Η Ολλανδέζα που ψάχνει την Ελληνίδα μητέρα της έκανε βιβλίο τη ζωή της
Η ιστορία της Αντουανέτας ντε Μπερ που αναζητά εδώ και χρόνια τους φυσιολογικούς της γονείς στην Κρήτη έγινε μυθιστόρημα και κυκλοφορεί ήδη στην Ολλανδία.
Η 58χρονη επισκέπτεται κάθε χρόνο την Κρήτη και αναζητά τη μητέρα της που την άφησε στη βρεφοδόχο του Γερωνυμάκειου Βρεφοκομείου.
Στο βιβλίο η συγγραφέας, αναφέρεται στα όσα έχει ζήσει μέχρι σήμερα, στην υιοθεσία της και στις προσπάθειες που έχει κάνει για να βρει τις ρίζες της στην Κρήτη.
«Η εγκατάλειψη…θα είναι πάντα ένα μυστήριο για μένα» τονίζει στο cretapost η συγγραφέας η οποία αναφέρεται στο σημείωμα που άφησε η ίδια της η μητέρα στη βρεφοδόχο του «Γερωνυμάκειου» Βρεφοκομείου Ηρακλείου και το οποίο ανέγραφε ότι «το παιδί πρόκειται να το ξαναπάρω….».
Η Αντουανέτ Ντε Μπερ μιλάει για τις επαφές που έχει κάνει στην Κρήτη, στις εξετάσεις DNA που έχει κάνει αλλά και σε ανθρώπινες ιστορίες παιδιών που υιοθετήθηκαν και που συγκλονίζουν.
«Έγραψα ένα βιβλίο για να ευχαριστήσω όλους εκείνους τους ανθρώπους που στάθηκαν στο πλευρό μου όλα αυτά τα χρόνια της αναζήτησης μου, αλλά και για εκείνους που θέλουν να διαβάσουν το ημερολόγιο μιας γυναίκας που ξεκίνησε την ζωή της εγκαταλελειμμένη από την μητέρα της», δήλωσε η συγγραφέας.
«Το βιβλίο μου το αφιερώνω στις δύο μου κόρες αλλά και στην Κρητικιά μητέρα μου».
Η συγκλονιστική ιστορία της Αντουανέτ
Η Αντουανέτα ντε Μπερ γεννήθηκε στην Κρήτη στις 12 Απριλίου 1961. Στις 22 Απριλίου, σε ηλικία 11 ημερών, αφέθηκε στη βρεφοδόχο του «Γερωνυμάκειου» Βρεφοκομείου Ηρακλείου.
Στις πάνες της υπήρχε ένα σημείωμα της τραγικής μάνας. Τα λόγια της ραγίζουν καρδιές. «Το παιδί εγεννήθη στις 12 Απριλίου του 1961 και ώρα 8 προ μεσημβρίας. Παρακαλώ όπως φυλαχτεί το σημείωμα μαζί με το διακριτικό που έχω επάνω του. Παρακαλώ να το περιποιηθείτε. Πρόκειται να το ξαναπάρω το παιδί μου. Σας ευχαριστώ προσωρινές μητέρες του σπλάχνου μου… Είναι αβάπτιστο και είναι αδήλωτο».
Το κοριτσάκι μεταφέρθηκε στο Κέντρο Βρεφών «ΜΗΤΕΡΑ» και δηλώθηκε στο ληξιαρχείο ως έκθετο με το όνομα Βασιλική Σωσίμου, όνομα που της χάρισε μια νεαρή βρεφοκόμος που έγινε και νονά της.
Σε ηλικία 3 χρόνων υιοθετήθηκε από τους Ολλανδούς Ρενς και Άχατα Ντεμπούρ.
Όταν ήταν 30 χρόνων η Αντουανέτ, συνεργάστηκε με κοινωνικούς λειτουργούς της Ολλανδίας που την έφεραν σε επαφή με το Δήμο Ηρακλείου, όπου και βρήκε το σημείωμα που είχε αφήσει η φυσική της μητέρα. Διαβάζοντας το, ένιωσε πως ήταν γραμμένο με ιδιαίτερη ευαισθησία και αποφάσισε να συνεχίσει τις έρευνες.
