Αυξάνονται οι Ισλαμικές Οργανώσεις στη Βόρεια Αφρική

Του Γιώργου Βλαβιανού

Πολλές αναλύσεις έχουν δει το φως της δημοσιότητος από το 2011, όταν στις Ισλαμικές χώρες της Βόρειας Αφρικής άρχισαν επαναστατικές κινήσεις κατά των δικτατορικών καθεστώτων που χαρακτηρίσθηκαν από πολλούς ως η «Αραβική Άνοιξη». Από την αρχή σχεδόν των επαναστάσεων αυτών δείξαμε αυτοσυγκράτηση στη χρήση του χαρακτηρισμού, που προερχόταν κυρίως από δυτικά μέσα ενημέρωσης και την Ουάσιγκτων, καθώς διακρίναμε και με τις συχνές επισκέψεις μας στην περιοχή πολιτικές ανακολουθίες, που το μόνο που δεν επιτύγχαναν ήταν να οδηγήσουν προς επικράτηση του δημοκρατικού φιλελεύθερου μοντέλου.

Μετά από δύο χρόνια τα όσα συμβαίνουν στην Αίγυπτο, τη Λιβύη και λιγότερο στη Τυνησία – κανείς όμως δεν θα επιχειρηματολογούσε ότι στη χώρα υπάρχει σταθερότητα – αποδεικνύουν ότι το μέλλον είναι εξαιρετικά απρόβλεπτο και θα προέβλεπα δυσοίωνο. Το μόνο σίγουρο που φαίνεται τούτη την ώρα είναι ότι οι οπλισμένες ανταρτικές οργανώσεις με τα ακραία ιδεολογικά ισλαμικά χαρακτηριστικά έχουν πλέον ση διάθεσή τους τον χρόνο να δημιουργήσουν διακλαδώσεις και συνεργασίες τέτοιες ώστε την κατάλληλη στιγμή να δράσουν κατά του ξένου παράγοντα και των «απίστων».

Ετσι λοιπόν το καλοκαίρι, κατά τα τέλη Αυγούστου, δύο ακραίες ομάδες της Βορείου Αφρικής ένωσαν τις δυνάμεις τους και δημιούργησαν ένα νέο κίνημα Τζιχάντ ( Ιερού Πολέμου) με το όνομα Αλ Μουραμπίτουν (Οι Αλμοραβίδες). Σύμφωνα με το ιδρυτικό καταστατικό η οργάνωση έχει ως σκοπό την ένωση όλων των τζιχαντιστικών ομάδων από τον «Νείλο ως τον Ατλαντικό». Η νέα εξτρεμιστική οργάνωση δηλώνει φυσικά αλληλέγγυα στην Αλ Κάιντα και στους Ταλιμπάν.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η επιλογή ονόματος της οργάνωσης. Η δυναστεία των Βερβέρων Αλμοραβιδών που βρέθηκαν στην εξουσία το 1040 έως το 1147 χαρακτηρίσθηκε από την ενότητα των λαών που ήλεγχαν. Η «Αραβική Άνοιξη» σήμερα, αν και δεν αποκατέστησε σταθερότητα στις χώρες της Βορείου Αφρικής, δεν έφερε νέες πολιτικές ευκαιρίες για τις εξτρεμιστικές ισλαμικές οργανώσεις που παραμένουν μάλλον ανίσχυρες με πολιτικούς όρους.

Αυτό που άλλαξε σήμερα στη Βόρεια Αφρική είναι η δυνατότητα των κυβερνήσεων να ελέγξουν τα εδάφη τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η Λιβύη, ενώ η Αίγυπτος και η Τυνησία αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα αλλά σε μικρότερη έκταση. Το γεγονός αυτό, στα μάτια των εξτρεμιστών, δίνει πολλές δυνατότητες αν κατορθώσουν τελικά να ενώσουν τις δυνάμεις τους με στόχο την εκδίωξη των «απίστων εισβολέων» και την «τελική μάχη» για  την προστασία της Νταρ Αλ Ισλάμ, της Γης του Ισλάμ.

Η δημιουργία της νέας οργάνωσης προσθέτει ένα ακόμη εμπόδιο στο περίπλοκο πολιτικό περιβάλλον στη Βόρεια Αφρική. Το όνομα της οργάνωσης «Αλ Μουραμπίτουν» ανακαλεί ιστορικές μνήμες για το Ισλάμ, την μουσουλμανική ενότητα, την Ισλαμική αγνότητα, τη μάχη κατά των εχθρών καθώς και μία σημαντική μάχη-νίκη για την επικράτηση στο νότο της Ιβηρικής Χερσονήσου όταν το 1086 οι Άραβες της Ανδαλουσίας επικράτησαν του χριστιανού βασιλιά της Καστίλης και πήραν παράταση ζωής στην  περιοχή για άλλα 400 χρόνια.