Χτυπάει καμπανάκι στην ΟΥΕΦΑ

Τα επεισόδια στο Ρουμανία-Ουγγαρία και Σερβία-Αλβανία, είναι κάτι παραπάνω, από γεγονότα με χούλιγκανς, σε ένα ποδοσφαιρικό ματς. Και δεν ξέρω αν οι «εγκέφαλοι» στην Ελβετία, στα κεντρικά της Νιόν, έχουν απόλυτα κατανοήσει τι έγινε τις δυο αυτές βραδιές. Έχοντας παντελή άγνοια του εθνικιστικού παραληρήματος στα Βαλκάνια, οι ψυχροί τεχνοκράτες Ελβετοί, που δεν γνώρισαν ποτέ πόλεμο, δεν ξέρω αν είναι σε θέση να αναλύσουν πλήρως τα γεγονότα. Και κυρίως, να προλάβουν τα επόμενα.

Διότι είναι βέβαιο, πως εφόσον έγινε η αρχή, δεν θα σταματήσουμε δυστυχώς εκεί. Το να εξετάσει κανείς, ποιος έχει δίκιο ή άδικο, κρίνεται από την οπτική γωνιά, που βρίσκεται. Ο καθένας διεκδικεί το δίκιο για την δική του πλευρά, και τελικά η Ιστορία είναι αυτή, που κρίνει σε βάθος χρόνου. Είναι σίγουρο πάντως πως το μίσος αιώνων, που υπάρχει ανάμεσα σε Σέρβους και Αλβανούς, σε Ρουμάνους και Ούγγρους, μπορεί να αποτελέσει κακό παράδειγμα και για άλλες τέτοιες αντιπαλότητες. Μια απλή τιμωρία, όσο σκληρή και αν είναι, δεν νομίζω πως θα αποτρέψει τα εθνικιστικά στοιχεία, που έτσι κι αλλιώς βρίσκουν διαφυγή στα γήπεδα, να επιχειρήσουν κάτι ανάλογο και αύριο.

Μην ξεχνάτε, ότι το 1990, σοβαρότατα επεισόδια είχαν γίνει σε έναν αγώνα Ντιναμό Ζάγκρεμπ-Ερυθρός Αστέρας, για το Γιουγκοσλαβικό πρωτάθλημα. 60 τραυματίες, μαχαιρώματα, χρήση δακρυγόνων και τρομακτικά σκληρές σκηνές. Και τότε τα ίδια έλεγαν κάποιοι. Δεν είχαν την οξυδέρκεια να συνδέσουν τα γεγονότα με τις εκλογές, που μόλις είχαν γίνει στην Κροατία, δίνοντας πλειοψηφία σε αποσχιστικά κόμματα. Την συνέχεια δυστυχώς την ξέρουμε όλοι: εμφύλιος και διαμελισμός, και εκείνα τα γεγονότα ήταν η αρχή.

Στην περίπτωση του Βελιγραδίου, τα επεισόδια έρχονται λίγες ημέρες πριν την προγραμματισμένη επίσκεψη του Αλβανού πρωθυπουργού Εντι Ράμα, η πρώτη Αλβανού ηγέτη στην Σερβία τα τελευταία 68 χρόνια και στην σκιά βέβαια της έντασης των δυο χωρών, λόγω του Κοσυφοπεδίου. Που πλέον θα είναι ακόμη πιο μεγάλη και λόγω των επεισοδίων, αλλά και εξαιτίας της σύλληψης του αδελφού του Αλβανού πρωθυπουργού, τον οποίο Κυβερνητικές πηγές στο Βελιγράδι θεωρούν αυτουργό της προβοκάτσιας, άσχετα αν αναγκάστηκαν να τον αφήσουν ελεύθερο για να επιστρέψει στα Τίρανα.

Όλο αυτό το κλίμα, δε νομίζω ότι το είχαν κατανοήσει πλήρως στην ΟΥΕΦΑ. Όπως και την έχθρα ανάμεσα σε Ρουμάνους και Ούγγρους. Εκείνοι απλά είχαν χαρακτηρίσει τα ματς υψηλής επικινδυνότητας, αλλά κυρίως με ποδοσφαιρικούς όρους. Δίχως πιστεύω, να είχαν κατανοήσει το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις. Τώρα όμως έχουν τα νέα δεδομένα. Το καμπανάκι χτύπησε. Για να το ακούσουν.