Το restart και οι παγίδες

Το κλίμα ήταν εορταστικό, όχι μόνο λόγω της Χριστουγεννιάτικης ευφορίας. Στη μέχρι χθες προβληματισμένη, ενίοτε και ανησυχούσα “γαλάζια” Κοινοβουλευτική Ομάδα, ιδίως μετά το φτωχό 28% των Ευρωεκλογών του περασμένου Ιουνίου, περίσσευαν αίφνης τα χαμόγελα, οι αβρότητες και οι αστεϊσμοί στο ρεβεγιόν του πρωθυπουργού προς τιμήν των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας. Game changer αποτέλεσε το δίχως άλλο η ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στον προϋπολογισμό και δη τα «δώρα» προς τους ένστολους, τους χαμηλοσυνταξιούχους, αλλά και οι πρωτοβουλίες ανακούφισης των καταναλωτών από τις υπέρογκες χρεώσεις των τραπεζών.

Έμπειρος βουλευτής συνομολογούσε, μετά το gathering στο Μέγαρο Μαξίμου, πως εάν δεν είχε αναγνωριστεί η επικινδυνότητα στους ένστολους, «δεν θα μπορούσαμε να εμφανιστούμε στις περιφέρειες μας». Πάντως και πέραν της εύλογης ως ένα βαθμό αγωνίας των βουλευτών της πλειοψηφίας, είναι σαφές ότι οι πρόσφατες πρωθυπουργικές πρωτοβουλίες επιβεβαιώνουν ότι το Μέγαρο Μαξίμου έχει αντιληφθεί πως η θετική πορεία της οικονομίας δεν ακουμπά, τουλάχιστον όχι ακόμη, μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας, κάτι, που κρατά το κυβερνών κόμμα “καθηλωμένο” στη δημοσκοπική ζώνη του 30%.

Συνεπώς, τα θετικά μέτρα προς ένστολους και χαμηλοσυνταξιούχους μπορούν να θέσουν τις βάσεις για το αναγκαίο πολιτικό restart ύστερα από ένα εξάμηνο, που σημαδεύτηκε από έντονες εσωκομματικές τριβές. Σε κάθε περίπτωση, η ικανότητα του κυβερνώντος κόμματος να παραμείνει κυρίαρχο, διατηρώντας τη σημερινή υπεροχή του έναντι του ΠΑΣΟΚ, θα δοκιμαστεί… επί του πεδίου και συγκεκριμένα στις κρίσιμες επιλογές, που θα κληθεί να κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης το επόμενο εξάμηνο.

Η πρώτη εξ αυτών είναι το πρόσωπο που θα προτείνει εν όψει της Προεδρικής εκλογής. Για πολλούς το συγκεκριμένο ορόσημο μπορεί να αποτελέσει ευκαιρία, αλλά μπορεί κάλλιστα να εξελιχθεί και σε παγίδα για το Μέγαρο Μαξίμου. Με δεδομένη την εκτόνωση της εσωκομματικής δυσαρέσκειας των τελευταίων μηνών, ο πρωθυπουργός πιθανώς να αισθάνεται περισσότερο… απελευθερωμένος, ώστε να αναζητήσει ένα πρόσωπο ευρύτερης αποδοχής, που δεν αποκλείεται να μεταφέρει την πίεση προς το ΠΑΣΟΚ περισσότερο και στις λοιπές δυνάμεις της ευρύτερης Κεντροαριστεράς λιγότερο. Σε μία τέτοια περίπτωση, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα εξέπεμπε και το μήνυμα ότι η κυβέρνηση επιζητά ειλικρινά τη συναίνεση εν όψει και της Συνταγματικής Αναθεώρησης.

Η δεύτερη επιλογή αφορά στον αναμενόμενο τους επόμενους μήνες ανασχηματισμό. Εκ των πραγμάτων απαιτητική άσκηση, καθώς το Μέγαρο Μαξίμου οφείλει να ισορροπήσει ανάμεσα στην ανάγκη βελτίωσης των κυβερνητικών επιδόσεων σε μία σειρά από τομείς του κυβερνητικού έργου και στο… αίτημα της “γαλάζιας” Κοινοβουλευτικής Ομάδας για rotation και ενίσχυση της παρουσίας της στο Υπουργικό Συμβούλιο.

Ύστερα από καιρό, το πολιτικό timing μοιάζει ιδανικό για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που γνωρίζει ότι… οι “Αλκυονίδες ημέρες” δεν θα διαρκέσουν επί μακρόν, με τα σύννεφα πάνω από τον ουρανό της Ευρωπαϊκής Ένωσης να πυκνώνουν ανησυχητικά στο φόντο της πολιτικής κρίσης σε Γαλλία και Γερμανία και τη νέα διακυβέρνηση Τραμπ να θέτει σοβαρές προκλήσεις στους Ευρωπαίους εταίρους της.