Ο ήλιος μας γύρισε την πλάτη
ΤΣΑΚΙΡΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣΑκόμη κι ο ήλιος χάθηκε και έχουμε πέσει σε βαρυχειμωνιά. Έλεος πια! Ακόμη κι ο ουρανός μας τιμωρεί; Ένα καλό είχαμε και το χάσαμε κι αυτό. Ακόμη και οι νεόφερτοι των τεχνικών κλιμακίων από τις Βρυξέλλες απορούν. Νομίζαμε ότι ερχόμαστε σε μια ηλιόλουστη χώρα και το μόνο που έχουμε δει είναι κρύο και βροχή έλεγαν παραπονεμένοι…
Εμείς τι να πούμε τότε; Δεν μας φτάνουν τα τόσα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, έχουμε και τον καιρό να ενισχύει τη μιζέρια και την εθνική μας κατάθλιψη.
«Βομβαρδιζόμαστε» με δηλώσεις από κάθε γωνιά του πλανήτη που μας περνούν γενιές δεκατέσσερις. Πόσες προσβολές πια να αντέξουμε; Πέντε χρόνια τα ακούμε…έλεος πια.
Και αυτός ο ήλιος δεν λέει να βγει πια…
Τελευταίο χτύπημα στην «ταλαιπωρημένη» ψυχή μας, η τραγική απώλεια ενός νέου παιδιού του Βαγγέλη που έχει συγκλονίσει το πανελλήνιο. Το αγαπημένο μου Ρέθυμνο θρηνεί και μαζί του θρηνούμε όλοι.
Εκτός από τους «ψευτονταήδες» που συνεχίζουν να αμαυρώνουν το ωραιότερο και πιο λεβέντικο νησί του κόσμου.
Οι «παλιοί» οφείλουν να διδάξουν στους νέους τι πραγματικά σημαίνει Κρήτη.
Σίγουρα πάντως δεν σημαίνει ναρκωτικά, όπλα και ψευτομαγκιές…Και όπως λένε στο νησί μου:
Τον αετό δεν ξεπερνούν ποτέ τους τα γεράκια,
ετσά εξεχωρίζουνε οι άντρες απ' τα αντράκια.