Μητέρα Γρηγορόπουλου: με πνίγει το άδικο, το παιδί μου στο χώμα και οι δολοφόνοι ελεύθεροι

«Το άδικο δεν πνίγει μόνο εμένα, πνίγει ολόκληρη την κοινωνία. Την κοινωνία που θέλει να ζήσει ειρηνικά και να χαρεί τα παιδιά της. Αυτή η κοινωνία ας δείξει, με όποιο ειρηνικό τρόπο διαθέτει, ότι η δικαστική απόφαση δεν συμβαδίζει με το κοινό περί δικαίου αίσθημα». Με τα λόγια αυτά η μητέρα του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου ξεσπά, λίγες ημέρες μετά την απόφαση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Λαμίας για την αποφυλάκιση του Επαμεινώνδα Κορκονέα και την αθώωση του Βασίλη Σαραλιώτη.

«Το παιδί μου δολοφονήθηκε από ένα στυγερό δολοφόνο και από τον αδίστακτο συνεργάτη του. Αλλά το παιδί μου δεν δολοφονήθηκε μια φορά. Δολοφονήθηκε ξανά και ξανά από την υπεράσπιση των δολοφόνων και τους υποστηρικτές τους με συκοφαντίες, που αν και καταρρίφθηκαν από τους αυτόπτες μάρτυρες και το βίντεο που κατέγραψε τη δολοφονία, συνέχισαν να επαναλαμβάνονται», δήλωσε η Τζίνα Τσαλικιάν.

Σχολιάζοντας την δικαστική απόφαση, η κ. Τσαλικιάν αναφέρει: Πρόκειται για «το ολοκληρωτικό χτύπημα. Το παιδί μου στο χώμα και οι δολοφόνοι ελεύθεροι».

Ολόκληρη η δήλωση της Τζίνας Τσαλικιάν:

«Το παιδί μου δολοφονήθηκε από ένα στυγερό δολοφόνο και από τον αδίστακτο συνεργάτη του. Αλλά το παιδί μου δεν δολοφονήθηκε μια φορά. Δολοφονήθηκε ξανά και ξανά από την υπεράσπιση των δολοφόνων και τους υποστηρικτές τους με συκοφαντίες, που αν και καταρρίφθηκαν από τους αυτόπτες μάρτυρες και το βίντεο που κατέγραψε τη δολοφονία, συνέχισαν να επαναλαμβάνονται.

Έχω υποφέρει πολλά και έχω υποστεί όλες αυτές τις δολοφονίες του παιδιού μου και αντί να ακούσω μια ειλικρινή συγγνώμη από τους δολοφόνους και τους συκοφάντες υποστηρικτές τους, αντιμετώπισα τόση εχθρότητα μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου, που με εμπόδισε να παρακολουθήσω αυτή τη δίκη. Ήθελα μόνο να φωνάξω δυνατά και να με ακούσει ολόκληρη η κοινωνία: “Εγώ είμαι η μάνα του αδικοσκοτωμένου παιδιού, δεν είμαι η μάνα του δολοφόνου”. Οι γονείς όμως του δολοφόνου αντιμετωπίστηκαν με μεγάλη κατανόηση από το δικαστήριο.

Τώρα ήρθε και το ολοκληρωτικό χτύπημα. Το παιδί μου στο χώμα και οι δολοφόνοι ελεύθεροι. Το άδικο όμως δεν πνίγει μόνο εμένα, πνίγει ολόκληρη την κοινωνία. Την κοινωνία που θέλει να ζήσει ειρηνικά και να χαρεί τα παιδιά της. Αυτή η κοινωνία ας δείξει με όποιο ειρηνικό τρόπο διαθέτει ότι η δικαστική απόφαση δεν συμβαδίζει με το κοινό περί δικαίου αίσθημα».