Συγκλονίζει ο Γιώργος Μαυρίδης: "Ήμουν κλειδωμένος σε ένα δωμάτιο με την αδελφή μου και ο πατέρας μου προσπαθούσε να αυτοκτονήσει με χάπια"
Ο Γιώργος Μαυρίδης βρέθηκε καλεσμένος στο podcast της Χριστίνας Μπόμπα στο YouTube και προχώρησε σε μια συγκλονιστική εξομολόγηση.
Συγκεκριμένα, ο Γιώργος Μαυρίδης αναφέρθηκε στη δύσκολη παιδική ηλικία που έζησε και στον πατέρα του.
Δείτε επίσης! The Reunion: Η αποκάλυψη του Σάκη Τανιμανίδη και του Γιώργου Μαυρίδη για τον τσακωμό τους στα γυρίσματα - "Δεν έχει παίξει"
Όσα είπε ο Γιώργος Μαυρίδης
«Ο πατέρας μου ήταν αυτός που δημιούργησε τα προβλήματα στην οικογένεια και κατά κύριο λόγο σε μένα. Δεν θα ήθελα να θεωρήσει κάποιος ότι ήταν κακός άνθρωπος, γιατί πρώτον δεν είναι στη ζωή, δεύτερον γνωρίζω ότι ήταν άρρωστος, πέρασε πολλά χρόνια κάνοντας χρήση ναρκωτικών. Άνθρωποι που κάνουν χρόνια χρήση ουσιών δεν έχουν διαύγεια και καθαρή σκέψη, οπότε ανάλογα την κλίμακα του εγκεφάλου τους, η αρρώστια τους μεταδίδεται στους δίπλα. Το μεγάλο πρόβλημα είναι στους γύρω, αυτοί περνούν το μεγαλύτερο ζόρι. Εγώ ήμουν στους γύρω.
Το ξέρω πολύ καλά το θέμα γιατί το είχα μέσα στο σπίτι μου. Το έζησα μεγαλώνοντας με τους φίλους μου, προσπαθώντας να τους εξηγήσω ποιο είναι το τέλος, γιατί το είχα δει, αλλά δεν είσαι ο εαυτός σου.
Δεν είσαι εσύ, δεν μιλάς εσύ. Για αυτό δεν θα ήθελα κάποιος να πει ότι ήταν πολύ κακός. Από όλο αυτό θέλω να κρατήσετε πως είμαι εδώ να το συζητήσω, επειδή είμαι πολύ καλά. Το εννοώ. Τα κάνω όλα χιουμοριστικά γιατί αυτή είναι η άμυνά μου. Είμαι καλά, δεν έχω μίσος, ούτε κακία. Δικαιολογώ τους πάντες και τα πάντα. Θεωρώ ότι είμαι σε ένα επίπεδο που τα έχω καταφέρει. Νομίζω ότι κατάφερα να μην γίνω κάτι που ήταν προδιαγεγραμμένο να γίνω», είπε αρχικά ο Γιώργος Μαυρίδης.
«Είμαι 46 ετών και γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Καλαμαριά. Ήμουν από μια φτωχή οικογένεια, όπως οι περισσότεροι πρόσφυγες που ήταν Πόντιοι και από την Κωνσταντινούπολη. Ήταν μια πολύ περίεργη εποχή για τη χώρα μας. Ο πατέρας μου, την εποχή που στην Ελλάδα υπήρχε χούντα, ήταν δηλωμένος κομμουνιστής. Αυτό στοίχιζε τότε στους ανθρώπους με φυλάκιση. Το ’70 μπήκε για πρώτη φορά φυλακή.
Όταν μπαίνεις φυλακή στη δεκαετία του ’70, σίγουρα δεν βγαίνεις ο ίδιος άνθρωπος. Ήταν πολύ διαφορετικός όταν βγήκε από τη φυλακή. Η μητέρα μου άλλον παντρεύτηκε, άλλον είχε στην πορεία. Δεν χώριζες εκείνες τις εποχές. Ο κατήφορος δεν είχε τελειωμό. Η μητέρα μου τότε είχε μείνει έγκυος στην αδελφή μου και τότε όλο αυτό το στήριξε. Όταν βγήκε από την φυλακή ήταν πολύ πιο άγριος και επιθετικός. Η μητέρα μου είχε ήδη ένα παιδί και προσπαθούσε να καταλάβει τι ακριβώς πρέπει να κάνει, γιατί ήταν τελείως άσχετη με όλο αυτό το πράγμα.
