Ταξίδι στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα

Μια ημέρα πριν πάμε για ακόμη μια φορά στις Βρυξέλλες, σε άλλη μια σύνοδο Κορυφής, έχω την αίσθηση ότι ίσως είναι η σημαντικότερη απ´ όσες έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια.

Και έχουμε περάσει αρκετές δραματικές στιγμές σε Συνοδούς. Και με τον Γ. Παπανδρέου και με τον Αντ. Σαμαρά. Ωστόσο, πιστεύω ότι μεθαύριο θα κριθούν τα πάντα.

Είναι φανερό πως ο Αλ. Τσίπρας θέλει συμφωνία και λύση. Δεν μπορεί να φανταστεί τον εαυτό του ως τον δεύτερο Έλληνα πρωθυπουργό που θα πει "δυστυχώς επτωχεύσαμεν".

Όμως τις τελευταίες μέρες στο Μαξίμου έχουν αρχίσει να φοβούνται το "ατύχημα". Μετά το ναυάγιο της συνάντησης με τον Γιούνκερ, όπου τα μέλη της ελληνικής αποστολής κοίταζαν το πεντασέλιδο των θεσμών και γέλαγαν από τα νεύρα τους, μην πιστεύοντας τις σοκαριστικές προτάσεις που τους εδόθησαν, στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού εμφανίζονται ιδιαίτερα ανήσυχοι για τις προθέσεις των δανειστών.

Δεν πίστευα ποτέ ότι θα έπαιρνα τέτοια πρόταση από πολιτικούς και όχι τεχνοκράτες είπε στη Βουλή ο πρωθυπουργός.

Νομίζω όμως ότι μόνοι μας βγάλαμε τα μάτια μας. Αν είχαμε κάνει τις προτάσεις που κάνουμε σήμερα, δύο μήνες πριν, θα είχαμε ήδη συμφωνία μου έλεγε στέλεχος που γνωρίζει καλά εκ των έσω τις διαπραγματεύσεις.

Δυστυχώς πληρώνουμε σε μεγάλο βαθμό τον Γιάνη με ένα ν, καθώς χάθηκε πολύτιμος χρόνος, με ναρκισσισμούς, εφφετζίδικες παρουσίες και μηδέν ουσία. Το μόνο που καταφέραμε τους προηγούμενους μήνες είναι να σπάσουμε σε όλους τα νεύρα και να χάσουμε ακόμη και αυτούς που μας έβλεπαν με συμπάθεια. Και το ξέρουν πολύ καλά πια στο Μαξίμου.

Ας ελπίσουμε να μην αποδειχθεί πως είναι πια αργά...και όσο κι αν σας φανεί περίεργο, ελπίζω μόνο στη Μέρκελ για λύση. Βλέπετε ο "τρόμος" για κατάρρευση της ευρωζώνης στα χέρια της, εξακολουθεί να είναι πιο πειστικός από τα δικά μας επιχειρήματα...