«Ανθρώπινο χέρι δεν το έκανε, γιατί θα τα είχε θάψει μέσα στο έδαφος ή θα τα είχε απομακρύνει από την περιοχή για να τα θάψει αλλού», αναφέρει ο Νίκος Παναγιωτόπουλος, μέλος της ομάδας άμεσης επέμβασης και προσθέτει πως «αυτό που προσπαθούμε να τεκμηριώσουμε επιστημονικά είναι αν έχει ξανασυμβεί κάτι παρόμοιο και μέσω διαφόρων οργανώσεων στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο».
Συγκλονισμένος από όσα αντίκρισε, ο κ. Παναγιωτόπουλος δεν κρύβει τον θαυμασμό του για «το μεγαλείο της μάνας, το μεγαλείο της φύσης», όπως χαρακτηριστικά λέει, επισημαίνοντας πως αυτό που είδε ο ίδιος ιδίοις όμμασι ήταν «μια γροθιά στο στομάχι ώστε να καταλάβουμε ότι πρέπει να συνυπάρχουμε με ζώα που έχουν την ίδια ενσυναίσθηση μ' εμάς».
«Πρέπει να συνυπάρξουμε όσο πιο όμορφα και ομαλά γίνεται», τονίζει ο κ. Παναγιωτόπουλος, από τα χέρια του οποίου έχει περάσει το 90% των ατυχημάτων με αρκούδες. «Είναι η δεύτερη φορά που παθαίνω ένα τέτοιο σοκ αντικρίζοντας μια τέτοια εικόνα. Η πρώτη φορά ήταν με έναν τραυματισμένο αρκούδο, που με κοίταζε στα μάτια και με εκλιπαρούσε να τον βοηθήσω πριν από 6-7 χρόνια, στην Εγνατία. Με άφησε και να τον αγγίξω χωρίς να είναι ναρκωμένος. Δυστυχώς δεν σώθηκε...», πρόσθεσε.
Στα δύο μικρά ζώα έγινε νεκροψία και έχουν ενταφιαστεί σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο του Δασαρχείου.
