Οι πράξεις γράφουν Ιστορία
Για να υπάρξουν όμως οι πράξεις που θα γράψουν την Ιστορία, πρέπει να προηγηθούν οι αποφάσεις που, ειδικά όταν αφορούν τη διακυβέρνηση μιας χρεοκοπημένης χώρας, ποτέ δεν είναι εύκολες και ευχάριστες.
Άλλωστε και ο Γκόρκι, επειδή η Ρωσία είναι της μόδας και πάλι τελευταία και αρέσει σε πολλούς, παραδέχεται ότι είναι πιο δύσκολο να μετατρέψεις λόγια σε πράξεις, παρά πράξεις σε λόγια.
Το θέμα όμως είναι ότι στην Ελλάδα του σήμερα δεν ακούμε πλέον ούτε λόγια. Ίσως επειδή ακούσαμε πολλά προεκλογικά…
Για αποφάσεις δεν χρειάζεται καν να μιλήσουμε, πουθενά και για τίποτα δεν λαμβάνονται. Όλα στον αυτόματο. Πιο σωστά η εύκολη λύση, για να αποφύγουμε αποφάσεις ουσίας, πετάμε πάντα το «μπαλάκι» στους εταίρους μας. Ο στόχος άλλωστε μοναδικός, να «τρομοκρατηθούν» για να υποχωρήσουν στο φλέγον θέμα του οικονομικού μας προβλήματος.
Έτσι, η χώρα ξέφραγο αμπέλι, ορδές μεταναστών κάνουν απόβαση καθημερινά στα νησιά μας, ενώ όσοι βρεθούν στο κέντρο της πρωτεύουσας μπορούν να… λιάζονται ανενόχλητοι… , αλλά σύντομα θα λιάζονται σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες! Οπότε το πρόβλημα λύθηκε!
Το κέντρο της Αθήνας «καίγεται» καθημερινά, όχι μόνο από την πληθώρα των μεταναστών που δεν έχουν που την κεφαλήν κλείναι, αλλά από τους «κυρίους» που τους αρέσει να καταλαμβάνουν τη Βουλή, τα Προπύλαια, γενικότερα οποιοδήποτε κτίριο, χωρίς φυσικά να ανησυχούν ότι θα βρεθούν αντιμέτωποι με την Αστυνομία. Πρόβλημα που θα λυθεί εν ευθέτω, αλλά και πάλι εδώ θα είμαστε….
Για την οικονομία τα λόγια είναι περιττά! Η κυβέρνηση πιστεύει ότι οι υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης δεν έχουν καταλάβει τη λίστα των ευφάνταστων μεταρρυθμίσεων του κ. Βαρουφάκη.
Και έτσι περνά ο χρόνος, με πλήρη απραξία σε όλους τους τομείς, στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, σα να περιμένουν όλοι σε αυτή την κυβέρνηση τα προβλήματα να λυθούν μεμιάς με ένα θαύμα!
Μόνο που τα «μέτωπα» είναι πλέον πολλά και η κυβέρνηση θα χρειαστεί πολλά θαύματα για να αποφύγει επώδυνες αποφάσεις, που σίγουρα θα δυσαρεστήσουν αρκετούς στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος, που έχουν άλλες αντιλήψεις περί κράτους.
Σε κάθε περίπτωση όμως και η μη απόφαση, απόφαση είναι, και αναμφισβήτητα θα δυσαρεστήσει όσους θεωρούν ότι δεν αξίζουν στη χώρα τέτοιες καταστάσεις. Και σίγουρα οι οπαδοί αυτής της θεωρίας είναι πολλοί περισσότεροι.
Το βέβαιο είναι ότι δεν γίνεται να συνεχιστεί η κατάσταση με τους μετανάστες, ούτε φυσικά με τους «κυρίους» που δρουν ανεξέλεγκτα στο κέντρο της Αθήνας. Κάποια στιγμή θα πρέπει να αναληφθούν ευθύνες και να εφαρμοστούν οι νόμοι.
Και στην οικονομία άλλωστε κάποια στιγμή ο χρόνος θα τελειώσει, γιατί για πόσο ακόμη θα βρίσκουμε τους αναγκαίους πόρους να καλύπτουμε τις, εντός και εκτός, υποχρεώσεις μας;
Για όλα άλλωστε υπάρχει ημερομηνία λήξης! Και όσο καθυστερούμε, οι μη αποφάσεις μπούμερανγκ θα γυρίσουν σε όλους μας, αφού αυτοί που περιμένουν πολύ, δεν πρέπει να περιμένουν και πολλά!
Και επειδή τα πάντα πολιτική είναι, ας θυμηθούν οι ασκούντες σήμερα την εξουσία το Νικολό Μακιαβέλι που έλεγε ότι «δεν πρέπει ποτέ να αφήνει κανείς να συνεχίζεται μια ανωμαλία για να αποφύγει έναν πόλεμο, γιατί δεν τον αποφεύγει, αλλά μόνο αλλάζουν οι συνθήκες προς όφελος των αντιπάλων του».