Προκόπης Αγαθοκλέους για Άγιο Παΐσιο: "Αυτό είναι για μένα μια “κληρονομιά” που μου άφησε ο άγιος"

Ο Β’ κύκλος της επιτυχημένης σειράς "Άγιος Παΐσιος - Από τα Φάρασα στον Ουρανό" ολοκληρώθηκε το βράδυ της Κυριακής 13 Απριλίου.

Ο Προκόπης Αγαθοκλέους, ο οποίος υποδύθηκε τον Άγιο Παΐσιο, σε συνέντευξή του στο περιοδικό Τηλεθεατής, μίλησε για τον ρόλο του, αλλά και τη μεγάλη αγάπη που έδειξε το τηλεοπτικό κοινό στη σειρά.

Ένα χρόνο μετά το τέλος των γυρισμάτων, τι κρατάτε από αυτόν και πώς επηρέασε τη ζωή σας;

Η βαθιά μελέτη που έκανα, που όλοι κάναμε, με οδήγησε στο να αντιληφθώ ότι όλη αυτή η συγκίνηση άρχισε να περνάει βαθιά μέσα μου και να επηρεάζει τον τρόπο που βλέπω τον κόσμο και τα πράγματα ή τον τρόπο που αντιμετωπίζω πια τις καταστάσεις: ελαφρές, σκληρές, εύκολες, δύσκολες, χαρούμενες... Από τον άγιο, λοιπόν, διδάχτηκα και πήρα εφόδια που είναι στιγμές που με βοηθούν πολύ. Το θεολογικό κέντρο του αγίου βρισκόταν στην αγάπη, την ταπείνωση και την απλότητα, που οι περισσότεροι πιστεύουμε πως είναι εύκολο να κατακτηθούν. Κι όμως, οι έννοιες αυτές είναι ό,τι πιο δύσκολο να αφουγκραστεί κανείς και να πραγματώσει. Εύκολα λέμε “σ’ αγαπώ” ή “ξέρετε, εγώ είμαι απλός άνθρωπος” κι όμως, τις περισσότερες φορές είναι κούφια λόγια. Και τα λέω αυτά, αναγνωρίζοντας πρωτίστως τα δικά μου λάθη και ολισθήματα. Κι αυτό είναι για μένα μια “κληρονομιά” που μου άφησε ο άγιος, αλλά και μια προσωπική κατάκτηση. Γιατί τώρα πια, σε κάθε περίσταση, θέλω πρώτα να κρίνω τον εαυτό μου, καθώς είναι πάντα ευκολότερο να κρίνουμε τους άλλους. Αυτογνωσία, αυτοκριτική, αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν, αυτά προσπαθώ να ασκώ και να τηρώ κάθε μέρα, ελπίζω στο 10%. Δεν ξέρω, ίσως είμαι υπερβολικός. Ίσως στο 3%, αλλά προσπαθώ.

Πού αποδίδετε τη μεγάλη αγάπη που επιφύλαξε το κοινό;

Καθώς περνούσαν τα χρόνια και γινόμασταν “συμμέτοχοι” σε αυτή την προσωπικότητα, καταλάβαινα ότι, πέρα από τα πολλά θαυμαστά που είχε κάνει και είχε πει όσο ήταν εν ζωή, η αγάπη του κόσμου σε αυτόν συνέχισε να είναι τεράστια και μετά την κοίμησή του, καθώς πρόκειται για μια “ζώσα” κατάσταση, με την οποία ένας χριστιανός μπορεί να επικοινωνεί ως σήμερα. Ωστόσο, και τότε ακόμα, δεν είχα καταλάβει πόσο τεράστια ήταν η επιρροή του, ως τη στιγμή που άρχισε να σημειώνει μεγάλη θεαματικότητα. Αυτό δηλώνει και κάτι ακόμα: ενώ υπάρχει πλήθος τηλεοπτικών προγραμμάτων, ελληνικές και ξένες πλατφόρμες όπου μπορεί το κοινό να δει τα πάντα, η προτίμησή του στη σειρά δείχνει πως διψά για πνευματικότητα και ηρεμότερους ρυθμούς, διψά για διδαχή, αγάπη και για μια συνθήκη που θα τον φέρει ένα βήμα πιο κοντά στην ψυχή του, από την οποία απομακρυνόμαστε καθημερινά με ιλιγγιώδεις ταχύτητες.