Εγκαταλείπουν τη Βαγδάτη υπάλληλοι του ΟΗΕ

«Ως προληπτικό μέτρο» χαρακτηρίζει ο ΟΗΕ την αποχώρηση των 58 από τους περίπου 200 ξένους υπαλλήλους που εργάζονται στη Βαγδάτη και τα περίχωρά της. 

Οι 58 αναχώρησαν με προορισμό το Αμάν της Ιορδανίας «προκειμένου να επανεγκατασταθούν στο Αρμπίλ στο Ιράκ», εξήγησε ο αναπληρωτής εκπρόσωπος τύπου του ΟΗΕ Φαρχάν Χαγκ ενώ άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο ανάλογων κινήσεων τις επόμενες ημέρες.

«Αναθεωρήσαμε την εκτίμησή μας τις τελευταίες τρεις ημέρες (…) η κατάσταση έχει αλλάξει, εδώ και κάποιες ημέρες, και εμείς συνεπώς προσαρμόζουμε την παρουσία μας» δήλωσε ο Χαγκ. Επέμεινε, πάντως, στο γεγονός ότι ο ΟΗΕ «θα συνεχίσει το έργο του» στο Ιράκ.

Εν τω μεταξύ, η Ναβί Πιλάι, η Ύπατη Αρμοστής των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, καταδίκασε την «εν ψυχρώ» εκτέλεση, από τις δυνάμεις που έχουν συμμαχήσει με την οργάνωση Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και το Λεβάντε (ΙΚΙΛ) εκατοντάδων ιρακινών βοηθητικών στρατιωτών και πολιτών, περιλαμβανομένων θρησκευτικών ηγετών.

«Σύμφωνα με τις επιβεβαιωμένες πληροφορίες από πολλές πηγές, φαίνεται πως εκατοντάδες στρατιώτες, που πολεμούσαν, εκτελέστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες κατά τη διάρκεια των τελευταίων 5 ημέρων, κυρίως στρατιώτες που αιχμαλωτίστηκαν ή που παραδόθηκαν» δήλωσε η Πιλάι.

«Αν και ο απολογισμός δεν μπορεί ακόμα να επιβεβαιωθεί, αυτή η σειρά εν ψυχρώ εκτελέσεων που διαπράχθηκαν σε πολλές περιοχές της επαρχίας του Τικρίτ και φαίνεται να είναι συστηματικές, συνιστούν πολύ πιθανόν εγκλήματα πολέμου» προσέθεσε η Ύπατη Αρμοστής. 

«Αυτό το νέο κύμα συγκρούσεων και ακραίας βίας είναι πολύ επικίνδυνο όχι μόνο για το Ιράκ αλλά για ολόκληρη την περιοχή» τόνισε η Ναβί Πιλάι και προέτρεψε «όλους τους πολιτικούς και θρησκευτικούς ηγέτες της χώρας να ενωθούν εναντίον των προσπαθειών που καταβάλλονται να χωριστεί το Ιράκ σύμφωνα με σεκταριστικές ή γεωγραφικές γραμμές».



"Εξέγερση των σουνιτών"

Η βία στο Ιράκ είναι μέρος μιας ευρύτερης εξέγερσης των σουνιτών στη χώρα και δεν είναι μόνο μια κτηνωδία από ισλαμιστές μαχητές, κυρίως αποστάτες της Αλ Κάιντα, υποστήριξε, στο πρακτορείο Ρόιτερς, ο φυγόδικος αντιπρόεδρος του Ιράκ, Ταρέκ αλ-Χασεμί. 

«Αυτό που συμβαίνει στη χώρα μου ... είναι ότι απελπισμένοι άνθρωποι επαναστάτησαν. Τόσο απλά. Η αραβική  κοινότητα των σουνιτών εδώ και περισσότερα από 11 χρόνια  αντιμετωπίζει διακρίσεις, αδικίες και διαφθορά», είπε ο αλ- Χασεμί, απορρίπτοντας τις θεωρίες ότι για την έξαρση της αιματηρής βίας στο Ιράκ αποκλειστικά και μόνο υπεύθυνοι είναι οι μαχητές του ΙΚΙΛ. 

«Έχουμε περίπου 11 με 12 ένοπλες ομάδες, που τώρα έχουν επανενεργοποιηθεί. Έχουμε, επίσης, πολιτικά κόμματα που συμμετέχουν, έχουμε πρώην αξιωματικούς του στρατού, έχουμε φυλές, έχουμε ανεξάρτητους πολίτες στην πραγματικότητα», δήλωσε ο αλ-Χασεμί. 

«Έχουμε πολλές ομάδες δίπλα στο Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε. Δεν πρόκειται να αρνηθώ την παρουσία του ΙΚΙΛ, ούτε ότι ασκεί επιρροή. Όχι, ασκεί επιρροή, πολύ ισχυρή ... αλλά δεν αντιπροσωπεύει ολόκληρο το φάσμα των ομάδων » συμπλήρωσε ο φυγόδικος αντιπρόεδρος του Ιράκ.

