Ο Βασίλης Μηλιώνης στο FTHIS: Ο ρόλος στη σειρά "Porto Leone", η εμπειρία στη "Μάγισσα" του ΑΝΤ1 και πώς αντιδρά στην κριτική

Από τον Μάριο Κωνσταντόπουλο

Ο Βασίλης Μηλιώνης τη φετινή σεζόν πρωταγωνιστεί στη νέα δραματική σειρά εποχής του Alpha "Porto Leone: Στη γειτονιά με τα κόκκινα φανάρια" και υποδύεται τον "Γρηγόρη Βούλγαρη".

Με αφορμή την έναρξη προβολής της σειράς, ο ταλαντούχος ηθοποιός μίλησε στο FTHIS.

Ο Βασίλης Μηλιώνης αναφέρθηκε στον ρόλο του, στα θεατρικά του σχέδια, στο πώς διαχειρίστηκε το κομμάτι της δημοσιότητας, αλλά και στο πώς αντιδρά στην κριτική που μπορεί να του ασκηθεί.

Ακόμη, ο Βασίλης Μηλιώνης είπε και για τη συμμετοχή του στην επιτυχημένη σειρά του ΑΝΤ1, "Η Μάγισσα", στην οποία είχε κερδίσει τις εντυπώσεις.

Όσα είπε ο Βασίλης Μηλιώνης στο FTHIS

Πρωταγωνιστείς στη νέα δραματική σειρά του Alpha "Porto Leone: Στη γειτονιά με τα κόκκινα φανάρια". Πώς ένιωσες όταν είδες τα πρώτα επεισόδια;

Είμαι πολύ συγκινημένος είναι η αλήθεια. Ξέρεις, εμείς οι ηθοποιοί δεν έχουμε την ευκαιρία να βλέπουμε τα επεισόδια πριν προβληθούν στον "αέρα". Είμαι πολύ χαρούμενος και ευτυχισμένος που συνάντησα πάλι τους ανθρώπους που δουλέψαμε μαζί έναν ολόκληρο χειμώνα για να γίνει αυτή η δουλειά. Μπορώ να πω ότι παρακολούθησα τα επεισόδια με συγκίνηση και κάπου "έχασα" την αίσθηση ότι αυτό που είδα είναι κάτι το οποίο έχω παράξει. Οπότε ήταν πολύ ευχάριστο για μένα.

Έμεινες ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα; Πώς είδες εσύ τον εαυτό σου;

Εγώ ποτέ δεν είμαι ευχαριστημένος με τον εαυτό μου. Δεν μπορώ να την πω αυτή την κουβέντα. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι όλα σε αυτή τη δουλειά, ειδικά σε αυτό που λέμε τηλεόραση-κινηματογράφος-θέατρο, είναι ομαδικό σπορ. Άμα δεν λειτουργήσει η ομάδα, ακόμα και ένας καλός να υπάρχει, δεν αναδεικνύεται το καλό αποτέλεσμα. Αυτή η δουλειά, λοιπόν, έχει το πολύ μεγάλο προτέρημα ότι δεν σε "πετάει" έξω καθόλου η ατμόσφαιρα. Είναι ωραία τα πλάνα, είναι ωραία η σκηνοθεσία και εγώ κάποια στιγμή αισθάνθηκα ότι έβλεπα πραγματικά κάτι στον κινηματογράφο, που για τους ρυθμούς της τηλεόρασης είναι απαγορευτικό. Να πούμε ότι οτιδήποτε παράγεται στην τηλεόραση γίνεται πάρα πολύ γρήγορα, δηλαδή με μια-δυο λήψεις. Είναι πολύ δύσκολες οι συνθήκες δουλειάς.

Υπήρχαν σκηνές που σε δυσκόλεψαν κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων; Για παράδειγμα η σκηνή της δολοφονίας του "Στράτου Καπετανάκου"…

Φυσικά! Είχα την τύχη να είμαι με τον Άρη Αντωνόπουλο. Είναι φοβερός ηθοποιός, εξαιρετικός φίλος και καλός συνάδελφος. Ήταν δύσκολες οι σκηνές αυτές. Απαιτούσε σωματική πάλη. Οι πιο δύσκολες σκηνές, όμως, είναι οι συναισθηματικές. Πρέπει μέσα σε μηδενικό χρόνο να μπεις στη ροή αυτού του πράγματος. Ό,τι έχει παραχθεί είναι κάτι το οποίο έχει πολλή δουλειά από πίσω, πολλή μελέτη και πολύ δύσκολες συνθήκες, τις οποίες όμως ξέχασα και αυτό είναι το πολύ σημαντικό.

