Παυλόπουλος: τουρκική φαντασίωση το “δίκαιο του ισχυρού”
Σαφές μήνυμα στην Τουρκία για τις προκλήσεις στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο, το Προσφυγικό και την μουσουλμανική μειονότητα στην Θράκη, έστειλε από την Αλεξανδρούπολη ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Όπως τόνισε ο Προκόπης Παυλόπουλος, «θα υπερασπισθούμε τα Σύνορα, την Επικράτεια και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνης της Ελλάδας, που είναι και Σύνορα, Επικράτεια και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Απέναντι στις φαντασιώσεις της Τουρκίας περί του «δικαίου του ισχυρού», που την οδηγούν ολοένα και περισσότερο στο διεθνές περιθώριο, εμείς, οι Έλληνες, διακηρύσσουμε ότι θα φέρουμε, στο ακέραιο, σε πέρας την αποστολή μας ως εγγυητών της Διεθνούς και της Ευρωπαϊκής Νομιμότητας».
«Διακηρύσσουμε ότι είμαστε και θα παραμείνουμε, αδιαλείπτως, υπερασπιστές και θεματοφύλακες των αρχών και αξιών του Ελληνικού και του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, όπως τις κληροδότησε η Ορθόδοξη Χριστιανοσύνη. Με τον τρόπο αυτό είμαστε και θα παραμείνουμε, στο διηνεκές, υπερασπιστές του Ανθρώπου και του Ανθρωπισμού. Ιδίως δε σήμερα, όταν ο Άνθρωπος χειμάζεται δεινώς σε ολόκληρο τον Πλανήτη, όπως συμβαίνει και στην περιοχή μας, δυστυχώς με μεγάλη ευθύνη της γείτονος Τουρκίας», προσέθεσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Απευθυνόμενος ευθέως στην Τουρκία, ο κ. Παυλόπουλος επεσήμανε «στέλνουμε προς την Τουρκία και την ηγεσία της, με κάθε καλή πίστη αλλά και απόλυτη ειλικρίνεια, το εξής, διπλό, μήνυμα:
Α. Εμείς, οι Έλληνες, έχουμε αποδείξει ότι σεβόμαστε, διαχρονικώς, στο ακέραιο το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, πρωτίστως δε τα Θεμελιώδη Δικαιώματα του Ανθρώπου, που απορρέουν από την Διεθνή και την Ευρωπαϊκή Έννομη Τάξη. Και ο σεβασμός αυτός μας έχει καταστήσει, τόσο διεθνώς όσο και σ’ Ευρωπαϊκό επίπεδο, παράδειγμα προς μίμηση. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο σεβόμαστε, στον ίδιο βαθμό, και τα κάθε είδους δικαιώματα των Συμπολιτών μας Μουσουλμάνων της Θράκης, οι οποίοι αποτελούν Θρησκευτική, αμιγώς, Μειονότητα, όπως ρητώς ορίζει το Διεθνές Δίκαιο, ιδίως δε η Συνθήκη της Λωζάνης. Το ίδιο αίσθημα σεβασμού, με απτές αποδείξεις στην πράξη, τρέφουμε και ως προς τους Πρόσφυγες και τους Μετανάστες, οι οποίοι βρίσκουν καταφύγιο στην Ελλάδα, βεβαίως αναμένοντας από τους Εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση να δείξουν και εκείνοι, επίσης εμπράκτως, την εν προκειμένω Αλληλεγγύη τους, όπως αυτή προκύπτει από το Ευρωπαϊκό Δίκαιο αλλά και από τον κοινό μας Ευρωπαϊκό Πολιτισμό.
Β. Στον αντίποδα της δικής μας υποδειγματικής συμπεριφοράς κινείται, αυθαιρετώντας πολλαπλώς, η Τουρκία, η οποία, ως εκ τούτου, είναι υπόλογη διεθνώς, με αντιπροσωπευτικό παράδειγμα το άκρως βαρύ κλίμα εναντίον της στο Συμβούλιο της Ευρώπης».
Συνεχίζοντας τις αναφορές του στην στάση της γείτονος, ο κ. Παυλόπουλος τόνισε ότι «η Τουρκία θα πρέπει να είναι περισσότερο υπεύθυνη έναντι της Ελλάδας όχι μόνο διότι οι ισχυρισμοί της για την Ελληνική Μουσουλμανική Μειονότητα στην Θράκη ισοδυναμούν με παραχάραξη της Ιστορίας. Αλλά και γιατί το παρελθόν της βαρύνεται με αδιανόητες διώξεις εις βάρος των Ελλήνων και του Ελληνισμού. Και αναφέρομαι τόσο στις Γενοκτονίες του Ελληνισμού του Πόντου και της Μικράς Ασίας, όσο και στο πογκρόμ και στους διωγμούς των Ελλήνων- και κυριολεκτώ, διότι κατά την Συνθήκη της Λωζάνης αποτελούν Εθνική Μειονότητα- της Κωνσταντινούπολης, το 1955 και 1964 αντιστοίχως, που οδήγησαν στον αποδεκατισμό της ως τότε κραταιάς Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας της Κωνσταντινούπολης. Και, φυσικά, ουδείς μπορεί να ξεχνά την τραγωδία των αγνοούμενων στην Κύπρο, μετά την τουρκική εισβολή στο Μαρτυρικό Νησί, το 1974».
Ακολούθως, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σημείωσε ότι «την στάση της Τουρκίας εις βάρος του Ανθρώπου χαρακτηρίζει και η συμπεριφορά της έναντι των Προσφύγων και των Μεταναστών. Στους οποίους φέρεται με τρόπο που παραβιάζει κάθε έννοια του Διεθνούς Δικαίου, φθάνοντας στο σημείο να τους χρησιμοποιεί ακόμη και ως ομήρους ή και μέσο εκβιασμού της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και εδώ υπογραμμίζω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Διεθνής Κοινότητα πρέπει, αμέσως, να συμπεριφερθούν στην Τουρκία επιβάλλοντας την εφαρμογή της Διεθνούς και της Ευρωπαϊκής Νομιμότητας, συμπεριλαμβανομένης της επιβολής εις βάρος της των προβλεπόμενων κυρώσεων».
