και να συνεργάζεται με κορυφαία ονόματα όπως οι Bob Dylan, Phil Collins, Mark Knopfler, B.B. King και άλλοι. Το 1970 κυκλοφόρησε το πρώτο του προσωπικό άλμπουμ, στο οποίο περιλαμβάνεται η διασκευή του «After Midnight» του J.J. Cale — ένα τραγούδι που άνοιξε το δρόμο του ως τραγουδιστή.

Το 1973 σηματοδότησε την επιστροφή του στη σκηνή μετά την απεξάρτησή του από τα ναρκωτικά, ενώ το 1974 κυκλοφόρησε το άλμπουμ 461 Ocean Boulevard (Η.Π.Α.), το οποίο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τη διασκευή του «I Shot the Sheriff» του Bob Marley — γεγονός που τον έκανε ευρύτερα γνωστό στο παγκόσμιο κοινό.

 Η μουσική βάση και ο διαρκής πειραματισμός

Παρά τις αλλαγές στο στυλ — από rock, country και folk — η ρίζα του Clapton παραμένει στα blues. Η αγάπη του για το είδος υπήρξε σταθερή σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του. Εκτός από τα προσωπικά άλμπουμ, έγραψε μουσική για κινηματογραφικά έργα όπως τα «The Hit» (1984), «Lethal Weapon» (1987), «Rush» (1991) και «The Van» (1996), δείχνοντας το εύρος της επιρροής του.

Η ιστορική αναγνώριση

Ένα χαρακτηριστικό ορόσημο: ο Clapton είναι ο μοναδικός καλλιτέχνης που εισήχθη στο Rock and Roll Hall of Fame τρεις φορές, ως μέλος των Yardbirds, των Cream και ως σόλο καλλιτέχνης — κάτι που αποδεικνύει τη διπλή του αξία: τόσο ως μέλος συγκροτημάτων όσο και ως μοναδικός δημιουργός.

Στα πιο πρόσφατα στάδια της καριέρας του, κυκλοφόρησε το άλμπουμ Old Sock και το I Still Do (20 Μαΐου), δείχνοντας πως, ακόμη και μετά από δεκαετίες, παραμένει ενεργός και δημιουργικός.

Με περισσότερα από 60 χρόνια πορείας, ο Eric Clapton κατάφερε να γράψει μια ιστορία μοναδική: από τα μικρά λονδρέζικα κλαμπ, εξελίχθηκε σε μια διεθνή μουσική φιγούρα που έσπασε τα όρια του blues και του rock. Η κιθάρα του δεν ήταν απλώς όργανο — έγινε φωνή. Και η ιστορία του αποδεικνύει πως, όταν η αγάπη για τη μουσική συνδυάζεται με αφοσίωση και πειραματισμό, το αποτέλεσμα μπορεί να γίνει θρύλος.