Τι μπορούμε να πούμε για τον ρόλο σου και τις εξελίξεις σχετικά με αυτόν στα επόμενα επεισόδια;

Δυστυχώς δεν μπορούμε να πούμε πολλά. Αυτό που μπορώ να υποσχεθώ, όμως, είναι πραγματικά ότι το κοινό δεν θα πιστεύει αυτά που έπονται. Είναι πολύ δυνατά.

Θεωρείς ότι ο ήρωας που υποδύεσαι είναι ένας σκοτεινός ήρωας;

Και τα δύο κατά τη γνώμη μου, γιατί είμαι πολύ της άποψης ότι δεν υπάρχει κάτι αμιγώς καλό ή αμιγώς κακό. Η σειρά θέτει διάφορα ερωτήματα. Τι είναι ηθικό, τι όχι; Τι είναι καλό και τι όχι; Μπορείς να κατηγορήσεις κάποιον και ποιον; Τον Γρηγόρη; Όχι απαραίτητα. Εγώ τουλάχιστον προσπαθώ να τον δικαιολογήσω.

Θέλω να πιστεύω ότι και ο κόσμος τον βλέπει ως έναν πραγματικά τραγικό άνθρωπο γιατί κι εγώ έτσι τον αντιμετώπισα. Δεν είναι απλό, το να το ορίσει κανείς αυτό. Οπότε, νομίζω ότι αυτό είναι που με ιντριγκάρει και στους χαρακτήρες που έχω παίξει μέχρι τώρα. Αυτό το ότι κινούνται στην γκρίζα ζώνη. Αυτό είναι το πιο γοητευτικό για έναν ηθοποιό.

Το σενάριο δηλαδή είναι αυτό που θα σε κάνει να πεις το "ναι" σε μια δουλειά;

Είναι πολύ σημαντικό το σενάριο. Είναι η ιστορία.

Όταν διάβασες το εν λόγω σενάριο βρήκες κοινά στοιχεία του δικού σου χαρακτήρα με του "Γρηγόρη";

Μοιραία μπαίνουμε σε αυτό το "τρυπάκι" εμείς οι ηθοποιοί. Να προσπαθούμε δηλαδή να βγάλουμε από τη δική μας ψυχούλα ότι είναι να βγει. Παρόλα αυτά, οι ακραίες συνθήκες είναι πάντα ακραίες συνθήκες. Δεν ξέρω αν εγώ θα έφτανα σαν χαρακτήρας σε ένα τέτοιο σημείο, το οποίο βέβαια είναι και λίγο παρεξηγημένο γιατί δεν μιλάμε αμιγώς για μια στυγερή δολοφονία, αλλά για ένα ατύχημα.

Ο επιτυχημένος ρόλος που έκανες στη σειρά του ΑΝΤ1 "Η Μάγισσα", πιστεύεις θα σε ακολουθεί, έστω και λίγο, στην καριέρα σου;

Δεν το ξέρω αυτό. Δεν με ενοχλεί να με ακολουθεί. Είναι κάτι για το οποίο αισθάνομαι πάρα πολύ περήφανος και ένιωσα εξίσου μεγάλη αγάπη και για τη δουλειά αυτή και για τη συνάντηση. Οπότε, δε νομίζω ότι είναι κάτι αρνητικό. Καλώς όλα αυτά τα υλικά να έρχονται και να με ακολουθούν για πάντα.

Θεατρικά θα είσαι στο Ακροπόλ κάθε Δευτέρα και Τρίτη…

Στο θέατρο Ακροπόλ και στην παράσταση "Hotel Amour". Ένα μιούζικαλ του Γεράσιμου Ευαγγελάτου και του Θέμη Καραμουρατίδη. Η σκηνοθεσία είναι της Σμαράγδας Καρύδη. Μετά το έργο "Απλή Μετάβαση", συναντιόμαστε ξανά με τα παιδιά. Είναι μια πολύ ωραία συγκυρία. Είμαι πολύ χαρούμενος που τους συναντώ πάλι και πιστεύω ότι αυτοί οι δύο άνθρωποι εκφράζουν ένα νέο κύμα στη μουσική, αλλά και θεατρικά. Υπάρχει ένα κομμάτι στο ελληνικό μιούζικαλ, το οποίο είναι ανύπαρκτο και πρωτοτυπούν αυτοί οι άνθρωποι. Τολμούν μέχρι τώρα πετυχημένα και είμαι πολύ χαρούμενος που είμαι μέρος αυτών των προσπαθειών.

