«Νήπιο- μάγος» θεραπεύει ασθενείς

"Ανακαλύψαμε ότι ο γιος μου έχει μαγικές δυνάμεις όταν αρρώστησε ο παππούς του και το αγόρι τον θεράπευσε", υποστηρίζει η μητέρα του,  Πατ Σόεν.

Αφότου η φήμη ότι το νήπιο θεραπεύει ασθενείς, μεταδόθηκε και από τα εθνικά μέσα ενημερωσης στο χωριό του μικρού συρρέουν εκατοντάδες απελπισμένοι άνθρωποι, πολλοί εκ των οποίων σε αναπηρικα αμαξίδια ή γονείς που έχουν στην αγκαλιά τους παιδιά με παραμορφωμένα άκρα.

Το πλήθος των απελπισμένων έχει μεγαλώσει τόσο που η μητέρα και το παιδί κρύβονται σε συγγενικό σπίτι. Η μητέρα υποστηρίζει μάλιστα ότι ο μικρός "εκνευρίζεται" από όλη την προσοχή και πλέον θεραπεύει μόνο τις πιο βαριές περιπτώσεις. Ωστόσο οι ασθενείς συνεχίζουν να περιμένουν υπομονετικά ενώ η οικογένεια χρεώνει τους "επισκέπτες" με ένα δολάριο τον καθένα για να δεχτούν την "ευλογία" του Κονγκ Κενγκ. Οι "πιστοί" ενθαρρύνονται επίσης να δίνουν δώρα όπως τσιγάρα και αναψυκτικά.

Στο χωριό χρυσές δουλειές κάνουν και οι έμποροι. Οι ασθενείς, πολλοί από τους οποίους περιμένουν επί μέρες για να δουν το "νήπιο-θεραπευτή", αγοράζουν αυγά, μάνγκο και καρύδες για να τραφούν.

Όσοι δεν καταφέρνουν να δουν τον Κονγκ φεύγουν από το χωριό με ένα δεμάτι "μαγικών" κλαδιών και με φύλλα που "ευλόγησε" ο μικρός, τα οποία πρέπει να τα βάλουν στο τσάι τους.

Ο αρχηγός του χωριού, Σου Χεν, είπε ότι 500-700 άνθρωποι αγοράζουν σε καθημερινή βάση τα "μαγικά φύλλα", επιμένοντας ότι και ο ίδιος πιστεύει στις θεραπευτικές δυνάμεις του παιδιού και αναφέροντας παραδείγματα ανθρώπων που θεραπεύτηκαν.

Οι ασθενείς και οι συγγενείς τους εκπλήσσονται ακούγοντας την ερώτηση αν ανησυχούν ότι θα τους εξαπατήσουν. Πολλοί εξηγούν ότι έχουν αναζητήσει βοήθεια στους γιατρούς, χωρίς επιτυχία. "Αυτή είναι η τελευταία μας ελπίδα", επαναλαμβάνουν μονότονα.

Το σύστημα υγείας της Καμπότζης θεωρείται ότι πάσχει από χρόνια διαφθορά και κατηγορείται ως αναποτελεσματικό. Είναι συνηθισμένο φαινόμενο οι κακοπληρωμένοι και ανεκπαίδευτοι γιατροί να ζητούν χρήματα από τους ασθενείς για να συμφωνήσουν να τους υποβάλουν σε θεραπεία. Οι εύποροι αποφεύγουν τις ντόπιες κλινικές και πηγαίνουν στη Σιγκαπούρη ή την Μπανγκόκ για να νοσηλευτούν ενώ οι φτωχότεροι συχνά δεν έχουν άλλη δυνατότητα παρά μόνο να απευθυνθούν στους παραδοσιακούς θεραπευτές.