Η επαφή με τη φύση μειώνει την εγκληματικότητα
Όταν οι άνθρωποι ζουν σε περιοχές όπου έχουν μεγαλύτερη επαφή με τη φύση, η κοινωνική συνοχή αυξάνεται και η εγκληματικότητα μειώνεται, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα. Η μελέτη δείχνει ότι η ύπαρξη πολλών χώρων πρασίνου, αλλά και ζώων, κάνει καλό στην κοινωνική υγεία.
Προηγούμενες έρευνες έχουν αναδείξει τη σημασία του πρασίνου και της φύσης γενικότερα για την ψυχική και σωματική υγεία ενός ανθρώπου. Το άγχος και οι σωματικοί πόνοι μειώνονται, ακόμη και οι άρρωστοι αναρρώνουν πιο γρήγορα. Η νέα μελέτη έρχεται να επισημάνει ότι η επαφή με τη φύση αποτελεί γενικότερα ένα παράγοντα που βοηθά στην αρμονία και ασφάλεια των τοπικών κοινωνιών.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την ψυχολόγο Νέτα Γουαϊνστάιν του Πανεπιστημίου Κάρντιφ της Ουαλίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Bioscience" του Αμερικανικού Ινστιτούτου Βιολογικών Επιστημών, μελέτησαν πάνω από 2.000 άτομα και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η επαφή με τη φύση επιδρά κατά 8% στην κοινωνική συνοχή μιας κοινότητας ή συνοικίας - ένα καθόλου αμελητέο ποσοστό.
Σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης, άλλοι παράγοντες, όπως το εισόδημα, το μορφωτικό επίπεδο και η ηλικία των κατοίκων, επηρεάζουν λιγότερο -όχι πάνω από 3%- το επίπεδο της κοινωνικής συνοχής σε μια περιοχή.
Από την άλλη, εκτιμάται ότι η στενή επαφή με τη φύση μειώνει την εγκληματικότητα σε ποσοστό 4%. Όσο περισσότεροι χώροι πρασίνου (πάρκα κ.α.) υπάρχουν σε μια περιοχή, τόσο μειώνεται η εγκληματικότητα. Συγκριτικά, οι κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες (κατά βάση η φτώχεια) αυξάνουν την εγκληματικότητα κατά 5%.
Δηλαδή, στην ουσία, η θετική επίδραση της φύσης σχεδόν αντισταθμίζει την αρνητική επίδραση της φτώχειας, όσον αφορά τουλάχιστον την κοινωνική συνοχή. Το συμπέρασμα, κατά τους ερευνητές, είναι απλό: η αύξηση των χώρων πρασίνου, ιδίως στις μη προνομιούχες περιοχές, αμβλύνει τις αρνητικές επιπτώσεις μιας κοινωνικοοικονομικής κρίσης.
Η θετική επίδραση της φύσης ισχύει τόσο για τους πλούσιους, όσο και για τους φτωχούς σε μια περιοχή. Οι επιστήμονες δεν είναι βέβαιοι γιατί παρατηρείται κάτι τέτοιο, αλλά υποθέτουν ότι η φύση γεννά υποσυνείδητα στους ανθρώπους ένα αίσθημα μεγαλύτερης σχέσης και σύνδεσης με τον κόσμο γύρω τους, άρα και με τους γείτονές τους, ανεξαρτήτως εισοδήματος. Μια πρόσθετη εξήγηση είναι ότι όσο περισσότερο πράσινο έχει μια περιοχή, τόσο πιο συχνά βγαίνουν οι άνθρωποι από τα σπίτια τους, πράγμα που εκ των πραγμάτων τους φέρνει σε επαφή με τους άλλους.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι δυστυχώς η επαφή με τη φύση χάνεται όλο και περισσότερο εξαιτίας της αστυφιλίας καθώς και της τάσης για ψυχαγωγικές και αθλητικές δραστηριότητες σε κλειστούς χώρους. Περίπου το 70% των Ευρωπαίων και το 50% των κατοίκων της Γης ζουν πλέον σε αστικά κέντρα (συχνά με ελάχιστο πράσινο) και η τάση αυτή είναι ανοδική.