Κι ενώ το Ιράκ αγωνίζεται να σταματήσει την προέλαση των ισλαμιστών ανταρτών, το Ιρακινό Κουρδιστάν προχωρά σε ανεξάρτητες από την κεντρική κυβέρνηση εξαγωγές πετρελαίου. Ταυτοχρόνως, η κυβέρνηση της αυτόνομης περιφέρειας του Ιρακινού Κουρδιστάν διεκδικεί να αυξηθεί στο 25% το μερίδιό της στις συνολικές πωλήσεις ιρακινού πετρελαίου.

Καθώς η ιρακινή κυβέρνηση έχει χάσει τον έλεγχο περιοχών στο βόρειο τμήμα της χώρας, τις οποίες κατέλαβαν ισλαμιστές αντάρτες, οι δυνάμεις του Ιρακινού Κουρδιστάν κατέλαβαν την αμφισβητούμενη πόλς του Κιρκούκ και των αγροτικών περιοχών που είναι εξαιρετικά πλούσιες σε αποθέματα πετρελαίου.

Ημέρες του 2003

Οι εξελίξεις στο Ιράκ επαναφέρουν στο προσκήνιο τις μέρες του 2003, όταν ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους ο νεότερος και ο Βρετανός πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ προχώρησαν στην αμερικανο-βρετανική στρατιωτική επιχείρηση στη χώρα, στις 20 Μαρτίου 2003.

Αμερικανοί αναλυτές αναφερόμενοι στα γεγονότα της εποχής σημειώνουν το «τεράστιο ανθρώπινο και οικονομικό κόστος» που είχε αυτός ο πόλεμος για τις ΗΠΑ, θυμίζοντας τα λόγια του τότε υπουργού Εξωτερικών. Ο Κόλιν Πάουελ, είχε ισχυριστεί σε συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ ότι «δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Σαντάμ Χουσέιν έχει βιολογικά όπλα» και ότι «προσπαθεί να κατασκευάσει πυρηνικά όπλα», κάτι που δεν αποδείχθηκε ποτέ, όπως επισημαίνουν.

Μεταξύ άλλων, γίνεται αναφορά στις δηλώσεις του Μπλερ, το Σάββατο, ότι «θα ήταν τεράστιο λάθος να θεωρηθεί πως η αμερικανο-βρετανική επέμβαση ευθύνεται για το σημερινό χάος» και ότι «μπορεί όποιος θέλει να συνεχίσει να συζητάει για το αν ήταν σωστό ή λάθος αυτό που κάναμε το 2003, αλλά ό,τι κι αν έγινε πάντα θα υπήρχε πρόβλημα βαθιάς αστάθειας στην περιοχή και στο Ιράκ».

Στις σχετικές αναφορές υπογραμμίζεται και το γεγονός ότι ο νυν αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, ως γερουσιαστής τότε, τάχθηκε εναντίον του πολέμου στο Ιράκ, ενώ υπέρ είχε ψηφίσει κατά την ψηφοφορία στη Γερουσία η Χίλαρι Κλίντον, πιθανή υποψήφια για το χρίσμα του Δημοκρατικού κόμματος στις εκλογές του 2016, για την προεδρία της χώρας. 

Η Κλίντον, όμως, έχει υποστηρίξει επανειλημμένα ότι δεν θα ψήφιζε ποτέ «ναι», εάν γνώριζε ότι ο πρόεδρος Μπους «θα παρέκαμπτε τη διπλωματία» και θα εξαπέλυε έναν «προληπτικό πόλεμο».

Για τη σημερινή κατάσταση στο Ιράκ, τον πολυετή πόλεμο των ΗΠΑ σ' αυτή τη χώρα και τις επιλογές της Ουάσιγκτον για την αντιμετώπιση των «νέων δεδομένων», καταγράφεται και η πρόσφατη ομιλία του προέδρου Ομπάμα στην στρατιωτική ακαδημία του Γουέστ Πόιντ της Νέας Υόρκης. Ο Ομπάμα, ανακοίνωσε  τη δημιουργία ενός «εταιρικού ταμείου», με διαθέσιμα κεφάλαια ύψους 5 δισ. δολαρίων, «για τη συνέχιση του πολέμου κατά της τρομοκρατίας».

Το Πεντάγωνο, εξάλλου, ανακοίνωσε, τη Δευτέρα, ότι οι ΗΠΑ δεν σχεδιάζουν να συντονίσουν μια ενδεχόμενη ανάληψη στρατιωτικής δράσης στο Ιράκ με το Ιράν, απαντώντας, εμμέσως, στο ΥΠΕΞ Τζον Κέρι που δήλωσε ότι "δεν αποκλείει τίποτα που μπορεί να αποδειχθεί αποτελεσματικό" όταν ρωτήθηκε για μια ενδεχόμενη συνεργασία της Ουάσινγκτον με την Τεχεράνη.