Υπήρξαν δημοσιεύματα ότι θα σε δούμε και σε ακόμη μια νέα σειρά του Alpha, στην οποία θα υποδύεσαι έναν μπαμπά…

Θα μπω τώρα σε γυρίσματα για μια άλλη σειρά, αλλά δεν μπορώ να αποκαλύψω πολλά. Όταν γίνει επίσημο και όταν τα κανάλια πάρουν αποφάσεις, θα ανακοινώσουν πράγματα.

Άγχος για όλα αυτά που κάνεις επαγγελματικά υπάρχει;

Έχω άγχος. Η δουλειά είναι πολύ σημαντική για μένα και θέλω να την υπηρετώ όσο καλύτερα μπορώ, γιατί μέσα σε όλα επηρεάζουμε συνειδήσεις και κάνουμε τους ανθρώπους να ταυτίζονται μαζί μας. Οπότε, για μένα το να μπορεί ένας άνθρωπος να δονηθεί από κάτι, να μετακινηθεί, να συγκινηθεί, είναι πολύ σημαντικό.

Τα τελευταία χρόνια στην τηλεόραση βλέπουμε αρκετές σειρές εποχής. Σειρά εποχής είναι και το "Porto Leone: Στη γειτονιά με τα κόκκινα φανάρια". Τι πιστεύεις ότι είναι αυτό που αρέσει στον κόσμο να βλέπει τέτοιου είδους σειρές;

Είναι πολυπαραγοντικό. Νιώθω ότι είναι μία μορφή νοσταλγίας. Είναι και ένας πολύ ωραίος τρόπος να αφηγηθείς ιστορίες, τις οποίες αγγίζουν τη διαχρονικότητα.

Ο Βασίλης όταν κλείνουν οι κάμερες, όταν φεύγει από το θέατρο, πώς είναι στην καθημερινότητά του;

Σε πολύ μεγάλο βαθμό δουλεύει και ζει μέσα από τη δουλειά. Δυστυχώς προσωπικός χρόνος δεν υπάρχει τόσος, αλλά προσπαθώ και θα προσπαθώ όλο και περισσότερο να τον διεκδικώ. Μου αρέσουν πολύ τα ταξίδια και προσπαθώ όσο μπορώ.

Το κομμάτι της δημοσιότητας πώς το διαχειρίστηκες και το γεγονός ότι τώρα μπορεί να γράφουν για σένα;

Αυτό είναι κάτι το οποίο δεν μπορώ να το ορίσω εγώ. Είναι ένας παράγοντας εξωγενής. Αυτό που μπορώ να ορίσω είναι η δουλειά μου και να κοιτάω να την κάνω όσο καλύτερα γίνεται. Το κομμάτι της δημοσιότητας είναι μια άλλη υπόθεση. Ωραίο πράγμα. Είναι γοητευτικό, αλλά μέχρι εκεί.

Με την κριτική πώς τα πας; Είτε αυτή είναι θετική, είτε αρνητική….

Τη δέχομαι. Είναι εποικοδομητική η κριτική. Αρκεί να βασίζεται σε στοιχεία και ο άνθρωπος που γράφει οτιδήποτε ή δημοσιεύει οτιδήποτε, να το κάνει με τον τρόπο που θα έχει τακτ, ευγένεια και θα έχει έναν στόχο να βελτιώσει τη δουλειά του άλλου, όχι να την καταρρακώσει, να τη διαλύσει και να την αποδόμηση. Μέσα σε όλα υπάρχει πάρα πολύ μεγάλος κόπος για να γίνονται τα πράγματα.

Ήθελες να γίνεις από μικρός ηθοποιός;

Θυμάμαι έψαχνα τα κιτάπια μου σε κάποια φάση και είδα σε ένα κουτί αναμνήσεων που έχω, ότι είχα γράψει από την 6η δημοτικού ένα λεύκωμα και ότι ήθελα να ασχοληθώ με την υποκριτική. Από πάντα το ήθελα, αλλά πιο συνειδητά στο Λύκειο πια, όταν υπήρξα μέλος της θεατρικής ομάδας του σχολείου μου και ξεκίνησε σιγά-σιγά να με απασχολεί πιο σοβαρά αυτό.