Ο Γιάννης Σπαλιάρας για την περιπέτεια στο Ιράν: "Μέσα σε λίγα λεπτά ήρθε αυτοκίνητο να με πάει στο νοσοκομείο"

Στο περιοδικό "Λοιπόν" και τον δημοσιογράφο Παναγιώτη Βαζαίο έδωσε συνέντευξη ο Γιάννης Σπαλιάρας.

Ο ίδιος, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε σ’ ένα περιστατικό που κλήθηκε να διαχειριστεί πριν από λίγα χρόνια, όταν και βρέθηκε στο Ιράν για γυρίσματα.

Δείτε επίσης! Γιάννης Σπαλιάρας: Η φωτογραφία με την μητέρα του από το νοσοκομείο και το μήνυμά του

Όσα είπε ο Γιάννης Σπαλιάρας

Θυμάσαι κάποια στιγμή στη ζωή σου που να ανησύχησες σοβαρά για την υγεία σου;

Όχι κάτι σοβαρό. Συνήθως, όταν είμαι στο εξωτερικό για δουλειά και συμβεί κάτι, εκεί νιώθω περισσότερο άγχος, γιατί δεν είμαι σπίτι μου. Να σου πω ένα χαρακτηριστικό περιστατικό. Ήμουν στο Ιράν για γυρίσματα και μετά από δύο - τρεις εβδομάδες ένιωσα πως είχα λίγο πυρετό. Πήγα στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου να ζητήσω θερμόμετρο, αλλά δεν είχαν. Και φαίνεται πως είχαν αυστηρές οδηγίες, γιατί ενημέρωσαν αμέσως την παραγωγή και μέσα σε λίγα λεπτά ήρθε αυτοκίνητο να με πάει στο νοσοκομείο.

Σοβαρά;

Ναι. Τους λέω: "Πάτε καλά; Το πολύ να έχω δέκατα, δεν χρειάζεται να πάμε νοσοκομείο". Αλλά δεν το ρίσκαραν. Ήταν περίοδος που είχε μόλις ξεσπάσει η ιστορία με τον κορονοϊό στην Κίνα, τέλη του 2019. Με πήγαν στο νοσοκομείο, μου έκαναν εξετάσεις, μου έβαλαν ορό και όπως ήμουν ξαπλωμένος, ανοίγω το κινητό και βλέπω πως με έχουν ακολουθήσει 2.000 άτομα στο Instagram μέσα σε δύο ώρες. Κι όλοι είχαν usernames που τελείωναν σε "ιτς", δηλαδή ήταν από Σερβία, Βοσνία, τέτοια.

Τι είχε συμβεί;

Ανακαλύπτω ότι εκείνη την ώρα, όσο εγώ ήμουν στο νοσοκομείο του Ιράν, η μεγαλύτερη σερβική εφημερίδα, η Telegraf, είχε κάνει αφιέρωμα σε μένα. Είχαν πάρει μια παλιότερη ελληνική συνέντευξή μου, την είχαν μεταφράσει και την είχαν αναδημοσιεύσει αυτούσια. Μιλούσα για τη ζωή μου, για ένα σίριαλ που είχα κάνει στο Μεξικό και στο τέλος έλεγα πως αυτό που μου έχει μείνει περισσότερο είναι τα ταξίδια, όχι οι περιπέτειες. Και άρχισα να λαμβάνω μηνύματα από γυναίκες από Σερβία, Βοσνία, Αλβανία, Σκόπια… από όλη την περιοχή. Δεν πίστευα στα μάτια μου. Ήταν σοκ και χαρά μαζί. Είμαι στο Ιράν, είμαι Έλληνας και με διαβάζουν σε όλα τα Βαλκάνια.