Μας πίκραναν, μα πιο πολύ πικράθηκαν οι ίδιοι
Είναι πολύ άσχημο να ρίχνουμε ευθύνες σε πρόσωπα. Είναι ομάδα και μάλιστα… ΟΜΑΔΑ! Λάθη έγιναν και τα γνωρίζουν περισσότερο οι διεθνείς μας και ο ομοσπονδιακός προπονητής. Αν θέλετε τη γνώμη μου, η εθνική μας είναι καλύτερη από τους Ισπανούς αλλά στο συγκεκριμένο παιχνίδι, έπαιξαν καλύτερα οι «φούριας ρόχας».
Ήταν πιο έτοιμοι πνευματικά. Άλλωστε, δεν θέλει και πολύ να σου… ξεφύγει ένα παιχνίδι. Δεν παίζαμε και… με τα «Άσπρα Χώματα»!
Οι Ισπανοί, διαθέτουν την καλύτερη ομάδα τα τελευταία 10 χρόνια. Πολλοί λέγαμε για τις απουσίες τους και ότι εμείς ήμασταν πιο «γεμάτοι» σε ρόστερ. Όμως, πάλι 7-8 παίκτες έπαιξαν!
Πρέπει να κοιτάμε μπροστά και όχι να σκύβουμε το κεφάλι. Το προ-Ολυμπιακό τουρνουά μας περιμένει και μακάρι να βρεθούμε στο Ρίο, να πανηγυρίσουμε και μερικά από τα παιδιά που σκέφτονται να αποχωρήσουν, να μας αποχαιρετήσουν με ένα μετάλλιο στο στήθος.
Μπουρούσης, Σπανούλης και Ζήσης μας έχουν χαρίσει αμέτρητες επιτυχίες και όλοι θέλουμε, να πραγματοποιηθεί το φινάλε που ονειρεύονται. Το αξίζουν!
Αφήνουν τις οικογένειές τους μετά από ασφυκτικές σεζόν και χύνουν ιδρώτα κάθε καλοκαίρι, για να βρεθούν με την εθνική μας ομάδα. Είναι μεγάλη μας τιμή και είναι μάγκες, όχι μόνο αυτοί, αλλά όλα τα παιδιά.
Τα όνειρα δεν τελειώνουν, το ταλέντο ξεχειλίζει και τα νέα παιδιά περιμένουν για να φέρουν την εθνική μας ομάδα εκεί που αξίζει.
Μπορεί να πάρει χρόνο αλλά θα επιστρέψουμε…