Περί τέχνης…

Ο λόγος για τον Πιότρ Παβλένσκι που την περασμένη Κυριακή πραγματοποίησε το πιο ηχηρό του βήμα  προς αυτή την κατεύθυνση, καρφώνοντας του όρχεις του στην Κόκκινη Πλατεία. Για την ιστορία ο “καλλιτέχνης” Πιότρ Παβλένσκι κατάγεται από την Αγία Πετρούπολη, μια ιστορική πόλη, όπου από την Σχολή Καλών Τεχνών της αποφοιτούν ετησίως περισσότεροι καλλιτέχνες, απ' ότι ίσως και φιλόλογοι, από το αντίστοιχο τμήμα του Πανεπιστημίου. Ένας από τους χιλιάδες αποφοίτους είναι και ο Πιοτρ Παβλένσκι, ο οποίος στην προσπάθεια του να βγει από την αφάνεια, επέλεξε το σημαντικότερο από κάθε άποψη μνημείο ολόκληρης της Ρωσίας για να προβεί σε πράξη “ακτιβισμού” καρφώνοντας τους όρχεις του στο δάπεδο της.

Αιτιολογώντας την πράξη του, υποστήριξε πως με αφορμή την γιορτή της Αστυνομίας, επέλεξε αυτό τον ακραίο και επίπονο πόνο διαμαρτυρίας, με σκοπό να εκφράσει την άποψη του πως η χώρα του θυμίζει μια απέραντη φυλακή, συμπληρώνοντας πως η κυβέρνηση έχει βάλει στόχο τα ανθρώπινα δικαιώματα κάνοντας τους πολίτες να αισθάνονται πως είναι καρφωμένοι και ανίκανοι να χαρούν την πραγματική ελευθερία.

Ως απόδειξή για τα λεγόμενα του, ότι δηλαδή στη Ρωσία δεν υπάρχει ελευθερία και η χώρα αστυνομοκρατείται, άμεσα η αστυνομία που βρίσκονταν στην Κόκκινη Πλατεία, τον βοήθησε να μην τραυματιστεί περισσότερο, τον περιέθαλψε και τον μετέφερε σε νοσοκομείο χωρίς να τον συλλάβει. Αλήθεια την συγκεκριμένη πράξη θα είχε τα α...α να το κάνει σε κάποιο άλλο μνημείο δυτικής πρωτεύουσας; Επειδή πίσω από κάθε θεαματική πράξη είναι σωστό να βλέπουμε και την ουσία της, ύστερα από το αντιαισθητικό σόου που έκανε, πιστεύει πως θα αλλάξει σε ελάχιστο τον τρόπο σκέψης του Πούτιν για τα όσα κατήγγειλε;

Προφανώς αυτό ήταν το τελευταίο που τον ενδιέφερε, καθώς πέραν της αυτοπροβολής του δεν έβλεπε και εξακολουθεί να μην βλέπει τίποτα άλλο μπροστά του. Έγραψα το όνομα του Ρώσου προέδρου. Το να μην το συμπαθείς ή να τον θεωρείς δικτάτορα είναι δικαίωμα σου, ωστόσο “εσύ” που μιλάς πρώτος για ελευθερία, δεν σέβεσαι το πλήθος των προσωπικοτήτων, αλλά και των πολλών ανώνυμων Ρώσων που είναι θαμμένοι εκεί που εσύ σήμερα κάρφωσες τους όρχεις σου;

Ούτε τις εκατοντάδες οικογένειες και τους αμέτρητους τουρίστες που τη συγκεκριμένη ώρα έκαναν τη βόλτα τους σε ένα μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, όπως είναι αυτό της Κόκκινης Πλατείας και ήλθαν αντιμέτωποι με αυτό το φρικτό θέαμα; Επειδή ο “καλλιτέχνης” της Αγίας Πετρούπολης φαίνεται πως έχει περίεργη αδυναμία με την επίδειξη των όρχεων του, θα του δώσω μια μικρή συμβουλή.

Να ανατρέξει στην ιστορία, όταν στις 28 Μαΐου του 1987, ο Δυτικογερμανός Ματίας Ρούστ, έδειξε τι πάει να πει να έχεις πραγματικούς “όρχεις” προσγειώνοντας το μονοκινητήριο αεροσκάφος τύπου “Τσέσνα”, στην Κόκκινη Πλατεία, σε μια πράξη πραγματικού και όχι γιαλαντζί ακτιβισμού.