Ο “πρίγκιπας” της αρχιτεκτονικής που θα μεταμορφώσει το Ελληνικό

Ο πολυβραβευμένος αρχιτέκτονας Νόρμαν Φόστερ έχει αναλάβει να σχεδιάσει το πλάνο για την αξιοποίηση του Ελληνικού για λογαριασμό της Lamda Development, καθώς χθες άνοιξε ο δρόμος με την υπογραφή του μνημονίου συναντίληψης (MoU) μεταξύ ΤΑΙΠΕΔ και Lamda Development. 

Ο παγκοσμίου φήμης 81χρονος αρχιτέκτονας, γνωστός και ως Βαρώνος Φόστερ της Όχθης του Τάμεση, έχει αποσπάσει περισσότερες από 580 διακρίσεις διεθνώς, ενώ ανάμεσα στα έργα του είναι το κτίριο Γκέρκιν στο Λονδίνο, το διασημότερό του κτίριο, ένας ουρανοξύστης 40 ορόφων που θεωρείται ένα από τα θαύματα της σύγχρονης αρχιτεκτονικής.

Μάλιστα, για το συγκεκριμένο έργο ο Φόστερ κέρδισε το βραβείο Stirling, το Νόμπελ της αρχιτεκτονικής για το μοναδικό του design.

Ένα εξίσου σημαντικό δημιούργημά του είναι το Δημαρχείο του Λονδίνου, ενώ άλλα έργα του είναι το στάδιο του Γουέμπλεϊ και το Καπ Νου στην Βαρκελώνη. Επίσης, στον Φόστερ οφείλεται και η ανακαίνιση του Ράιχσταγκ στο Βερολίνο. Εκτός από το βραβείο Στίρλινγκ έχει κατακτήσει και το Πρίτσκερ, δυο από τις μεγαλύτερες διακρίσεις της αρχιτεκτονικής.

Γεννήθηκε στο Στόκπορτ, σε μια οικογένεια της εργατικής τάξης. Ήταν ταλαντούχος, με καλές αποδόσεις στο σχολείο, και έδειξε ενδιαφέρον για την αρχιτεκτονική, ιδιαίτερα στις εργασίες του Φρανκ Λόιντ Ράιτ και του Λε Κορμπυζιέ. Εγκατέλειψε το σχολείο στα 16 και αφού εργάστηκε σε ένα γραφείο στο Μάντσεστερ, στην συνέχεια κατετάγη στην βασιλική Πολεμική Αεροπορία.

Αφότου απολύθηκε το 1961, ενθαρρύνεται να παρακολουθήσει την πανεπιστημιακή σχολή αρχιτεκτονικής του Μάντσεστερ. Αργότερα, κέρδισε το Henry Fellowship της αρχιτεκτονικής σχολής του Γιέιλ, όπου συνάντησε τον συνεργάτη του Ρίτσαρτ Ρότζερς και έκανε το μάστερ του. Ταξίδεψε έπειτα στην Αμερική για ένα έτος και επέστρεψε στην Αγγλία το 1962.


Το 1967 με συνεταίρο τον Wendy Cheeseman ίδρυσε την Foster Associates. Το 1968 άρχισε τη συνεργασία με τον Αμερικανό αρχιτέκτονα Ρίτσαρντ Μπάκμινστερ Φούλερ, που κράτησε μέχρι το θάνατο του Φούλερ το 1983, με διάφορα προγράμματα που έγιναν καταλύτες για την ανάπτυξη μιας περιβαλλοντικής αρχιτεκτονικής (π.χ. το έργο Samuel Beckett Theatre).

Το πιο σημαντικό του κτήριο στο Ηνωμένο Βασίλειο ήταν η έδρα της Willis Faber & Dumas στο Ίπσουιτς το 1974. Ο πελάτης ήταν μια οικογενειακή ασφαλιστική εταιρεία που θέλησε να αποκαταστήσει μια αίσθηση κοινότητας στον εργασιακό χώρο. Ο Φόστερ δημιούργησε ανοικτά πατώματα γραφείων, πολύ πριν το ανοικτό σχέδιο γίνει κανόνας.

Σε μια μικρή πόλη με λίγες δημόσιες εγκαταστάσεις, κατασκευάστηκαν κήποι, ολυμπιακών διαστάσεων πισίνα και γυμναστήριο, αυξάνοντας κατά πολύ την ποιότητα ζωής των υπαλλήλων της εταιρίας των μόλις 1.200 υπαλλήλων. Το κτήριο έχει γυάλινη πρόσοψη και σήμερα είναι διατηρητέο. Το γραφείο Foster and Partners αποτελεί σήμερα ένα από τα μεγαλύτερα αρχιτεκτονικά γραφεία στον κόσμο.

Ο Φόστερ συγκαταλέγεται μεταξύ των πλουσιότερων Βρετανών, με προσωπική περιουσία περίπου 250 εκατομμυρίων λιρών. Είναι ακούραστος παρά την ηλικία του και τελειομανής, ένας οραματιστής της αρχιτεκτονικής. Για τον Φόστερ τα κτίρια έχουν ψυχή και λειτουργούν ως εφαλτήρια για την ανύψωση του ανθρώπινου πνεύματος.