Πέθανε η Κική Σεγδίτσα
Με συγκίνηση και θλίψη ο δημοσιογραφικός κόσμος αποχαιρετά την Κική Σεγδίτσα, η οποία άφησε την τελευταία της πνοή, σε ηλικία 89 ετών.
Η πρέσβειρα του καλλιτεχνικού ρεπορτάζ, άνθρωπος καλλιεργημένος και δοτικός προς τους γύρω του, ασχέτως θέσης και ηλικίας, έσβησε το πρωί της Παρασκευής, βυθίζοντας στο πένθος την οικογένεια και τους φίλους της, όπως και τους συναδέλφους της.
Εμείς εδώ στον ΑΝΤ1, είχαμε την τιμή και την χαρά να την βλέπουμε για χρόνια να δουλεύει ακάματα, να κάνει συνεντεύξεις με όλους τους μεγάλους αστέρες του θεάτρου και της τηλεόρασης, να μοντάρει με διάθεση έφηβου και να δίνει σημασία μέχρι και στην τελευταία λεπτομέρεια, πριν δώσει την κασέτα με το ρεπορτάζ της για να προβληθεί.
Μας αγκάλιαζε με αγάπη, πότε στο Στούντιο Φάρος και στο Μαρούσι και επί χρόνια στο μικρό στούντιο του Συντάγματος, όπου μόνταρε τα θέματα της για τον "Πρωινό Καφέ", αφιερώνοντας ώρες για να μιλήσει μαζί μας για την επικαιρότητα, να αφουγκραστεί τον παλμό της κοινωνίας, να μας συμβουλέψει.
"Κυρία Κική", εμείς οι συνάδελφοι απο τις Ειδήσεις του ΑΝΤ1, σας ευχαριστούμε για όλα, Καλό Ταξίδι...
Η ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ
Σε ανακοίνωση της, η ΕΣΗΕΑ αναφέρει "το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ με μεγάλη θλίψη ανακοινώνει την απώλεια της δημοσιογράφου, πρέσβειρας του καλλιτεχνικού ρεπορτάζ, συγγραφέως, ποιήτριας και κριτικού θεάτρου και κινηματογράφου Αγγελικής (Κικής) Σεγδίτσα, η οποία απεβίωσε σήμερα, σε ηλικία 89 ετών.
Η Κική Σεγδίτσα γεννήθηκε στη Λαμία το 1930. Πνεύμα ανήσυχο και έντονα ανθρωποκεντρικό από μικρή ήθελε να σπουδάσει ψυχίατρος, αλλά τελικά την κέρδισε η Δημοσιογραφία και η Λογοτεχνία. Οι αναφορές στην Ψυχολογία ωστόσο δεν έλειψαν ποτέ από τα κείμενά της, είτε ως ολοκληρωμένα ψυχογραφήματα των συνεντευξιαζόμενών της, όταν εργαζόταν ως δημοσιογράφος, είτε των ηρώων της, όταν εργαζόταν ως λογοτέχνης.
Η Κική Σεγδίτσα ήταν αναμφισβήτητα μία πετυχημένη επαγγελματίας, για σχεδόν πέντε δεκαετίες, που αφήνει έντονο το αποτύπωμά της στην ελληνική δημοσιογραφία. Από το 1962 συνεργάστηκε με όλα σχεδόν τα έντυπα της εποχής, «προσθέτοντας το αλάτι στο καλλιτεχνικό ρεπορτάζ», πάντοτε με αξιοπρέπεια, ακρίβεια και συνέπεια: Εφημερίδες «Αθηναϊκή», «Απογευματινή», «Ακρόπολις», «Εξπρές», «Νίκη», «Μεσημβρινή», «Προοδευτική», περιοδικά «Πρώτο», «Ταχυδρόμος», «Έρευνα», «Ρομάντσο», «Πάνθεον», «Και», «Βεντέτα», «Ομορφιά», «Αλίκη», «Μανίνα», «Τηλέραμα». Διετέλεσε αρχισυντάκτρια της ΕΡΤ και του «ΑΝΤΕΝΝΑ». Υπεύθυνη των ραδιοφωνικών εκπομπών «Ακόμα Νέοι», «Φθινοπωρινά Νιάτα», «Ποιητική Ανθολογία», «Ταξιδεύοντας τη Νύχτα», «Κοντά στα γεγονότα». Υπήρξε καθηγήτρια μαθήματος Επικοινωνίας στην Ανωτάτη Σχολή Θεάτρου «Μ. Βογιατζή - Τράγκα» και Σύμβουλος Τύπου του Υπ. Δημοσίων Έργων Ν. Ζαρντινίδη, επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή 1978-1980.
Έγραψε πολλά λογοτεχνικά και ποιητικά έργα: «Κίτρινα Ράμφη», «Ρυτίδες», «Νεκροί Θεοί», «Επιστροφή στο Μέλλον», «Προσωπογραφίες», «Δημοπρασία 1», «Δημοπρασία 2», «Ερωτική απόδραση - αταξίδευτα», «Το σπίτι με τον Φοίνικα», σίριαλ για την ΥΕΝΕΔ, «Στησιχόρου 73», «Ο δρόμος της ευτυχίας», «Ο Θεός του Ακατόρθωτου», «Διονυσία» (θεατρικό), «Φωνή μιας αθώας» (σενάριο κινηματογραφικής ταινίας), «Φάρος» (σενάριο κινηματογραφικής ταινίας), «Τελευταία Πτήση» (σενάριο κινηματογραφικής ταινίας).
Είχε έντονη κοινωνική και συνδικαλιστική δραστηριότητα, ως μέλος πολλών μορφωτικών, λογοτεχνικών και πολιτιστικών σωματείων και οργανώσεων, και είχε τιμηθεί με πολλά βραβεία και διακρίσεις, όπως τον Χρυσό Φοίνικα από την Union et Maintien, α΄ τάξεως παράσημο γραμμάτων και τεχνών από την Nederlands Laureaat van Arbeid, τιμητικές διακρίσεις από την Commune Libre de Courbevoir (Seine) και την Ελληνική Εταιρεία Κοινοτικής Ανάπτυξης, 1ο βραβείο καλύτερου στίχου από το 31ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για το τραγούδι «Δώσ' μου την καρδιά μου πίσω» και πολλά άλλα ειδικά βραβεία, ενώ ήταν επίτιμη δημότης Gourbevois Παρισιού.
Το 2009 τιμήθηκε με το Βραβείο Δημοσιογραφίας από την ΕΣΗΕΑ για τη συνολική δημοσιογραφική της δράση και με το Βραβείο Σεναρίου Σούλας Πιερράκου για τη διαχρονική προσφορά της στη σεναριογραφία.
Η ελληνική Δημοσιογραφία γίνεται φτωχότερη από την απώλεια της μεγάλης αυτής γυναίκας, δημοσιογράφου και λογοτέχνιδος. Το Διοικητικό Συμβούλιο συλλυπείται θερμά τους οικείους της και αποχαιρετά την εκλεκτή συνάδελφο".
