Ο “Πλούτος” του Αριστοφάνη στο Ηρώδειο
Της Χριστίνας Παπαδημητροπούλου
Στο Ηρώδειο θα παρουσιαστεί αυτήν την Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου η εμβληματική κωμωδία του Αριστοφάνη «Πλούτος». Πρωταγωνιστούν οι Γιάννης Μπέζος, Πέτρος Φιλιππίδης και Γιώργος Κιμούλης.
Ο «Πλούτος» η τελευταία σωζόμενη κωμωδία του Αριστοφάνη , το σύγχρονο κι εμβληματικό έργο που παρουσιάστηκε το 388 π.Χ. στο τέλος περίπου του Κορινθιακού πολέμου, ανεβαίνει στο Ηρώδειο αυτή την Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου. Ο Γιώργος Κιμούλης (Πλούτος & Πενία), που έχει αναλάβει τη σκηνοθεσία και τη διασκευή του έργου, ο Γιάννης Μπέζος (Χρεμύλος) και ο Πέτρος Φιλιππίδης (Καρίων) πρωταγωνιστούν στο αριστούργημα του κορυφαίου κωμωδιογράφου.
60 παραστάσεις έχουν ανέβει μέχρι στιγμής από τον Ιούλιο σε όλη την Ελλάδα, με μεγάλη επιτυχία και ανταπόκριση από το κοινό στις διάφορες πόλεις. Παίζουν ακόμα οι ηθοποιοί Τάσος Γιαννόπουλος και Αλμπέρτο Φάϊς, με 12μελή χορό ηθοποιών και μουσικών.
Υπόθεση έργου:
Ο Χρεμύλος, πνιγμένος στα χρέη, αναζητά στο Μαντείο των Δελφών χρησμό για τον σωστό τρόπο να μεγαλώσει το γιο του: τίμιο και φτωχό ή πλούσιο και απατεώνα; Η Πυθία, όπως πάντα ομιχλώδης, τον προτρέπει να πάρει σπίτι του τον πρώτο που θα συναντήσει αποχωρώντας από το Μαντείο. Αυτός είναι ένας τυφλός γέρος, ο Θεός Πλούτος, τιμωρημένος από τον Δία για να μη βλέπει που μοιράζει τα πλούτη, ο οποίος αρνείται να θεραπευτεί γιατί φοβάται την οργή του Θεού. Μεταπείθεται ωστόσο από τον Χρεμύλο και τον υπηρέτη του, Καρίωνα , ώστε να διαθέτει τον πλούτο σε όσους τον αξίζουν και όχι στους φαύλους ρήτορες και τους απατεώνες. Η θεά Πενία παρεμβαίνει και προσπαθεί να πείσει πως ο πλούτος θα καταστρέψει τους πολίτες, μιας και οι φτωχοί θα επαναπαυθούν, με αποτέλεσμα να γίνουν τεμπέληδες. Εξανίστανται επίσης όλοι οι επιτήδειοι -των ιερέων μη εξαιρουμένων- οι οποίοι χάνουν τα προνόμιά τους.
Σημείωμα σκηνοθέτη:
«Στη σύγχρονη κοινωνία, όπου το χρήμα αποτελεί πλέον το θεμέλιο ολόκληρου του συστήματος αξιών, η συγκεκριμένη παράσταση επικεντρώνει την ερμηνεία αυτής της Αριστοφανικής κωμωδίας, σ’ ένα γεγονός που σχεδόν τις περισσότερες παραβλέπεται: στο γεγονός ότι ο ποιητής στο τέλος του έργου εγκαθιστά το Θεό Πλούτο στο ίδιο το κράτος, δίδοντας έτσι στους πολίτες τη δυνατότητα, απ’ τη στιγμή που όλα τα αναγκαία αγαθά θα είναι δημόσια, να αναζητήσουν τον πραγματικό πλούτο στις ιδέες και στις αξίες, που ίσως έχουν ξεχάσει.»
