Εσύ, θα σε επέλεγες για γονιό σου;
ΛΑΓΙΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣΚάθε φορά που με ρωτούν από πού εμπνεύστηκα για να γράψω το βιβλίο με τίτλο «Εσύ, θα σε επέλεγες για γονιό σου;», χαμογελώ και απαντώ «από την άγνοια μου.. Έχω τόσα ερωτηματικά, που αισθάνομαι ότι δεν θα καταλάβω ποτέ τους ανθρώπους».
Θεωρώ ότι το να γράψω για την ευθύνη των γονέων και την κρυμμένη συνείδηση των αποφάσεων, με βοήθησε να «εκτονωθώ», να ηρεμήσω και να αποδράσω από την πραγματικότητα. Συχνά, όταν έχω θυμό ή περιέργεια για την συμπεριφορά των ανθρώπων, τους γράφω e-mails (σημ: τα οποία όμως δεν στέλνω), ωστόσο περιγράφω σε αυτά αναλυτικά τις σκέψεις και τα συναισθήματα μου, με μια δόση σαρκασμού.
Λοιπόν, ένα από αυτά τα e-mails, λίγο… μεγαλύτερο από τα συνήθη, το οποίο απευθυνόταν σε κάποιους γονείς, αποφάσισα να το κοινοποιήσω, “κάνοντας cc” όλους τους ενδιαφερόμενους, με μια βασική προϋπόθεση: αυτό το e-mail θα γινόταν βιβλίο, υπό τον όρο… να μην αλλάξουν οι λέξεις του συγγράμματος για να φανεί επιτηδευμένο. Όπως το σκέφτηκα, έτσι κι αποτυπώθηκε: ειλικρινά, αληθινά και με χιούμορ.
«Μήπως το να είμαστε γονείς είναι μια μορφή εξουσίας; Είναι το DNA μας τόσο εξαιρετικό όσο το έχουμε στο μυαλό μας, ώστε να το διαιωνίσουμε; Δεν προοριζόμαστε όλοι για να κάνουμε παιδιά και αυτό δεν είναι κακό. Καθένας ταξιδεύει προς την αυτοπραγμάτωση από διαφορετικό μονοπάτι», αναφέρεται στο βιβλίο.
Τα βασικά ερωτήματα είναι «Τι σημαίνει καλός γονιός; Πώς μπορούμε να λαμβάνουμε αποφάσεις με επίγνωση;».
Όπως επισημαίνεται «η ασυνείδητη ή συνειδητή απόφαση να γίνει κάποιος γονέας θα κρίνει το μέλλον εκατομμυρίων ανθρώπων, αν ένα παιδί από ακατάλληλους γονείς ανελιχθεί στην εξουσία ή ακόμα και όταν καθίσει στο ίδιο θρανίο με ένα ανυποψίαστο εύπλαστο παιδί. Το πώς μεγαλώνουν τα παιδιά αποτελεί τη μεγαλύτερη ευθύνη που μπορεί να έχει ο άνθρωπος. Είναι ανυπολόγιστης σημασίας να συνειδητοποιήσουμε ότι κάποιοι απλά δεν πρέπει να γίνουν γονείς και να προστατέψουμε τον πολιτισμό μας. Η ανθρώπινη φύση και η επιστήμη μας δείχνουν τον δρόμο, εμείς όμως γιατί αγνοούμε και τις δυο έχοντας ενεργοποιημένους όλους τους μηχανισμούς αυτοεξαπάτησης;».
Βέβαια, «υπάρχει ελπίδα γιατί ακόμα υπάρχουν άνθρωποι με ήθος και ευφυΐα. Σε λίγο ωστόσο θα εξαλειφθούν και οι τελευταίοι, αν δεν αναλάβουμε τις ευθύνες μας και δεν μένουμε απλοί παρατηρητές. Η ιστορία θα μας κρίνει... και το πιθανότερο είναι να μας χαρακτηρίσει ηθικούς αυτουργούς. Η γέννηση κάθε παιδιού είναι η ΜΗΤΕΡΑ της μεγαλύτερης ευθύνης!»
*Ο Γιώργος Λάγιος γεννήθηκε το 1978 στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει διοίκηση επιχειρήσεων, χρηματιστηριακά παράγωγα και μετοχές, και ψυχολογία. Έχει ασχοληθεί ενεργά με τον κόσμο των επιχειρήσεων και το 2013 συνίδρυσε την πρώτη ηλεκτρονική πλατφόρμα αλληλεγγύης με το όνομα "Μοιράζομαι". Πάντα ενεργός σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής, ανακαλύπτει νέους ρόλους, με πιο πρόσφατο αυτόν της συγγραφής. Κατά τη διάρκεια του μεταπτυχιακού στην Κλινική Ψυχολογία αντιλήφθηκε την πολυπλοκότητα της ελεύθερης βούλησης σε σχέση με τις πραγματικές μας επιλογές, καθώς επίσης και την αξία και ευθύνη των γονέων.
