Μετεωρολογικά παραλειπόμενα Νο2

Μετά το ανοιξιάτικο περασμένο τρίτο Σαββατοκύριακο του Φεβρουαρίου, με λιακάδες κάλμες και Απριλιάτικα 18αρια, μας πλησιάζει μεσοβδόμαδα μια μάλλον φθινοπωρινή πρόσκαιρη μεταβολή του καιρού, κυρίως από τον Βόλο και κάτω, με τοπικές βροχές, μπόρες και λίγα χιόνια ψηλά στα βουνά της Στερεάς και κυρίως της Πελοποννήσου, με λογική μικρή υποχώρηση του υδραργύρου κατά 2-3 βαθμούς. Μια νέα σύντομη βελτίωση του καιρού περιμένουμε την προσεχή Παρασκευή και το Σάββατο, με 19αρια και 20αρια πάλι… Φλεβάρη μήνα!

Άλλωστε, ολόκληρος ο φετινός χειμώνας, με την μέχρι τώρα συμπεριφορά του, διεκδικεί επάξια θα έλεγα, μια θέση ανάμεσα στους 3-4 πιο ήπιους πανελλαδικά χειμώνες της τελευταίας τουλάχιστον 20ετιας.

Όμως, όπως όλα δείχνουν ο Κουτσοφλέβαρος φεύγοντας, θα φέρει από βδομάδα χορταστικές βροχές, που τόσο πολύ έχουν ανάγκη πολλές διψασμένες περιοχές της χώρας μας, στην προσπάθεια του να διορθώσει λίγο την μεγάλη φετινή ανομβρία..

Ο ανοιξιάτικος Μάρτιος από την άλλη που πλησιάζει, φαίνεται ότι θα έχει αρκετό καιρικό ενδιαφέρον, σε σχέση με τους τρεις χειμωνιάτικους προκατόχους του, που ειδικά φέτος αντί για βροχές και χιόνια μας γέμισαν με… Αλκυονίδες!

Μια και τις ανέφερα, οι Αλκυονίδες ημέρες εμφανίζονταν στην χώρα μας, λόγω της επέκτασης του αντικυκλώνα των Αζορών με υψηλές πιέσεις,  για αρκετές ημέρες, περισσότερες τουλάχιστον από τέσσερις, σαν ένα ανοιξιάτικο διάλειμμα μέσα στη βαρυχειμωνιά.

Τα κριτήρια για να χαρακτηριστεί μια μέρα Αλκυονίδα είναι σχετικά ασαφή, αλλά πάνω-κάτω κατά τη διάρκεια τους επικρατεί άπνοια, σχετική καλοκαιρία και οι θερμοκρασίες κυμαίνονται μεταξύ 4 βαθμών το πρωί και πάνω από 15-16 βαθμούς Κελσίου το μεσημέρι.. Τις περιμέναμε κάποτε θυμάμαι πώς και πώς, για να ζεσταθεί λίγο το κοκαλάκι μας από την βαρυχειμωνιά..

Κι όμως, όπως φαίνεται ξεκάθαρα, ειδικά τα τελευταία χρόνια, οι Αλκυονίδες ημέρες έχουν πάψει πια να είναι η εξαίρεση ενός μακρόσυρτου ψυχρού χειμώνα, αλλά δυστυχώς ο κανόνας.

Το σίγουρο είναι πλέον ό,τι με την αποσταθεροποίηση του κλίματος των τελευταίων ετών, οι Αλκυονίδες, ειδικά εφέτος, έγιναν πλέον σχεδόν καθημερινότητα, ενώ οι πραγματικά χειμωνιάτικες ημέρες όλο και πιο πολύ σπανίζουν.

Πολύ φοβάμαι ότι στα χρόνια που έρχονται και με τον ρυθμό που αυξάνεται η παγκόσμια θερμοκρασία και εξ αυτής η κλιματική κρίση, το ζητούμενο καιρικό γεγονός δεν θα είναι πλέον οι Αλκυονίδες… αλλά οι πραγματικά χειμωνιάτικες ημέρες «παλαιάς κοπής», με συννεφιές, χιονόνερο, χιόνια στα πεδινά, θυελλώδεις βοριάδες στα πελάγη, πολύ κρύο με αρνητικές θερμοκρασίες και παγετό… δηλαδή (ας μου επιτραπεί η λεκτική εκτροπή) οι Πινγκουινίδες!