Αρένα

Ακούγονται απίστευτα πράγματα. Εκτοξεύονται οι πιο βαριές κατηγορίες. Χρησιμοποιούνται όλα τα μέσα, στο βωμό του σκοπού. Πέφτει ξύλο και βρισιές με το τουλούμι μέσα στη Βουλή. «Στολίζει» ο ένας τον άλλο με ότι περνάει από το μυαλό του, σε κάθε ευκαιρία . Μηδενίζονται θεσμοί, άνθρωποι και καταστάσεις με την μέθοδο: «περάστε, σκουπίστε, τελειώσατε»….Και όμως δεν ανοίγει ρουθούνι.

Γίνονται με όχημα …το καλό μας! Από πίστη στην διαφάνεια και την αλήθεια!
«Έτσι είναι αν το έτσι νομίζετε» !

Η πολύχρονη κρίση έβγαλε στην επιφάνεια μια θάλασσα «σκουπίδια», που παραμένουν στον αφρό και συνεχίζουν ανενόχλητα την τοξική τους δράση στη ζωή μας.

Και ενώ παρακολουθούμε το σαρκοβόρο θέαμα της αρένας , κάτω από τα μάτια μας περνούν… τέρατα χωρίς να το πάρουμε είδηση.
Ποιος πραγματικά ξέρει τι θα φέρει στη ζωή μας το περίφημο πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε στη Βουλή; Ποιος έγινε σοφότερος βλέποντας τη συζήτηση στο Κοινοβούλιο; Βουλωμένο γράμμα η απάντηση. Κανείς ή έστω λίγοι.

Με μέσες-άκρες πορευόμαστε μέχρι να τα βρούμε μπροστά μας, φάντη-μπαστούνι.
Είναι η πρώτη φορά; Όχι και δυστυχώς όπως εξελίσσονται τα πράγματα δεν θα είναι και η τελευταία.

Αντί να πηγαίνουμε μπροστά πηγαίνουμε πίσω . Αναστήθηκαν η «υποκλοπή», η παρακολούθηση, ο «κοριός», η κρυφή κάμερα σε διαστάσεις καρφίτσας και μπήκαν με το έτσι θέλω στο δημόσιο διάλογο.

Μοιάζει σαν να άνοιξε το κουτί της Πανδώρας και όποιον πάρει ο χάρος.
Είναι τα φεγγάρια; Είναι οι εκλείψεις του Απριλίου; Είναι η ώρα που το παρασκήνιο γίνεται προσκήνιο; Είναι η ώρα που βλέπουμε τι υπάρχει πίσω από την κουίντα;

Λένε ότι το πιο βαθύ σκοτάδι είναι λίγο πριν την αυγή. Ας ελπίσουμε ότι η νέα μέρα θα στείλει τους καλικάντζαρους εκεί που τους πρέπει…