Γαστροστομία: Αντιμετώπιση αδυναμίας σίτισης από το στόμα

Η διαδερμική ενδοσκοπική γαστροστομία αντιμετωπίζει με αποτελεσματικό τρόπο το πρόβλημα πολλών ασθενών, που, για συγκεκριμένους παθολογικούς λόγους, αδυνατούν να σιτιστούν κανονικά από το στόμα. Εκτός από τη σίτιση, επιτυγχάνει την ενυδάτωσή τους και την απρόσκοπτη λήψη της φαρμακευτικής αγωγής τους.

Τι είναι η ενδοσκοπική γαστροστομία;

«Η ενδοσκοπική γαστροστομία είναι μια απλή ιατρική επέμβαση, κατά την οποία ένα εύκαμπτο σωληνάριο σίτισης διαμέτρου λίγων χιλιοστών τοποθετείται μέσα από το δέρμα της κοιλιάς απευθείας στο στομάχι του ασθενούς. Δεν απαιτεί άνοιγμα της κοιλιάς. Ενδείκνυται για τη μακροχρόνια σίτιση (πάνω από 30 ημέρες) ασθενών με μέτριο έως σοβαρό υποσιτισμό και επακόλουθο αρνητικό ισοζύγιο πρωτεϊνικών θερμίδων. Μας επιτρέπει να χορηγήσουμε στον ασθενή την τροφή, τα υγρά αλλά και τα φάρμακά του παρακάμπτοντας το στόμα και τον οισοφάγο», εξηγεί ο δρ Κωνσταντίνος Χ. Δελής, MD, FEBG, Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθυντής Γαστρεντερολόγος στο Metropolitan Hospital.

Σε τι πλεονεκτεί σε σχέση με τον σωλήνα levin (ρινογαστρικό καθετήρα);

Ο σωλήνας levin περνά από τη μύτη του ασθενούς στο πίσω μέρος του λαιμού και μέσω του οισοφάγου, καταλήγει στο στομάχι. Μπορεί και αυτός να χρησιμοποιηθεί για τη χορήγηση φαρμάκων, υγρών ή και για εντερική σίτιση. Ωστόσο, συγκριτικά, η ενδοσκοπική γαστροστομία πλεονεκτεί πλήρως ως προς την άνεση του ασθενούς. Επιπλέον, δεν ερεθίζει τη μύτη, τον οισοφάγο ή την τραχεία, δεν προκαλεί ερεθισμό του δέρματος του προσώπου, ούτε εμποδίζει την αναπνοή. Η γαστροστομία είναι σταθερά καθηλωμένη στο κοιλιακό τοίχωμα και δεν μετακινείται τυχαία ενώ προσφέρει μια πιο «φυσιολογική» δίοδο της τροφής.

Ποιοι ασθενείς χρειάζεται να υποβληθούν σε γαστροστομία;

Από τη διαδικασία αυτή μπορούν να επωφεληθούν οι ασθενείς που αδυνατούν ή δυσκολεύονται να λάβουν για κάποιο λόγο την απαραίτητη τροφή, τα υγρά ή τα φάρμακά τους από το στόμα. Για παράδειγμα, αυτοί που πάσχουν από:

• Δυσκολία ή πλήρη αδυναμία κατάποσης. Τέτοιοι είναι ασθενείς με αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, άνοια, νόσο parkinson, διάφορες εγκεφαλικές βλάβες κ.λπ.
• Επαναλαμβανόμενα επεισόδια πνευμονίας από εισρόφηση, τα οποία είναι επικίνδυνα για τη ζωή τους
• Όγκους της κεφαλής και του τραχήλου
• Χρόνια απώλεια όρεξης λόγω σοβαρής ασθένειας όπως ο καρκίνος.