Το θεώρημα της κάμπιας
Η αδιευκρίνιστη ψήφος φτάνει το 41%! Δηλαδή οι αναποφάσιστοι, εκείνοι που επιλέγουν λευκό και άκυρο και εκείνοι που δεν γνωρίζουν ή δεν απαντούν!
Επιτέλους η κρίση έκανε τον Έλληνα, να μην θέλει να είναι μετρήσιμος και άρα προβλέψιμος…Να φύγει από τη «βάση δεδομένων».
Να «σιγοψήνει» σε χαμηλή φωτιά το πολιτικό σύστημα, παλαιό, νέο και εν δυνάμει.
Και βέβαια με τέτοιο άγνωστο χ η εξίσωση δεν βγαίνει. Γιατί όταν στην ζυγαριά υπάρχει από τη μια πλευρά ένα «βουβό» και «αδιάβαστο» σώμα, ότι και να βάλεις στην άλλη πλευρά της πρόθεσης ψήφου, ξέρεις ότι μπορεί να ανατραπεί.
Το sequel των μνημονίων, τα ατελείωτα φορο-μέτρα, τα ανατριχιαστικά ποσοστά της ανεργίας και η ασύλληπτη φοροδιαφυγή στην «υγειά των κορόιδων», έκανε τους ψηφοφόρους μη αναμενόμενους.
Είναι έτοιμοι να σπάσουν το ταμπού του… σταυρωμένου ψηφοδελτίου, που μοιράζεται στα μέλη μιας οικογένειας, για να μην φύγει ούτε μία ψήφος από το κομματικό ταμείο.
Το «σύστημα» ωστόσο έχει και άλλα συστήματα μικρά, τα οποία αγκιστρώνονται το ένα στο άλλο, έστω και αν είναι θανάσιμοι εχθροί.
Το «σύστημα» είναι σαν τις κάμπιες, που κολλάει η μια στην άλλη για να σωθούν μόλις πέσουν από τα πεύκα. Και έτσι σέρνονται σαν ένα σώμα…
Το «σύστημα» λοιπόν για να σωθεί θα ψάξει να βρει ένα τρόπο να προσεγγίσει, να διεισδύσει, να καθοδηγήσει αυτό το 41% της αδιευκρίνιστης ψήφου.
Δεν ξέρω τι τρόπο θα χρησιμοποιήσει αλλά επειδή έχει το «know how» μπορεί και να καταφέρει.
Για αυτό καλό θα ήταν να οχυρωθούμε όλοι μέχρι την ώρα της κάλπης.
Μην ξεχνάτε ότι οι κάμπιες μπορεί να γατζώνουν η μία την άλλη για να σωθούν αλλά στο τέλος καταλήγουν να ….πατηθούν σαν ένα σώμα!