«Τον σταυρό σας να κάνετε κυρία υπουργέ που υπάρχουν και οι Αλληλέγγυοι!»

Έρικ Γκίμπσον: ο «φύλακας» των βόρειων ακτών

Ο Έρικ Γκίμπσον είναι Βρετανός ξυλόγλυπτης και τα τελευταία χρόνια μένει μόνιμα στη Λέσβο. Με την γυναίκα του Φιλίππα – γιατρός από την Ουαλία- άνοιξαν ένα εργαστήρι ξυλογλυπτικής μέσα σε ένα ελαιώνα, στην παραλία της Εφταλούς στα βόρεια του νησιού.

Τους τελευταίους μήνες της προσφυγικής έκρηξης κάθε ξημέρωμα ο Έρικ ανεβαίνει σε έναν λόφο και με ένα ζευγάρι κιάλια παρακολουθεί με υπομονή τις τουρκικές ακτές, οι οποίες απέχουν μόλις 5ναυτικά μίλια μακριά από την Εφταλού. Όταν οι Τούρκοι διακινητές θα σπρώξουν τις πρώτες φουσκωτές βάρκες προς τα ελληνικά παράλια, αμέσως θα πάρει το μικρό κόκκινο αυτοκινητάκι του, το πορτμπαγκάζ του οποίου είναι γεμάτο με στεγνά ρούχα, παπούτσια, νερό,  φρούτα και τρόφιμα. Γνωρίζοντας πια τα κατατόπια θα εντοπίσει τις παραλίες και τους κολπίσκους όπου θα προσαράξουν τα φουσκωτά.

Πρώτο μέλημά του είναι τα παιδιά που φτάνουν μούσκεμα στο νησί. Με γρήγορες κινήσεις θα τους προσφέρει πετσέτες, στεγνές αλλαξιές, πάνες, παπουτσάκια και λίγο φαγητό.  

Ο Έρικ και η Φιλίππα υπολογίζουν ότι καθημερινά θα προσφέρουν βοήθεια σε περίπου 200 ανθρώπους, αφού μόνο στην δική τους παραλία φτάνουν τουλάχιστον πέντε βάρκες ημερησίως.

«…κάποια στιγμή γονατίσαμε! Δεν είχαμε τόσα χρήματα για να τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας. Ζητήσαμε βοήθεια, ενημερώσαμε για το σημείο, αλλά…» δεν συμπληρώνει ποτέ την πρότασή του ο Έρικ. Δεν κάθισε όμως και με σταυρωμένα τα χέρια! Αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από τους συμπατριώτες του. Άνοιξε κανάλι στο youtube και σχεδόν καθημερινά ανεβάζει ερασιτεχνικά βίντεο την ώρα που τα υπερφορτωμένα φουσκωτά φτάνουν στη Λέσβο. Ήδη έχει σκορπίσει στο διαδίκτυο σκληρές εικόνες με παιδιά που κλαίνε από φόβο, γυναίκες σοκαρισμένες και παραλίες του…διάσημου ελληνικού καλοκαιριού γεμάτες από σωσίβια παράτυπων μεταναστών.

Μέσα σε ελάχιστο χρόνο το σπιτάκι του Ελαιώνα του βρετανού ξυλογλύπτη γέμισε από βαλίτσες με ρούχα και πακέτα με τρόφιμα και φάρμακα. Ανθρωπιστικό υλικό  που στέλνουν ταχυδρομικώς  είτε επισκέπτες της σελίδας του Έρικ, είτε παλιοί τουρίστες της Λέσβου που έγιναν μάρτυρες αυτής της τραγωδίας, και επιστρέφοντας στις πατρίδες τους στέλνουν βοήθεια.

Μελίντα ΜακΡόστι: η Αυστραλέζα με τα…σάντουιτς!

Σε ένα μικρό δωματιάκι 20τμ – ένα από τα εκατοντάδες τουριστικά «room to let» στον πανέμορφο Μόλυβο της Λέσβου- μια μικρή ομάδα εθελοντών, κυρίως ξένοι τουρίστες ή ξένοι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού, στο φτερό ετοιμάζουν όσα περισσότερα σάντουιτς μπορούν. Τα βάζουν σε μεγάλα ταψιά και τα τοποθετούν στο ψυγείο, ώστε να δοθούν το επόμενο πρωί στους νέους μετανάστες που θα φτάσουν στο νησί.

