Τα λόγια της αλήθειας…

Το πρόβλημα όμως είναι ότι όσο απλές είναι οι αλήθειες, όσο κι αν είναι φανερές, μπροστά στα μάτια μας, κάποιοι δυστυχώς δυσκολεύονται να τις πουν. Ίσως γιατί τα ειλικρινή λόγια δεν είναι ωραία και τα ωραία, όπως λένε και οι Κινέζοι, δεν είναι ειλικρινή.

Και έτσι προσπαθούν, με χίλιους δυο τρόπους, να κρύψουν την αλήθεια φοβούμενοι ότι θα δυσαρεστήσουν, ότι δεν θα είναι πλέον αγαπητοί – αρεστοί στο λαό, ότι θα καταρριφθεί ο … μύθος τους, ότι θα αποκαλυφθεί πως είχαν πει ψέματα, ωραία και μεγάλα….

Παραβλέπουν όμως ότι έχουν μια μοναδική ευκαιρία να διαφοροποιηθούν από το «σάπιο» παρελθόν. Να μην κρυφτούν! Να μην φοβηθούν! Να παραδεχτούν τα λάθη τους, αν υπάρχουν, και να προχωρήσουν.

Άλλωστε, θα μπορούν να κοιμούνται κα ήσυχοι αφού λέγοντας την αλήθεια θα έχουν κάνει μια επαναστατική πράξη, κατά τον Λένιν.

Και δεν υπάρχει καλύτερη επανάσταση από το να παραδεχτούν  ότι ούτε βγήκαμε, ούτε θα βγούμε, τουλάχιστον σύντομα, από τα Μνημόνια.

Τα Μνημόνια είναι εδώ και θα ζουν και θα βασιλεύουν όσο και η σημερινή κυβέρνηση δεν αποφασίζει να προχωρήσει στις αναγκαίες τομές που χρειάζεται η χώρα για να σωθεί.

Η κυβέρνηση οφείλει, έχει υποχρέωση στο λαό, που την πίστεψε να πει τώρα όλη την αλήθεια. Χρήματα, χωρίς την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων και τη λήψη σκληρών μέτρων, δεν έρχονται στη χώρα. Κανείς δεν δανείζει χωρίς να διασφαλίσει ότι θα πάρει πίσω τα χρήματά του. Ο τζάμπας…. πέθανε!

Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει, μάλλον πάντα υπάρχει αλλά όλοι ελπίζουμε ότι τον αποφύγαμε και δεν πάμε προς … Ζάμπια!

Γι αυτό όμως θα πρέπει να στρωθούμε και στη δουλεία και να μπει επιτέλους ένα τέλος στους λεονταρισμούς και στην επαναστατική γυμναστική που είχαμε συνηθίσει τους τελευταίους τέσσερις μήνες και μάλιστα με μπόλικη δόση δημιουργικής ασάφειας.

Να μπει τέλος στις απόπειρες μονομερών  ενεργειών, αφού θα μας «κοστίσουν» πολύ ακριβά, και όλες οι ωραίες και ανέξοδες προεκλογικές υποσχέσεις να μπουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και κάποια στιγμή, εάν όλα πάνε καλά θα τις ξαναθυμηθούμε… αν υπάρχει χρόνος!

Να πει αλήθεια ότι τα μέτρα που έρχονται είναι σκληρά, θα μειώσουν εμμέσως μισθούς και συντάξεις, αλλά και το καλάθι της νοικοκυράς, αφού πάνω από 3 δις. ευρώ θα μας κοστίσει μόνο ο ΕΝΦΙΑ και οι αλλαγές στους συντελεστές του ΦΠΑ.

Να πει αλήθεια ότι πρέπει να προχωρήσουν οι αποκρατικοποιήσεις, η απελευθέρωση στην αγορά της ενέργειας. Πολύ απλά γιατί είναι δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί από τη χώρα και πρέπει να υλοποιηθούν.

Μακροπρόθεσμα εξάλλου μόνο θετικό αντίκτυπο μπορεί να έχουν οι συγκεκριμένες κινήσεις στο προφίλ της κυβέρνησης. Ας σταματήσουν επιτέλους να κοιτούν κοντόφθαλμα… μόνο το αύριο.

Εάν η κυβέρνηση καταφέρει και σπάσει το «ταμπού» των αποκρατικοποιήσεων θα έχει πολλαπλά οφέλη. Επενδύσεις, ανάπτυξη, θέσεις εργασίας, σημαντικά έσοδα που θα τις δώσουν τη δυνατότητα στο μέλλον να προχωρήσει στις μειώσεις φόρων ώστε να ανακουφίσει και τους φορολογούμενους.

Αρκεί βέβαια να είναι έτοιμη να συγκρουστεί με … τα σπλάχνα της! Διότι και μόνο η λέξη… αποκρατικοποιήσεις στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος αποτελεί … casus belli.

Η κατάσταση ομολογουμένως δεν είναι εύκολη, το αντίθετο μάλιστα και ιδιαίτερα περίπλοκη. Και όσο απλές κι αν είναι οι αλήθειες, τόσο δύσκολο είναι να ειπωθούν και να γίνουν πράξεις.

Αναμφισβήτητα, γι αυτό τα πάντα είναι θέμα πολιτικής βούλησης και αποφάσεων. Γι αυτό όμως και οι χώρες έχουν ανάγκη τους ηγέτες, που δεν διστάζουν, πού δεν βάζουν στη ζυγαριά κομματικό ή προσωπικό συμφέρον, αλλά μόνο το καλό της χώρας και τραβάνε μπροστά…

Και η Ελλάδα έχει μεγάλη ανάγκη επιτέλους από έναν ηγέτη. Ιδού η Ρόδος….