Σαρακοστιανά με ασφάλεια – Πώς ξεχωρίζουμε τα φρέσκα από τα μπαγιάτικα
Προσεκτική αναζήτηση για ποιοτικά σαρακοστιανά προϊόντα, συνιστούν οι ειδικοί ενόψει τους εορταστικού τραπεζιού της Καθαρής Δευτέρας αλλά και της περιόδου της Σαρακοστής γενικότερα. Η οσμή και η εμφάνιση είναι τα δύο σημαντικά κριτήρια που πρέπει να λάβει κάποιος υπόψη ώστε να αγοράσει τα διάφορα θαλασσινά εδέσματα.
Και ενώ η Περιφέρεια Πειραιά και οι ελεγκτές τροφίμων της διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής της Περιφερειακής Ενότητας Πειραιά εντατικοποιούν τους ελέγχους στα τρόφιμα, που την περίοδο της Σαρακοστής παρουσιάζουν αυξημένη ζήτηση, υπάρχουν ωστόσο ορισμένες χρήσιμες πληροφορίες ώστε οι καταναλωτές να ξεχωρίσουν τα φρέσκα από τα αλλοιωμένα θαλασσινά.
H διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής Πειραιά εφιστά την προσοχή των καταναλωτών στα παρακάτω:
– Όταν αγοράζουμε κεφαλόποδα δηλαδή χταπόδια, καλαμάρια, σουπιές, θράψαλα, ο καταναλωτής θα τα βρει στην αγορά σε τρεις κατηγορίες: ως νωπά, ως κατεψυγμένα και ως αποψυγμένα.
Για τα νωπά συγκεκριμένα οι ειδικοί συνιστούν να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στην οσμή καθώς αυτή θα πρέπει να είναι οσμή της θάλασσας και όχι οσμή αμμωνίας ή οποιαδήποτε άλλη οσμή, ξένη προς το προϊόν. Επίσης, η επιφάνεια του σώματος του αλιεύματος θα πρέπει να είναι υγρή και γυαλιστερή.
Ένα ακόμα στοιχείο είναι τα πλοκάμια και οι βεντούζες τα οποία θα πρέπει να είναι ανθεκτικά στο τράβηγμα, ενώ η σάρκα θα πρέπει να είναι συμπαγής, ελαστική και γυαλιστερή. Τα μάτια επίσης θα πρέπει να είναι γυαλιστερά, ζωηρά και χωρίς κηλίδες, ενώ η συχνότερη αλλοίωση που μπορεί να εντοπίσει κανείς είναι ο ροζ χρωματισμός της επιφάνειας της σάρκας τους.
– Για τα κατεψυγμένα ο καταναλωτής πρέπει να γνωρίζει, ότι διατίθενται στην κατανάλωση χωρίς παραμορφώσεις και με ένα απαλό στρώμα πάγου επάνω τους, ενώ για τα αποψυγμένα πρέπει να αναγράφεται «προϊόν απόψυξης», το είδος του αλιεύματος καθώς και οι ημερομηνίες συσκευασίας και λήξης. Όταν γίνεται απόψυξη από τον καταναλωτή, το αποψυγμένο προϊόν πρέπει να φέρει το χρώμα και την οσμή των νωπών.
– Για τα δίθυρα οστρακοειδή δηλαδή μύδια, στρείδια, κυδώνια, γυαλιστερές, αχιβάδες, χτένια, εφόσον πωλούνται με κέλυφος, οι ειδικοί τονίζουν ότι αυτά θα πρέπει να είναι ζωντανά.
Συγκεκριμένα το κέλυφος θα πρέπει να είναι κλειστό και να ανοίγει πολύ δύσκολα, ή αν είναι μερικώς ανοιχτό με την ελάχιστη πίεση πάνω του, αυτό να κλείνει μόνο του ερμητικά. Επίσης, το περιεχόμενο πρέπει να είναι υγρό, καθαρό και άοσμο, ενώ η σάρκα πρέπει να είναι υγρή, δυνατά προσκολλημένη στο κέλυφος (συστολή του σώματος με τσίμπημα καρφίτσας ή σταγόνων λεμονιού).
– Για τα μαλακόστρακα δηλαδή γαρίδες, καραβίδες, αστακοί, καβούρια κλπ. που έχουν και τη μεγαλύτερη ζήτηση αυτές τις μέρες, η οσμή πρέπει να είναι η οσμή της θάλασσας. Τα πόδια τους να είναι σκληρά και στερεά κολλημένα στο σώμα, αλλά και η μεμβράνη του θώρακα να είναι τεντωμένη, ανθεκτική και διαφανής. Επίσης οι οφθαλμοί να γεμίζουν την κόγχη των ματιών, ενώ το κεφάλι και ο θώρακας να είναι ανοιχτόχρωμα, όχι μελανού χρώματος και να μην έχουν μαύρες κηλίδες. Πρέπει τα μαλακόστρακα να παρουσιάζουν αντανακλαστικές κινήσεις στα μάτια, στις κεραίες και στα πόδια όταν είναι ζωντανά.
– Το αγοραστικό κοινό πρέπει να γνωρίζει ότι, οι φρέσκιες γαρίδες γλιστρούν εύκολα από το χέρι, ενώ οι αλλοιωμένες δίνουν την αίσθηση ζέστης, όταν βυθίζουμε τα χέρια μας στο κιβώτιο που τις περιέχει.
– Ειδική αναφορά κάνουν οι ειδικοί και για τον παραδοσιακό ταραμά ο οποίος πρέπει να έχει χρώμα ομοιόμορφο, σύσταση μαλθακή και η γεύση του να μην είναι πικρή ή όξινη. Για τον ταραμά άλλωστε η αλλοίωση φαίνεται από την μούχλα, την ξήρανση και την τάγγιση.
– Όλα τα αλιευτικά προϊόντα τονίζουν όλοι οι ειδικοί, όταν πωλούνται συσκευασμένα πρέπει να φέρουν τις προβλεπόμενες σημάνσεις από την κτηνιατρική νομοθεσία δηλαδή, αναγνωριστικό σήμα, είδος αλιεύματος, ημερομηνίες συσκευασίας και λήξης, ενώ για τα αλιευτικά προϊόντα που πωλούνται «χύμα», οι προβλεπόμενες σημάνσεις πρέπει να φυλάσσονται από τους λιανοπωλητές μέχρι εξάντλησης των αποθεμάτων τους.