Η Μελίντα ΜακΡόστι είναι η «αρχηγός» της μικρής αυτής εθελοντικής ομάδας. Αυστραλέζα τουρίστρια που τελικά έγινε ντόπια, πριν από λίγους μήνες βλέποντας την απουσία του κράτους αποφάσισε να δημιουργήσει την ομάδα και να πληρώσει - αρχικά από την τσέπη της - το ενοίκιο του «στρατηγείου» τους. Σήμερα μαζεύει δωρεές ντόπιων και ξένων τουριστών ώστε κάθε πρωί να αγοράσει ψωμί, τυρί, κοτόπουλο, εμφιαλωμένα νερά και χυμούς.

Κάθε πρωί στις 9 τα αυτοκίνητά τους - γεμάτα με τα ταψιά- βρίσκονται σταθμευμένα στο σταθμό λεωφορείων του Μολύβου όπου φτάνουν από τις παραλίες του νησιού οι πρώτοι μετανάστες.

 «…δεν περιμέναμε κανέναν. Λειτουργήσαμε μόνοι μας, με ότι είχαμε. Δεν μπορούσαμε να τους βλέπουμε να πεινάνε και κανείς να μην νοιάζεται! » θα πει η Μελίντα, καθώς στέκεται μπροστά από την ουρά των πεινασμένων παράτυπων επισκεπτών μοιράζοντας τα σάντουιτς. Προσπαθεί με παντομίμα και ένα γλυκό χαμόγελο να τους πείσει : «…έχει κοτόπουλο, όχι χοιρινό, παρακαλώ φάτε το! Είναι για εσάς!»…   

Οι Έλληνες «κρυφοί» Σαμαρείτες

«Οι περισσότεροι ντόπιοι βοηθούν, αλλά φοβούνται να το κάνουν ανοιχτά» θα πει  δημοτικός σύμβουλος κοινότητας της Λέσβου. Οι Έλληνες θα βάλουν κάποια ρούχα σε μια σακούλα ή λίγα τρόφιμα και χέρι με χέρι αυτά θα φτάσουν σε εθελοντικές ομάδες. «…δεν θέλουν να συγκρουστούν με την άλλη μερίδα των ντόπιων που ζητούν άμεση αποχώρηση των μεταναστών από το νησί. Τους αποκαλούν κοροϊδευτικά «οι καλοί Σαμαρείτες»! Πολλοί φοβούνται και τους Χρυσαυγίτες που προφυλακίζουν όποιον βοηθά, καθώς με το στενό τους το μυαλό πιστεύουν πως όσο τους βοηθάμε τόσο οι Τούρκοι θα στέλνουν κόσμο στο νησί μας» εξηγεί.

«Αν δεν ήμασταν εμείς οι εθελοντές θα είχε πεθάνει κόσμος!» θα πει ένας από τους «κρυφούς Έλληνες Σαμαρείτες». Κάθε τόσο πηγαίνει στα μανάβικα και στους πάγκους των λαϊκών αγορών της Μυτιλήνης και μαζεύει ότι περισσεύει από λαχανικά και φρούτα. Συγκεντρώνει παιδικά ρούχα από γνωστούς και φίλους. Τα βάζει σε μαύρες σακούλες και τα δίνει στις ανθρωπιστικές οργανώσεις. Δεν θέλει να πει το όνομά του. Δεν θέλει φασαρίες. Όμως θέλει ανοιχτά και βροντερά να πει το εξής: «…τον σταυρό της να κάνει η κυρία υπουργός που υπάρχουν οι Αλληλέγγυοι! Γιατί μέχρι τώρα το κράτος άφησε εμάς να βγάλουμε το φίδι από την τρύπα»!

Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες μιλά για μεταναστευτικό χάος στα ελληνικά νησιά, όταν οι τοπικές αρχές της Λέσβου πλέον αδυνατούν μόνοι να συνδράμουν, οι λιγοστοί άνδρες της τοπικής Αστυνομίας και του Λιμενικού Σώματος σηκώνουν τα χέρια ψηλά, με τον  αριθμό των παρανόμως εισερχομένων να έχει εξαπλασιαστεί με τα αντίστοιχα περσινά νούμερα. Από την αρχή του έτους εως και τον Ιούλη οι αφίξεις στο νησί της Λέσβου ξεπέρασαν τις 80.000!

Φωτογραφίες :Ελένη Μάνου