Η μητέρα μου ήταν σε πολύ ακραία κατάσταση. Έμεινε έγκυος σε εμένα όταν βγήκε από τη φυλακή ο πατέρας και προφανώς δεν ήθελε να με κρατήσει.
Εν τέλει, πήρε την απόφαση να με κρατήσει. Μετά μπήκε ξανά φυλακή ο μπαμπάς και τα προβλήματα συνέχισαν. Ο δέκτης όλων αυτών ήταν η μητέρα μου. Κάποια στιγμή αυτός ο δέκτης μεγάλωσε πάρα πολύ και μπήκαν στη μέση και τα παιδιά.
Θυμάμαι να είμαι κλειδωμένος σε ένα δωμάτιο με την αδελφή μου και ο πατέρας μου να προσπαθεί να αυτοκτονήσει με χάπια. Απ’ έξω ήταν πυροσβεστικές και αστυνομίες και εκείνος απειλούσε ότι θα με σκοτώσει. Αυτό το θυμάμαι γιατί έπαιζα με τα κουτάκια από τα χάπια. Αυτό με την αυτοκτονία συνέβη όταν ήμουν μεταξύ 5-10 ετών. Θυμάμαι από ένα σημείο και μετά. Θυμάμαι που πήγαινα επισκεπτήριο στις φυλακές και δεν μου λέγανε ότι είναι φυλακή, αλλά ξενοδοχείο. Έκανε αποτοξίνωση μέσα στη φυλακή. αλλά του στοίχισε σε νοητικό και εγκεφαλικό επίπεδο, σε βαθμό να βγει πραγματικά άρρωστος.
Μεγαλώνοντας, έτσι νόμιζα ότι ήταν οι μπαμπάδες γιατί δεν είχα άλλη εικόνα. Νόμιζα ότι ένας μπαμπάς έλειπε συνέχεια και όποτε ήταν εκεί, υπήρχε η τρομοκρατία, το ξύλο, το βρισίδι, οι απειλές, το σπάσιμο των πραγμάτων για να γίνεται το δικό του.
Νόμιζα ότι ο μπαμπούλας ήταν ο πατέρας μου. Αυτή την εικόνα είχα. Όταν βγήκε από τη φυλακή την τελευταία φορά, συνειδητοποίησα ότι η αρρώστια του άρχισε να επικεντρώνεται πάνω μου. Δεν ήταν καλά.
Έπαθε μια εμμονή μαζί μου, ένα κόλλημα ότι θα γίνω γκέι. Ήταν νταής σε όλη του τη ζωή και μετά βγήκε από τη φυλακή τρελός και ξαφνικά του έφταιγαν όλοι οι γκέι. Είχε εμμονή με τον θείο μου που βοηθούσε τη μητέρα μου. Μας βοηθούσε και η γιαγιά μου. Οπότε όλη αυτή η εμμονή πέρασε σε μένα, δεν ξέρω γιατί. Μου έλεγε ότι μιλάω σαν γυναικούλα. Για πολλά χρόνια άλλαζα τη φωνή μου. Δεν κοιμόμουν το βράδυ, πήγαινα σχολείο και κοιμόμουν στο θρανίο. Υπήρχε πολύ τρομοκρατία. Η μάνα μου ήθελε να χωρίσει μετά από καιρό, αλλά υπήρχε φόβος. Ερχόταν η αστυνομία στο σπίτι....», εξομολογήθηκε στη συνέχεια ο Γιώργος Μαυρίδης.
«Η συγχώρεση έγινε για να είμαι εγώ καλά στη ζωή μου. Έχω κρατήσει ότι η μητέρα μου δεν είπε ούτε μια κακιά κουβέντα. Νομίζω ήταν το καλύτερο καλό που μου έχει κάνει. Πάρτε όλο αυτό το κακό που υπάρχει γύρω σας και αντλήστε το για να γίνετε καλύτεροι εσείς», είπε στο κλείσιμο της εξομολόγησής του ο Γιώργος Μαυρίδης.
Δείτε το βίντεο που ακολουθεί.
