Ωχ, τι μας περιμένει...
ΜΑΡΙΑ ΧΟΥΚΛΗΜαζί, δηλαδή, με τις ανακρίσεις για μίζες, «θαλασσοδάνεια», λίστες και «ληστές», να ξεκινήσουν έρευνες ποιός πολιτικός είναι θρησκευόμενος και ποιός όχι. Ποιός είναι περισσότερο, λιγότερο ή καθόλου Χριστιανός.
Λες και η επίλυση του ελληνικού προβλήματος θα έλθει από τους Ουρανούς. Ας προσεγγίσουμε, όμως, νηφάλια την ανακοίνωση της ΝΔ με την οποία καλείται ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ «να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει τον υπεύθυνο Θρησκευμάτων του κόμματός του, που διευκρίνισε από ραδιοφώνου ότι ο κύριος Τσίπρας είναι άθεος».
Απορία πρώτη: το Σύνταγμα δεν προστατεύει απολύτως την ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης όλων των Ελλήνων πολιτών; Πουθενά δεν λέει ο Καταστατικός Χάρτης της χώρας ότι όσοι αναλαμβάνουν δημόσια αξιώματα πρέπει να ανήκουν στις τάξεις της επικρατούσας θρησκείας, αλλά μόνο ότι δεν μπορούν να αρνηθούν συμμόρφωση στους νόμους και στις υποχρεώσεις προς το Κράτος επικαλούμενοι τις θρησκευτικές πεποιθήσεις. Οι συγκεκριμένες διατάξεις ισχύουν για όλους μας, πολιτικούς και πολίτες.
Απορία δεύτερη: Πόσο στέκει η υπενθύμιση ότι «το επίσημο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ προβλέπει τη φορολόγηση όσων δηλώνουν Χριστιανοί Ορθόδοξοι», αναφερόμενη η ανακοίνωση και σε μια καταφανώς αντισυνταγματική πρόταση βουλευτή της Κουμουνδούρου.
Μα, αν δεν κάνω λάθος, τα προγράμματα όλων των κομμάτων προβλέπουν τη φορολόγηση διαφόρων κατηγοριών πολιτών, ανάλογα με το ιδεολογικό πρόσημο κάθε πολιτικής δύναμης και του οικονομικού δόγματος που υιοθετεί, ανεξαρτήτως της πίστης τους στα Θεία.
Μεταξύ όσων έχουν φορο-διαλυθεί την τελευταία τριετία είναι εκατομμύρια δηλώνοντες Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Πώς γίνεται λοιπόν (με βάση το σκεπτικό της ανακοίνωσης) ένθεοι κυβερνώντες να μας βγάζουν το λάδι της βάπτισης με τα αλλεπάλληλα φορο-βάρη; Δεν είναι αμαρτία;
Ας σοβαρευτούμε και ας μείνουμε στο πεδίο της πολιτικής. Η ΝΔ έχει δεκάδες λόγους να εγκαλέσει το ΣΥΡΙΖΑ, ζητώντας του να διασαφήσει εδώ και τώρα πώς σκοπεύει να κάνει πράξη όσα υπόσχεται, να καταδείξει αν είναι επαρκής πολιτικά, οργανωτικά, στελεχικά, να αναλάβει τις τύχες της χώρας, αν μπορεί να μας βγάλει στον «παράδεισο» της ανάπτυξης και της χρηστής διοίκησης που επαγγέλλεται, πώς και με ποιούς και όχι να του ζητάει δηλώσεις για το αν και σε τι Θεό πιστεύει.