Η μεγάλη ευκαιρία αμυντικής θωράκισης

Τα θετικά μηνύματα εμπιστοσύνης και αδιάλειπτης στήριξης της Ελλάδας από τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι συνεχή. Παραμονή της 25ης Μαρτίου, η γεωστρατηγική σημασία της Ελλάδας αλλά και το αναβαθμισμένο πλαίσιο της διμερούς συνεργασίας επισημαίνονται στο φετινό ψήφισμα που εξέδωσε η αμερικανική γερουσία για τον εορτασμό της 198ης επετείου της Ημέρας της Ελληνικής Ανεξαρτησίας.

Το συγκεκριμένο ψήφισμα, το οποίο έχει υπογραφεί από 27 γερουσιαστές, επισημαίνει μεταξύ άλλων την σταθερή συμμαχική της στάση απέναντι στις ΗΠΑ. Παρόλα όμως αυτά, υπερβαίνει τις συνηθισμένες αναφορές στην ιστορία και στις κοινές αξίες, προσπαθώντας να αναδείξει την τωρινή πολιτική διάσταση των ελληνοαμερικανικών σχέσεων. (μπορείτε να το διαβάσετε ολόκληρο εδώ).

Η χώρα βρίσκεται μπρος σε μια ιστορική τριπλή ευκαιρία. Του καθορισμού της ΑΟΖ, της αιγιαλίτιδας ζώνης αλλά και αμυντικής της θωράκισης. Το «ελληνικό φαινόμενο» - όπως αποκαλείται διεθνώς σε μαθήματα γεωπολιτικής και στρατηγικής - η παράδοξη επιλογή της χώρας να είναι το μοναδικό από τα 149 παράκτια κράτη παγκοσμίως που δεν έχει προχωρήσει στην άσκηση του δικαιώματός του αύξησης της αιγιαλίτιδας ζώνης από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια, όπως επίσης και του Εθνικού Εαέριου Χώρου, θα πρέπει να πάψει. Όπως, πρέπει να προχωρήσουν άμεσα και οι διαδικασίες ανακήρυξης της ΑΟΖ. Κι αυτό προϋποθέτει αποφασιστικότητα, πολιτική βούληση, ισχυρές συμμαχίες και κυρίως εξοπλισμένες ένοπλες δυνάμεις.  

Μετά από δεκαετίες υπερξοπλισμών και λανθασμένων επιλογών φτάσαμε στην απραγία λόγω οικονομικής κρίσης. Και τώρα κάτι φαίνεται να κινείται. Είναι αυτά αρκετά; Όχι. Χρειαζόμαστε περισσότερα; Σίγουρα, Ναι. Τα γνωρίζει η στρατιωτική και πολιτική ηγεσία; Βεβαίως. Κάνουν ότι μπορούν; Ναι. Μπορούν, όμως, να γίνουν περισσότερα; Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα.

Στο Πολεμικό Ναυτικό επείγει η αναβάθμιση των Φρεγατών ΜΕΚΟ. Ταυτόχρονα η επιλογή και έναρξη διαδικασιών ναυπήγησης των νέων Φρεγατών. Και μόλις γίνουν αυτά, θα πρέπει να ξεκινήσει το πρόγραμμα επιλογής του νέου υποβρυχίου. Οι εξελίξεις τρέχουν. Η τεχνολογία προχωρά με αλματώδεις ρυθμούς και οι ανάγκες αυξάνονται. Και οι επιλογές στο νέο πλοίο, που θα αποτελέσει την αιχμή του στόλου μας, δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να αφήνει απ’ έξω τα ελληνικά ναυπηγεία.

Στον Στρατό ίσως η πιο επείγουσα ανάγκη είναι η αναβάθμιση των Leopard, η αντικατάσταση των Μ113 και η επιχειρησιακή – επιτέλους – διαθεσιμότητα των υπερσύγχρονων ελικοπτέρων ΝΗ90. Η ΕΛΒΟ έχει αποδείξει τι μπορεί να κάνει και οι εθνικές ανάγκες επιβάλουν να ξεπεραστούν τα προβλήματα μαρασμού της βιομηχανίας… χθες.

Στην πολεμική αεροπορία, που η αναβάθμιση των F-16 σε Viper, είναι ότι καλύτερο έχει γίνει ως επιλογή, μένουν 2 πολύ εξίσου σημαντικά ζητήματα. Η αναβάθμιση των Mirage 2000-5 Mk2 και η αντικατάσταση των F-4 Phantom. Ο εκσυγχρονισμός των Mirage με συνταγή Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, που  θα λάβουν το ατρακτίδιο TALIOS και νέο προηγμένο υπολογιστή, μπορούν να διατηρήσουν ή και να αυξήσουν το συγκριτικό πλεονέκτημα στον αέρα της ΠΑ. Η ταυτόχρονη πιστοποίηση του αεροσκάφους ώστε να μπορεί να φέρει τον Meteor – ενός πυραύλου με εμβέλεια 300+ χλμ, που φέρουν αεροσκάφη 4,5 και 5ης γενιάς – θα αλλάξουν άρδην τις ισορροπίες στο Αιγαίο.

Και κάπου εδώ θα πρέπει να μελετηθεί σοβαρά – γιατί ως σενάριο έχει πέσει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια -  η αντικατάσταση των F-4 με μεταχειρισμένα F-15 από τις ΗΠΑ. Ένα αεροσκάφος με τεράστια εμβέλεια και αυτονομία, μία πλατφόρμα που μπορεί να φέρει μεγάλο όγκο και ποικιλία οπλισμού. Δεν θα φέρει απλά τα πάνω κάτω, αλλά θα θωρακίσουν τον αέρα της Ανατολικής Μεσογείου. Τα αποτελέσματα από τις έρευνες στην Κρήτη έρχονται και οι εξελίξεις θα πρέπει να μας βρουν πρωτοπόρους και όχι κυνηγούς.

Λεφτά υπάρχουν; Η απάντηση είναι όχι. Ωστόσο λύσεις, όπως αυτή με τα F-15 σίγουρα είναι λιγότερο κοστοβόρες από την πίεση επιλογής αεροσκάφους 5ης γενιάς. Κάτι για το οποίο θα πρέπει να ανοίξει ο κύκλος των συζητήσεων, ωστόσο μέχρι να προσγειωθεί το πρώτο stealth με ελληνικά χρώματα σε κάποια Πτέρυγα Μάχης, με κάτι θα πρέπει η χώρα να υπερέχει.

Εν μέρει, τον δρόμο για να επιτευχθούν τα παραπάνω έχουν δείξει οι πρόσφατες συμφωνίες. Η σύμπραξη, όπως αυτή με το Ισραήλ, για την κατασκευή του υπερ-ραντάρ Horizon στην Κρήτη που θα κλειδώσει την Μεσόγειο, αποτελεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα.

Ισχυρές ελληνικές ένοπλες δυνάμεις σημαίνει λιγότερη διάθεση πόρων από τις εμπλεκόμενες χώρες στην προστασία του EastMed και των εταιρειών που δραστηριοποιούνται γύρω από το πρόγραμμα. Κι αυτό, στην γλώσσα του Business Administration λέγεται win win.

Μεθοδικότητα, προσήλωση και επιμονή χρειάζεται. Και προπάντων αποφασιστικότητα ώστε τα «Casus Belli» κι οι νέο-οθωμανικές «Mavi Vatan – Γαλάζια Πατρίδα» ασκήσεις να βγουν από την καθημερινότητα των συζητήσεων.