Ματθίλδη Μαγγίρα: "Είχε μείνει ένας σκελετός με πέτσα, σαν φάντασμα, όταν έφυγε θεώρησα ότι λυτρώθηκε"

Συνέντευξη στην εφημερίδα On Time και στη δημοσιογράφο Σίσσυ Μενεγάτου παραχώρησε η Ματθίδη Μαγγίρα, η οποία μεταξύ άλλων μίλησε για τον θάνατο της μητέρας της, η οποία έφυγε από τη ζωή πριν από 3 χρόνια.

Διαβάστε επίσης! Συγκινεί η Ματθίλδη Μαγγίρα: "Πενθήσαμε την μαμά μας αρκετές φορές πριν φύγει σαν ύλη από τη ζωή"

Ποια ήταν κι ίσως είναι ακόμα η μεγαλύτερή σου πληγή, το δυσκολότερο προσωπικό σου… αγκάθι;

Ο θάνατος της μητέρας μου πριν από τρία χρόνια. Ήταν ένα «ταξίδι» που στην ουσία μας προετοίμασε όλους γιατί, καθώς η μαμά μου έμπαινε σιγά σιγά στην άνοια, το βιώσαμε όλο αυτό. Δηλαδή, την πένθησα τη μαμά μου πριν φύγει το σώμα της!

Οπότε όταν ήρθε η ώρα κι έφυγε -η οποία δεν επικοινωνούσε πια, είχε μείνει ένας σκελετός με πέτσα, σαν φάντασμα, θεώρησα ότι λυτρώθηκε, ελευθερώθηκε. Δεν έπαψε να πονάει αυτό γιατί η απουσία, η έλλειψη είναι ο πόνος, αλλά δεν ήταν ξαφνικό για εμάς.

Είναι ένα πάρα πολύ δύσκολο «ταξίδι» γιατί βλέπεις έναν άνθρωπο που τον ξέρεις καλά και τον αγαπάς πολύ να μη σε αναγνωρίζει καν κάποιες στιγμές. Όμως, τη μαμά μου την έβλεπα πλέον σαν να ήταν ένα δίχρονο παιδάκι. Έτσι την αντιμετώπιζα. Έπλενα πιάτα και μου έλεγε: Εσείς είστε καινούρια εδώ; Πότε πιάσατε δουλειά; Πώς σας φαίνεται; Της έλεγα: Σήμερα… μου φαίνεται πάρα πολύ ωραία. Έπαιζα… το έργο της. Δεν το αναιρούσα για να θυμώνει ή να νιώθει ότι δεν την καταλαβαίνω. Δηλαδή, ακόμα κι αυτό που έκανα είναι μία μορφή επικοινωνίας. Της το έδινα.