Μάθε παιδί μου γράμματα…. και κάτσε και περίμενε

Μη βιάζεσαι αριστούχε, δεν προσλαμβάνεσαι ακόμη, πέρασε ξανά μετά από  12,2 μήνες  και… τα ξαναλέμε!.

Δεν είναι στιχομυθία εργοδότη- υποψήφιου εργαζόμενου, τα παραπάνω είναι η αποτύπωση της πραγματικότητας  που αφορά στην τριτοβάθμια εκπαίδευσης από την « Ετήσια Έκθεση του Κέντρου Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής της ΓΣΕΕ».

Το 2009 , λέει η έρευνα, στα 26 κράτη μέλη της ΕΕ η μέση διάρκεια μετάβασης από την εκπαίδευση στην πρώτη εργασία ήταν 5,1 μήνες για τους αποφοίτους της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και η Ελλάδα κατέκτησε το αρνητικό ρεκόρ στην 26^η θέση με αναμονή για την πρώτη δουλειά 12,2 μήνες. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε τα στοιχεία της επόμενης έρευνας από το 2010, γιατί η μόνη «μετρήσιμη» αναμονή, είναι εκείνη  της μιας εβδομάδας, μέχρι εκδοθούν οι νέες αγγελίες που απασχολούν, χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα, τον πτυχιούχο. Κάνει κύκλους στην εφημερίδα, για να μη ξεχάσει το χέρι να κρατά το στυλό και στη συνέχεια αναζητά στο κυβερνοχώρο  προορισμούς που δέχονται μετανάστες με σπουδές. 

Για τον σημερινό απόφοιτο λοιπόν,  δεν έχουμε απάντηση για τον χρόνο της αναμονής. Μπορούμε να του πούμε όμως, πως με στοιχεία του 2012 η χώρα μας κατακτά  ξανά στην τελευταία θέση , με το αρνητικό ρεκόρ της απασχόλησης  των πτυχιούχων σε θέσεις εργασίας, που απαιτούν χαμηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης. Το παράδοξο είναι ότι και το 2001- που δεν είχαν αδυνατίσει οι στρουμπουλές αγελάδες από την κρίση- ήταν στην ίδια θέση.

Σκέπτομαι, πως ίσως  οι νέοι που τότε βρήκαν μια εργασία κατώτερη των προσδοκιών και των προσόντων τους, να έχουν τώρα συμβιβαστεί  μ’ αυτή.. εάν  δεν την έχουν χάσει. Το κακό είναι, ότι οι σημερινοί  απόφοιτοι της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης δεν έχουν τίποτα με το οποίο θα πρέπει να συμβιβαστούν …..ή μήπως αυτό είναι το καλό;