Τουρκία - Αγία Ευφημία: “Kαλό Ραμαζάνι”, η επιγραφή έξω από την ελληνορθόδοξη εκκλησία (εικόνες)
Της Άννας Ανδρέου
Η τουρκική εφημερίδα Χουριέτ σε άρθρο γνώμης της Φούλια Σοϊμπάς με τίτλο «Τι υπέροχο πράγμα η αμοιβαία ανεκτικότητα», αναφέρει πως η φωτογραφία της Αγίας Ευφημίας, στην Κωνσταντινούπολη, με την επιγραφή που εύχεται «Καλό Ραμαζάνι», «έλαβε χιλιάδες “likes” και αναδημοσιεύτηκε με τίτλο «Υπέροχο πράγμα η ανεκτικότητα». Ποιος και με ποια αισθήματα προέβη στην ανάρτηση της επιγραφής στην εκκλησία;
“Ζούμε μαζί και μοιραζόμαστε το ίδιο ψωμί”
O Kώστας Κυρατζόπουλος, αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Υποστήριξης Ρωμαίικων Κοινοτικών Ιδρυμάτων (ΣΥΡΚΙ) και μέλος της κοινότητας της ελληνορθόδοξης εκκλησίας της Αγίας Ευφημίας, είναι αυτός που έλαβε τις ευχαριστίες, την εκτίμηση και την αγάπη πολλών ατόμων στο όνομα της διαθρησκευτικής «ανοχής», τοποθετώντας την επιγραφή στην είσοδο της ιστορικής εκκλησίας.
«Τον συνάντησα μετά την κυριακάτικη λειτουργία για να τον συγχαρώ. Παρότι δεν είμαι από την ίδια θρησκεία, αισθάνομαι εκ μέρους όλων μας λίγο αμήχανη. Θα το θυμάστε! Στη στήλη αυτή είχα γράψει στο παρελθόν για τους τσαρλατάνους που είχαν ανέβει για να χορέψουν στον τοίχο της αρμενικής εκκλησίας Surp Takavor στο Kadikoy, λησμονώντας πως αποτελεί μέρος λατρείας», γράφει η Χουριέτ και προσθέτει:
«Υπάρχουν κάποιοι που μπέρδεψαν τα δύο γεγονότα και είπαν πως “Το έπραξαν (σσ ανάρτηση επιγραφής) από φόβο”. Δεν έχει καμιά σχέση. Πρόκειται για δύο διαφορετικές εκκλησίες. Ας έρθουμε στο βασικό γεγονός»
Σύμφωνα με τον κ. Κυρατζόπουλο «Η επιγραφή αυτή δεν είναι καινούργια, εμείς αναρτήσαμε πολύ ωραία μηνύματα και τις νύχτες του kandil, αλλά επειδή πρόκειται για το Ραμαζάνι το μήνυμα αυτό προσέλκυσε μεγαλύτερο ενδιαφέρον». Και συνεχίζει «Δεν είχαμε ετοιμάσει την επιγραφή ειδικά για το Ραμαζάνι. Την Πρωτοχρονιά διακοσμήσαμε τον εξωτερικό χώρο της εκκλησίας και την εποχή εκείνη τοποθετήσαμε την επιγραφή αυτή. Αναρτήσαμε εορταστικό μήνυμα Χριστουγέννων. Στη συνέχεια, εξακολουθήσαμε την ανάρτηση ανάλογων μηνυμάτων σε θρησκευτικά σημαντικές ημέρες. Δεν είναι η πρώτη φορά! Εμείς εδώ ζούμε ειρηνικά, με φιλία και ηρεμία. Γιατί να μην ευχηθούμε για το Ραμαζάνι που έχει ένα ειδικό νόημα και σημασία για τους μουσουλμάνους; Το Ραμαζάνι δεν σημαίνει ειρήνη, ανοχή, ενότητα και αδελφοσύνη;»
“Αυτό πρέπει να γίνει”
«Ο δήμος του Kadikoy αναρτά επίσης ευχητήρια πανό μπροστά και γύρω από την εκκλησία, τόσο τα Χριστούγεννα όσο και το Πάσχα. Δεν μας ξεχνά. Πρόκειται για μια αμοιβαία ανεκτικότητα. Αυτό πρέπει να γίνει. Εάν δεν το πιστεύαμε, δεν θα γράφαμε τα αισθήματα μας. Ζούμε μαζί, μοιραζόμαστε το ίδιο ψωμί. Η ζωή θα έχει μεγαλύτερη σημασία και θα είναι πιο εύκολη εάν ο ένας σέβεται την πίστη του άλλου».
“Μας αρέσει να τα βλέπουμε”
Ο Μπάμπης Πάγκαλος, μέλος της κοινότητας, που συμμετείχε στην κυριακάτικη λειτουργία, ανέφερε πως είναι μια φυσιολογική κατάσταση και δηλώνει «γνωρίζετε πως και εμείς νηστεύουμε (..) Είναι πολύ σημαντικό και όμορφο να υπάρχει σεβασμός σε τέτοιες περιπτώσεις. Ως μέλος μειονοτικής κοινότητας που ζει στην Τουρκία, με χαροποιεί το να βλέπω τέτοια μηνύματα που καλλιεργούν την ανεκτικότητα».
Η Ελένη Έφεβος, που έχει έρθει να επισκεφθεί την Κωνσταντινούπολη, σημειώνει «εύχομαι να βλέπουμε πιο συχνά την ανεκτικότητα αυτή, όχι μόνον σε ειδικές περιστάσεις. Το να σέβεσαι την πίστη κάποιου άλλου ή να αναρτάς κάποια επιγραφή….δεν σε κάνει μέλος της θρησκείας αυτής. Αυτό είναι σεβασμός, είναι πολύτιμο» και επισήμανε τη διαθρησκευτική ανεκτικότητα.
“Πρέπει να επιδεικνύουμε τον ίδιο σεβασμό και κατανόηση”
Ο Kadir El, έμπορος από την περιοχή, δηλώνει ικανοποίηση που η εκκλησία προέβη στην κίνηση αυτή. Λέει «όλοι εδώ ζούμε μαζί. Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο το ότι διαφορετικές κουλτούρες προσεγγίζουν η μια την άλλη με ανεκτικότητα. Η εκκλησία και προηγουμένως είχε αναρτήσει ευχετήρια μηνύματα για το kandil. Όλα αυτά είναι κινήσεις που θέλουμε να βλέπουμε! Όχι όμως από τη μια μόνο πλευρά. Και εμείς πρέπει να επιδείξουμε τον ίδιο σεβασμό, κατανόηση και ανιδιοτελή προσέγγιση».
Ο Ahmet Bagran που διατηρεί κατάστημα στην περιοχή, αναφέρει πως η Κωνσταντινούπολη ιστορικά είναι μια σημαντική μητρόπολη και επισημαίνει «αυτά αποτελούν τμήμα της κουλτούρας μας από την εποχή της οθωμανικής περιόδου. Χάσαμε για ένα διάστημα αυτή την κατανόηση και το σεβασμό, αλλά τώρα είμαι ευχαριστημένος που υπάρχει ξανά διάλογος και που βλέπω πως συνεχίζεται η ανεκτικότητα».
