ΝΔ: Σύννεφα εσωστρέφειας στον “γαλάζιο ουρανό”

Ο θερμότερος στη σύγχρονη ιστορία Ιούνιος δεν επεφύλασσε πολιτική καλοκαιρία για την κυβέρνηση, αλλά απειλητικά σύννεφα.

Το προβληματικό για τη Νέα Δημοκρατία 28% των Ευρωεκλογών της 9ης Ιουνίου έφερε στην επιφάνεια τη δυσαρέσκεια, που σοβούσε σε τμήμα του «γαλάζιου» πολιτικού προσωπικού για χειρισμούς, στάσεις και συμπεριφορές, ιδίως μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2023 και το κατά γενική ομολογία «άτσαλο» ξεκίνημα της νέας κυβέρνησης. Το κυριότερο, όμως, διαμόρφωσε μία ουσιωδώς νέα πολιτική συνθήκη για την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Η αμφισβήτηση για στρατηγικές επιλογές του κυβερνώντος κόμματος, όπως ο ιδεολογικός προσανατολισμός της παράταξης και η διεύρυνση προς το Κέντρο, που εκφράστηκε ανοιχτά από αρκετούς βουλευτές της ΝΔ, «αναβαθμίστηκε» την προηγούμενη Δευτέρα στο Πολεμικό Μουσείο, όταν το σπάνιο -και εν πολλοίς καινοφανές για την Νεοδημοκρατική παράδοση- πολιτικό συναπάντημα των δύο πρώην πρωθυπουργών και προέδρων του κόμματος, Αντώνη Σαμαρά και Κώστα Καραμανλή, κατέληξε σε δριμύ κατηγορώ κατά του Μεγάρου Μαξίμου, για κεντρικές πτυχές της «Μητσοτακικής διακυβέρνησης», αλλά και τους χειρισμούς στα «ανοιχτά» εθνικά μας μέτωπα.

Και μπορεί αμφότεροι να είχαν δώσει ικανά δείγματα γραφής στο πρόσφατο παρελθόν, αλλά στην παρούσα πολιτική συγκυρία η κοινή, δημόσια ανησυχία Σαμαρά και Καραμανλή για την ανάγκη της ΝΔ να αλλάξει ρότα δεν προοιωνίζεται, για το αμέσως προσεχές διάστημα τουλάχιστον, ένα ανέφελο εσωκομματικό τοπίο.

Πλέον, η…μπάλα είναι στο γήπεδο του Κυριάκου Μητσοτάκη, που αισθάνεται για πρώτη φορά στην πρωθυπουργική του θητεία την πίεση να αποδεχθεί κατ’  ουσίαν συνδιαμορφωτές κατά τη χάραξη της στρατηγικής κατεύθυνσης της Νέας Δημοκρατίας.

Πάντως, τέτοια διάθεση, ήτοι να αποκτήσει…συνοδηγούς στο τιμόνι της κυβέρνησης και κατ’ επέκταση της ΝΔ, δεν διαφαίνεται από την πλευρά του πρωθυπουργού.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επαναλαμβάνει πως έχει κατανοήσει τα κακώς κείμενα, που κράτησαν ευάριθμο κομμάτι ψηφοφόρων της ΝΔ μακριά από την κάλπη των Ευρωεκλογών και αντιτείνει ότι ο εμπλουτισμός του κυβερνώντος κόμματος, με στελέχη από όμορους πολιτικούς χώρους, εξασφαλίζει στο κυβερνών κόμμα ηγεμονία στο πολιτικό σκηνικό.

Έμπειροι πολιτικοί παράγοντες παρατηρούν, ωστόσο, ότι τα περιθώρια πολιτικών ελιγμών του Μεγάρου Μαξίμου δείχνουν να περιορίζονται κατά τι. Η επικείμενη προεδρική εκλογή μοιάζει αυτήν την ώρα να είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Μολονότι ο πρωθυπουργός έχει δώσει ρητές εντολές στα στελέχη του να μην αναπαράγεται στη δημόσια σφαίρα μια πρόωρη, αχρείαστη και εν τέλει προσβλητική για τον ίδιο το θεσμό δημόσια συζήτηση, που θα έχει στο επίκεντρο της την ονοματολογία, το κλίμα και οι συσχετισμοί, που διαμορφώνονται στο εσωτερικό της γαλάζιας Κοινοβουλευτικής Ομάδας δεν φαίνεται να ευνοούν προς το παρόν την ανανέωση της θητείας της Κατερίνας Σακελλαροπούλου, ιδίως από τη στιγμή, που η προεδρική εκλογή έχει αποσυνδεθεί πλήρως από τη διάλυση της Βουλής και την πιθανότητα πρόωρων εκλογών.

Είναι σαφές ότι ο Πρωθυπουργός επιχειρεί να… αγοράσει χρόνο, επιθυμώντας να… κάτσει η σκόνη από το πολιτικό μήνυμα των Ευρωεκλογών. Ωστόσο, η άποψη αρκετών γαλάζιων βουλευτών υπέρ μιας υποψηφιότητας με κεντροδεξιές καταβολές αποτελεί μία σοβαρή παράμετρο, την οποία το Μέγαρο Μαξίμου δεν μπορεί παρά να προσμετρήσει.